Mascaró Rubor Aurorae Cava Brut Rosé

M'n eerste rosé Cava. Tevens een voor mij nieuw druivenras: trepat, waarmee ik uitkom op 126 geproefde monocépages. Oké, het is een sprankelwijn en ook nog eens een rosé dus ik maak me geen illusies dat ik in deze wijn de karakteristieken van deze druif zal terug kunnen proeven maar ik kan hem wel weer afstrepen. Bij het ontkurken vallen gelijk de wijnkristallen op de kurk op en deze springt ook niet naar zijn champignonvorm terug, waarschijnlijk dus al een iets minder vers exemplaar. In het glas oranje/zalm gekleurd, een snel verdwijnende mousse, een aantal bubbelkettingen paarlen omhoog. Een wat muffe neus van gisttonen en champignon. In de mond droog en drogend, er zijn zelfs tannines aanwezig. Een medium volle smaak van gisttonen, noten, citroen, grapefruit, licht ziltig en wat droppigs in de afdronk. Zuren zijn al behoorlijk afgebouwd en hij eindigt met een bittertje. Ondanks een gemis aan wat 'fraîcheur' vind ik hem lekker wegdrinken.

Domaine Marcel Deiss Alsace 2010 blanc

Als ik een rubriek 'aparte blends' zou hebben dan zou deze wijn daar zeker in thuishoren. Marcel Deiss stopt maar liefst 13 verschillende druivenrassen in deze cuvée, allemaal toegestaan in de AOC Alsace. Dan moet ik toch nog even diep nadenken welke dat ook weer allemaal zijn en verder dan 9 kom ik eigenlijk niet. De boeken in dan maar. De gentil valt af; alhoewel aangeplant in de regio is hij niet toegestaan in de appellatie. Chasselas en savagnin kwamen niet bij me op, maar dan ben ik er nog niet. De uitkomst zit 'm in de drie verschillende muscats: ottonel, blanc à petit grains en rosé à petit grains worden apart vermeld. Concluderend: auxerrois blanc, pinot blanc, pinot gris, pinot noir (wit gevinifieerd natuurlijk), riesling, gewurztraminer, silvaner, chasselas, savagnin, chardonnay en de drie muscats moeten er allemaal in zitten. Alcohol is 13,5%. In het glas redelijk intens strogeel met een minuscuul bubbeltje. Een florale en zoete neus. Honing, mango, passievrucht, perzik, lychee en walnoot. In de mond een licht tinteltje, flink hoge zuren, mooi in balans met het aanwezige zoetje. Smaken van citroen, honing, ananas, lychee. Een zoet karakter maar toch strak. Gevaarlijk lekkere doordrinker die er, met het relatief hoge alcoholpercentage voor wit, vlot inhakt op een nuchtere maag. Een ellenlange afdronk, zelfs de volgende dag kon ik hem nog proeven.

Examen Wijnacademie

Vandaag mijn derde examenmoment aan de Wijnacademie. De eerste keer ging ik voor Frankrijk en proeven, ik haalde Frankrijk. De tweede keer ging ik voor rest van Europa, rest van de wereld en proeven, ik haalde rest van de wereld. Vandaag ging ik nogmaals voor rest van Europa en proeven. De uitslag van de theorie moet ik op het moment van schrijven nog binnenkrijgen maar de uitslag van het proeven werd direct na de theorie-examens bekendgemaakt. Guess what? I passed! Geslaagd dus voor het proefexamen. In totaal 12 wijnen kregen we te proeven waarvan je er minimaal 8 goed moest hebben plus nog minimaal 4 theorievragen over die wijnen. Ik had er 9 goed en hoefde dus nog 3 theorievragen correct beantwoord te hebben. Dat is me gelukt. Ik ben nu in ieder geval voor 75% Register-Vinoloog. Voor wat betreft rest van Europa heb ik er een hard hoofd in. Via vergelijkingen met antwoorden van medestudenten kwam ik erachter dat deze vaak niet overeen kwamen met die van mij. Oh well, in augustus weer een kans.

Ik excelleer niet in het droog leren van rijtjes en feitjes. Ik moet verbanden kunnen leggen. Daarnaast ben ik visueel ingesteld. De specifieke eigenschappen van een gebied of AOC zal ik veel beter kunnen onthouden wanneer ik daadwerkelijk die plekken ook heb bezocht. Ik ben de Vinologenopleiding gaan doen omdat ik geïnteresseerd ben in het basismateriaal: nee, niet kurk; wijn. En wijn wordt gemaakt van druiven. Het onlangs verschenen boekwerk Wine Grapes kijk ik dagelijks in. De 'Druifbijbel' noem ik hem aanbiddend. Als-ie al niet bestond had ik hem zelf willen schrijven. Ik ben een avonturier in Wijnland. Steeds andere wijnen wil ik proeven en van steeds andere druiven moeten ze gemaakt zijn. Af en toe neem ik mezelf voor een koopstop in te gelasten en uit m'n bestaande wijnvoorraad te putten maar het lukt me telkens niet. Met de Druifbijbel op schoot Google ik me suf naar winkels die wijnen verkopen van de acolon druif, de mayolet, de prieto picudo of de erbaluce. Blij als een kind ben ik wanneer ik die vind. Geen Nederlandse importeur? Geen nood, gewoon de wijnboer even mailen en ze zijn blij het naar je toe te mogen sturen vanuit alle hoeken van Europa.

Om te kunnen slagen voor het proefexamen hoef je zo ver helemaal niet te gaan. Je kunt je beperken tot de bekendste druiven per land en de blends hiervan. Regelmatig proeven is wel een vereiste. Niet alleen middels het tweewekelijks bijeenkomen van je proefgroep. Er worden in den lande tal van proeverijen georganiseerd waar je wijn-iconen kunt proeven die een behoorlijk gat in je budget veroorzaken wanneer je die allemaal zelf zou aanschaffen. Proeven in je proefgroep kan heel gezellig zijn maar je moet er wel iets van opsteken. Bij ons werd er blind geproefd, er werden proefnotities gemaakt en vaak ook in examenstijl getoetst. Dankzij deze voorbereiding en mijn ervaring met alle wijnen die ik heb geproefd en beschreven op Wijn-Blog, heb ik nu dan toch het proef-examen gehaald en daar ben ik 'vet' blij mee! Op naar de titel!

SWEN3: de Wijnacademie in een notendop

SWEN staat voor Stichting Wijn Examens Nederland. Een onafhankelijk toetsingsorgaan voor wijnopleidingen in Nederland. Er zijn vier verschillende niveau's. Het behalen van SWEN1 levert je de Wijnoorkonde op, SWEN2 het Wijnbrevet, dit is tevens je entreekaart voor de pittige Vinologenopleiding aan de Wijnacademie. Rond je deze met succes af dan mag je jezelf Register-Vinoloog van de Wijnacademie noemen en heb je het niveau SWEN3 behaald. Heb je er dan nog geen genoeg van, dan kun je doorgaan voor SWEN4 en het behalen van de titel Magister Vini. Dat klinkt misschien als een heerschap uit Harry Potter maar het is de hoogst haalbare Nederlandse titel op het gebied van wijneducatie. De eventuele volgende stap is die van Master of Wine. Dit is een internationale titel en de voertaal bij de opleiding is Engels. Wereldwijd zijn er iets meer dan 300 Masters of Wine waarvan slechts twee uit Nederland: Frank Smulders was de eerste en recentelijk is daar Cees van Casteren bijgekomen. Wanneer wijn je interesseert of je hobby is dan is de stap naar niveau 1 en 2 snel gemaakt. Voor medewerkers in een wijnwinkel of slijterij is SWEN2 eigenlijk een minimum vereiste. SWEN3 of de vinologenopleiding is hoofdzakelijk voor mensen die dagelijks werken met wijn. Slijters, wijnwinkeleigenaren, sommeliers en ander Horecapersoneel, al dan niet aangevuld met een opleiding aan bijvoorbeeld de Academie voor Gastronomie. Hier kun je bijvoorbeeld ook heen wanneer je door wilt gaan voor Master of Wine.

De toetsing bestaat uit een proefgedeelte en een theoriegedeelte. Onnodig om te vermelden dat de moeilijkheidsgraad met elk niveau toeneemt. Ook het aantal te proeven wijnen neemt toe. Vier voor SWEN1, zes voor SWEN2 en twaalf voor SWEN3, plus enkele theorievragen over deze wijnen. Alles gaat via multiple choice. Per wijn krijg je drie opties waaruit je moet kiezen. Je hoeft geen 100% score te hebben, maar wel een bepaald minimum om te slagen. Op niveau 2 krijg je nog redelijk typische wijnen te proeven en staan de opties waaruit je kunt kiezen nog vrij ver uit elkaar. Op niveau 3 is het al een stuk lastiger. Heb je pas geleerd dat wijnen van de pinot noir druif vrij licht van kleur zijn, dan zul je zien dat er een Chileense of Amerikaanse Pinot Noir in je glas zit die je ernstig aan het twijfelen maakt. Druivenrassen staan ook niet meer in de antwoorden verwerkt, alleen de naam van de wijn en het oogstjaar. Zo dien je dus te weten dat wijnen uit de AOC Apremont wit zijn en hoofdzakelijk van de druif jacquère gemaakt worden. Of je proeft overduidelijk de eigenschappen van de sauvignon blanc druif in je glas, blijken de antwoorden allemaal te bestaan uit Sauvignon Blanc wijnen uit drie verschillende landen, of erger, van drie verschillende gebieden uit hetzelfde land.

Naast het proeven is er dan ook nog de theorie. Eén boek voor SWEN2, vier boeken voor SWEN3 en eigenlijk is de Wijnatlas van Jancis Robinson en Hugh Johnson daarbij onontbeerlijk. De informatie in die boeken is nooit compleet. Net als dat wijn een levend product is, zo veranderlijk is ook de wijnwereld. AOC's verschijnen en verdwijnen, wijnbouw rukt steeds meer op naar noordelijke gebieden dus er komen ook steeds meer wijnproducerende landen bij, regelgeving wijzigt constant. Zelfs na het behalen van een titel ben je constant bezig om je kennis op peil te houden. Die kennis gaat ver, heel ver. Het complete rijtje DOC's uit Piëmonte kunnen opnoemen is een minimale vereiste. En als je dat al in je kop hebt weten te stampen dan moet je nog maar hopen dat er iets over wordt gevraagd op het examen. Het leren van de grote lijnen werkt nog op SWEN2 niveau maar bij SWEN3 draait het om de details.

Het examen bestaat uit 4 modules. Module 1 is vinificatie plus geheel Frankrijk, module 2 is de rest van Europa, module 3 is wijnwetgeving plus de rest van de wereld en module 4 is het proeftechnisch gedeelte. Elk half jaar kun je examen doen. Je beslist zelf voor welke module(s) je gaat maar je moet ze alle vier gehaald hebben binnen 8 examenmomenten, dus binnen vier jaar. De opleiding zelf duurt zo'n 20 lesdagen verspreid over ongeveer een jaar. De ochtendsessie bestaat altijd uit het blind proeven van wijnen en elke middagsessie is er weer een andere docent die komt vertellen over zijn of haar specialisatie. Ook hierbij worden wijnen geproefd die met de theorie van die dag te maken hebben. Voor meer informatie verwijs ik je graag naar de SITE van de Wijnacademie.

Château de Saint Cosme AOC Châteauneuf-du-Pape 2004

In de maand dat de Paus zijn aftreden aankondigt, beschrijf ik m'n eerste Châteauneuf-du-Pape op Wijn-Blog. Al eerder woonde ik een masterclass bij waar ik er eentje proefde. Nou ja, niet zomaar eentje. Château de Beaucastel maakt de enige met alle 13 druivenrassen die zijn toegestaan voor deze appellation. Saint Cosme gebruikte er voor de 2004 editie slechts twee: grenache en mourvèdre, verhouding fifty-fifty. Aan de wat recentere jaargangen hebben ze ook nog eens syrah, cinsault en clairette toegevoegd. Houtopvoeding van 15 maanden in vaten van twee tot vier jaar oud, alcohol is 14,5%. In het glas diep donkerrood van een gemiddelde helderheid. Op de stille spiegel kruidig en ook iets snoeperigs, na het walsen ruik ik enorm veel rood fruit, rode bessen, kersen, jammy, dropperig en bloemig. In de mond is hij fris, een tikje drogend, alcoholisch, stevige zuren en dito tannines. Een fruitexplosie vindt plaats, wat een concentratie! Even lijkt het op een typisch Chileense rode wijn, inclusief een klein zoetje in de aanzet, maar dan net iets eleganter en complexer. Kersen, veel kersen, een paar verdwaalde krenten, iets rokerigs, een leertoon en cacao. Ook dit exemplaar kun je nog wel een decennium langer bewaren schat ik zo.

Ik kocht deze fles bij Wijnhandel van Ouwerkerk te Arkel bij hun jaarlijkse kelderrestanten-opruiming. En hij komt er weer aan! Zaterdag 2 maart vanaf 9:00 uur staan daar de deuren weer open met kortingen tot wel 70%. Zo! De rest van dit weekend zit ik aan de dubbele espresso en de Red Bull. Ik duik de theorieboeken in om aanstaande maandag weer een poging te wagen bij de vinoloog-examens aan de Wijnacademie. Fingers crossed!

Podrumi Andrija Blatina Barrique 2007

M'n derde wijn alweer uit Bosnië-Herzegovina. Da's best veel voor dit wijnland waaraan in de theorieboeken van de Wijnacademie slechts zes regels zijn gewijd. Ook dit exemplaar werd me toegestuurd door ESAR Bosanska Kuca. In totaal 12 maanden houtopvoeding op barriques van Slavonisch eiken, alcohol is 13%. Ondanks dat er 'Blatina' op het etiket staat is het toch een blend van maar liefst 85% blatina, 10% trnjak en 5% alicante bouschet. In het glas een diep kersenrode kleur van gemiddelde intensiteit met een lichte magenta rand. Op de stille spiegel is meteen die houtopvoeding merkbaar, na het walsen integreert deze enigszins in de wijn. Hierbij komt er een mooie balans in de neus, een tikje belegen, een hint walnoot, wat rood fruit, een Bordeaux-stijl aroma. Die stijl zet zich door in de mond. Even denk ik een wat oudere klassieke Bordeaux uit een mooi oogstjaar in m'n mond te hebben. Mooie zuren, tannines 2 uit 5, fris en toch belegen, het hout is mooi in de wijn verweven, rood fruit, rozenbottel, pruim, walnoot. Niet te licht, niet te zwaar, lekker doordrinkbaar. Erg mooi in balans allemaal en het nagenieten duurt lang.

Weingut Anselmann Regent trocken 2011

Monocépage nummer 125. Regent, de druif, niet het werkwoord. Ik verbaas me dat ik deze eigenlijk al niet veel eerder heb besproken op Wijn-Blog. Er zijn genoeg Nederlandse wijnboeren die hem aangeplant hebben, onder andere Wijnhoeve De Colonjes. Deze van Anselmann echter vond zijn weg naar mij via Cavatappi Wijnen. Alcohol is 13,6%. In het glas een felle magenta tot purperen kleur, intensiteit 4 uit 5. Het aroma van kersen en speculaas, vast weer macération carbonique of semi-carbonique, erg milky en jammy van karakter. Hij is droog, vrij hoge zuren, ook een sterk bitter, tannines 3 uit 5, nog wat groen, de balans is er nog niet helemaal. Een aantal jaren opleg is mijns inziens wel nodig. Voornamelijk framboos en kers proef ik op dit moment. Het bodempje dat ik op de derde dag na het openen van de fles proefde, was al iets zachter, ronder en beter in balans. De regent zal ik zeker nog wel vaker gaan bespreken, dan zal ik er eens wat meer met elkaar gaan vergelijken.

Argiolas S'elegas DOC Nuragus di Cagliari 2011

Monocépage nummer 124. Nuragus, het laatste vers van het boek 'N' in de druifbijbel Wine Grapes. Eén van de oudste druiven van Sardinië en daar het op één na meest aangeplant. Deze Argiolas S'elegas wordt in datzelfde stukje ook genoemd als goed voorbeeld van een monocépage. Ik mocht hem ontvangen uit handen van Jurgen Retra van In Vino Momentum. Hij is ook geïnteresseerd in wijnen van onbekende druiven, met name uit Italië. Alcohol is 14%. In het glas zweven minuscule belletjes, een redelijk intens strogele kleur met een groene zweem. Een hele frisse neus, grassig, kruisbes, meloen. Een lichte tongtinteling in de mond, ik proef voldoende zuren, niet te hoog, en een klein bittertje. Een vrij intense smaak van citroen, meloen en een hintje asperges, gevolgd door een lange afdronk. Een erg plezierige doordrinkwijn, niet bewaren, openen wanneer hij nog jong is. Jaargang 2011 is inmiddels uitverkocht bij Jurgen, maar de 2012 heeft alweer een plekje gevonden in zijn webwinkel.

Svirče Winery Mediterano Plavac 2009

Een dubbele primeur vandaag voor me: m'n eerste wijn uit Kroatië en de druif plavac mali, monocépage nummer 123. De naam van de druif is tevens een omschrijving ervan. Plavo betekent blauw en mali betekent klein. Kleine blauwe druif dus. Hij komt van oorsprong uit Kroatië maar wordt ook in Macedonië verbouwd. Alcohol is 14%. In het glas een heldere, licht scharlakenrode kleur met een mini magenta randje, intensiteit 2 uit 5. Vrij expressief in de neus, aardbei, zoete kers, enorm fruitig met ook nog een klein stalletje erbij. In de mond voldoende zuren, gemiddelde en ronde tannines, een tikje alcoholisch, droog, klein bittertje in de afdronk die best lang is te noemen. Intense smaken van aardbei, grapefruit, bloedsinaasappel en volrijpe pruim. Ondanks het relatief hoge alcoholpercentage is hij niet zwaar of log. Qua stijl komt hij enigszins Duits op me over. Ik vind hem erg lekker, mooi op dronk nu, hooguit nog een jaartje laten liggen.

Vukoje Hercegovačka Vranac 2008

Maar liefst 12 maanden opvoeding in Slavonisch eiken heeft deze Vranac gehad. Is dat te merken? Nauwelijks. Het was namelijk groot hout, en met groot hout bedoel ik foeders van 3000 liter. Alcohol is 13%. Net als de witte wijn die ik laatst had besproken, komt ook dit exemplaar van ESAR Bosanska Kuca. Deze bestaat voor 100% uit de vranac druif en mag dus met recht een mono-cépagewijn heten. De producent Vukoje wordt zelfs in de Druifbijbel genoemd. Wijnen van deze druif kunnen zeer goed ouderen, oogstjaar 2008 kan dus best nog een jaar of tien blijven liggen, maar ik trek hem nu al open. In het glas een felle dieprode tot magenta kleur, intensiteit 4 uit 5. Op de stille spiegel vrij geurloos, heel neutraal, ook iets mufs van walnoot en kaas. Na het walsen krijg ik eerst indrukken van ijzer en roest, daarna komt dan toch het kersenfruit en wat kruidigs door. Qua smaak is hij nog wat 'groen', een teken dat ik hem te vroeg heb geopend. Vrij hoge tannines, 4 uit 5, ook hoge zuren, wat weer bevorderlijk is voor het langer bewaren. Smaken van vooral kersen, maar ook wat koffie en zelfs rode bieten proef ik erin. Hij is een beetje milky en jammy. Nu al geen straf om te drinken maar ik ben toch zeer benieuwd hoe hij zal smaken in het jaar 2023 of verder...

Ironstone AVA Lodi Old Vine Zinfandel 2010

Omdat de wijn die ik had bedoeld voor bij het hoofdgerecht al schoon op was terwijl we nog niet eens aan het voorgerecht waren begonnen, moest ik snel even een blik werpen in m'n Excel-sheet met de voorraad. Een redelijk stevige wijn met een hoge smaakintensiteit zou het moeten worden. Ik kwam uit op deze "old vine Zinfandel". Old vine tussen aanhalingstekens, 45 jaar vind ik nog niet echt oud, het is mijn eigen leeftijd. Zinfandel ook tussen aanhalingstekens, hij zit er voor slechts 90% in, de overige 10% wordt aangevuld met petite sirah, oftewel durif, vandaar de rubricering als blend. Het gerecht bestond uit sperziebonen, aardappelgratin, en gestoofde runderriblappen. In totaal drie uur stonden ze in een mengsel van boter, olijfolie, ketjap, water en rode wijn op een zacht pitje in "Le Creuset". Het vlees smolt in je mond. De wijn was er stevig genoeg voor. Alcohol is 14,5%. Houtopvoeding vond plaats in Frans eiken. De kleur is dieprood met een lichte magenta rand, kleurintensiteit 4 uit 5. Op de stille spiegel een licht belegen aroma, hout. Na het walsen de geur van rode bieten, die heb ik vaker gehad bij zinfandel, zoete kers, framboos, cacao, jammy en milky. In de mond hoge zuren, framboos, perendrups, kersen, ingekookt fruit en een hoge smaakintensiteit. Om de hele fles in je eentje te ledigen een beetje vermoeiend, maar gelukkig had ik hulp.

Alex McPerson South Eastern Australia Verdelho 2011

Monocépage nummer 122, de verdelho. Een druif die 'up and coming' is, met name in Australië. Hij komt oorspronkelijk uit Portugal waar hij onder andere tot Madeira wordt verwerkt. Daarvan heb ik ook nog een exemplaar liggen waar ik me intens op verheug. De Savagnin van het dineetje maakte plaats voor deze Verdelho. Die viel wat beter in de smaak. Alcohol is 13%. In het glas een licht goud-gele kleur, intensiteit 1 uit 5. In de neus een beetje noterig, wat buxus, maar voornamelijk peer en meloen. Idem dito qua smaak: peer en meloen, maar ook nog iets groens en licht ziltig. Een tinteltje rond de tong, laag in de zuren, een beetje mollig zelfs. Op koelkast-temperatuur wordt dat enigszins gemaskeerd. Een makkelijke wijn met een hoge doordrinkfactor. Lekker voor op het terras wanneer het weer het toelaat. Wel koud serveren.

Marcel Cabelier AOC Côtes du Jura Savagnin 2008

Monocépage nummer 121, de savagnin, om precies te zijn de savagnin blanc, ook wel traminer genoemd. Dit was de wijn bedoeld als aperitief en begeleider van het voorgerechtje: reuzenchampignon uit de oven, gevuld met groene pesto, geitenkaas, walnoot en honing. Het gerecht viel bij de gasten in de smaak, de wijn wat minder. Alcohol is 12,5%. In het glas een intens goud-gele kleur. Een oxidatief aroma, een beetje als deze witte wijn die veel te lang is bewaard, maar bij deze Jura-wijn is het bewust zo gemaakt. Een wat geparfumeerde rozenwatergeur, iets zoets: honing en abrikozenconfiture. De eerste slok onthult allesbehalve een zoetje. Beendroog is-ie, intens hoge zuren, oxidatief, toch ook nog een beetje honing, 'Retsina-achtig' zei m'n zus, hars dus. Hij drinkt niet makkelijk door, het is een beetje een rariteit, deze wijn. Ik kan ook niet zeggen dat ik hem nou bijzonder lekker vond, maar wel heel erg apart en voldoende interessant om de hele fles leeg te willen drinken.

Connétable Talbot AOC Saint-Julien 2008

Eigenlijk was deze wijn bedoeld voor bij het hoofdgerecht van het dineetje, maar ik schonk hem al in nog voordat we aan tafel zaten. Hij viel zo in de smaak bij mij en de gasten, dat hij al bijna op was toen we nog aan het voorgerecht moesten beginnen. Een klassieke Bordeaux-blend van voornamelijk cabernet sauvignon, aangevuld met merlot en cabernet franc, alcohol is 13% en hij heeft houtopvoeding gehad. Het is de tweede wijn van Château Talbot. Een heldere scharlakenrode kleur, intensiteit 2 uit 5. Twee uur van tevoren gekaraffeerd. Op de stille spiegel is het hout duidelijk te ruiken, na het walsen wordt het ietsje minder. Ondanks zijn jeugdige leeftijd is er toch al 'iets belegens' te bespeuren en tegelijkertijd ruikt hij fris. Het aroma van vol rood fruit, rozenbottel, kers, pruim, bessen. Ook in de mond komt hij heel fris over. Lage tannines, 2 uit 5, hoge zuren, piepklein bittertje. Smaken van voornamelijk rode bessen, pruim, ook iets animaals, leer. Een uitstekende en lekkere wijn die aantoont dat het gelukkig allemaal wel goed gaat komen tussen mij en Bordeaux.

El Descanso Reserva Late Harvest Sauvignon Blanc 2008

Vandaag organiseerde ik een dineetje. Allereerst zocht ik de wijnen daarvoor uit en ging daarna aan de slag met het verzinnen van de gerechten erbij. Ik begin even met het dessert omdat ik zag dat de wijnen van El Descanso op dit moment in de aanbieding zijn bij de PLUS, dus mocht mijn proefnotitie je aanspreken, dan kun je deze wijn nu nog met 25% korting kopen. Een half flesje, laat geplukte sauvignon blanc druiven, gedeeltelijke houtopvoeding, alcohol is 11,5%. In het glas intens strogeel van kleur. In de neus honing, perzik, abrikoos. In de mond zoet met hele hoge zuren, erg fris, niet van dat dikke stroperige. Smaken van sinaasappelschil, abrikoos, perzik, mandarijn, zo'n beetje alles wat oranje is dus. Een heerlijkheid! Daarbij had ik in een coupe geserveerd twee bolletjes aardbeienijs, daarbovenop boerenyoghurt naturel met verse bramen, blauwe bessen en mandarijnpartjes. Ook heerlijk en de wijn paste er uitstekend bij.

Marqués de Montañana DO Calatayud Garnacha 2010

Ik ben blij dat ik dit jaar wat meer de tijd neem om van wijn te genieten. Dat pakte in dit geval ook gunstiger uit voor de wijn van vandaag. Deze was namelijk afgesloten met een kunststof 'kurk'. Letterlijk afgesloten. Door die plastic stop kan de wijn namelijk niet meer ademen. Ongetwijfeld gunstig voor wijnen die fris en fruitig moeten blijven, zoals het meeste wit, maar nadat deze fles een dag had open gestaan, kwamen het aroma en de smaak op dag twee toch echt beter tot hun recht. Alcohol is 13,9%. In het glas een dieprode kleur, intensiteit 4 uit 5. Een kruidige neus, animaal, kers, veel zondoorstoofd zwart fruit, pruim, tutti-frutti, maar ook iets mufs. Gelukkig was dat laatste na één etmaal verdwenen. Een zacht mondgevoel, lage zuren, een bitter in de afdronk, tannines 2 uit 5, een beetje port-achtig, ingekookt zwart fruit, jammy. In 2008, toen ik net van bier naar wijn was overgestapt, zou ik deze wijn goed hebben kunnen waarderen, maar nu mis ik wat zuren en wat spanning. Misschien dat ik hem wat jonger had moeten drinken. Voor wie jaargang 2010 nog heeft liggen: niet langer bewaren, hij is nu op dronk. Even flink overklotsen in een karaf en een dagje laten staan.