Vandaag mijn derde examenmoment aan de Wijnacademie. De eerste keer ging ik voor Frankrijk en proeven, ik haalde Frankrijk. De tweede keer ging ik voor rest van Europa, rest van de wereld en proeven, ik haalde rest van de wereld. Vandaag ging ik nogmaals voor rest van Europa en proeven. De uitslag van de theorie moet ik op het moment van schrijven nog binnenkrijgen maar de uitslag van het proeven werd direct na de theorie-examens bekendgemaakt. Guess what? I passed! Geslaagd dus voor het proefexamen. In totaal 12 wijnen kregen we te proeven waarvan je er minimaal 8 goed moest hebben plus nog minimaal 4 theorievragen over die wijnen. Ik had er 9 goed en hoefde dus nog 3 theorievragen correct beantwoord te hebben. Dat is me gelukt. Ik ben nu in ieder geval voor 75% Register-Vinoloog. Voor wat betreft rest van Europa heb ik er een hard hoofd in. Via vergelijkingen met antwoorden van medestudenten kwam ik erachter dat deze vaak niet overeen kwamen met die van mij. Oh well, in augustus weer een kans.
Ik excelleer niet in het droog leren van rijtjes en feitjes. Ik moet verbanden kunnen leggen. Daarnaast ben ik visueel ingesteld. De specifieke eigenschappen van een gebied of AOC zal ik veel beter kunnen onthouden wanneer ik daadwerkelijk die plekken ook heb bezocht. Ik ben de Vinologenopleiding gaan doen omdat ik geïnteresseerd ben in het basismateriaal: nee, niet kurk; wijn. En wijn wordt gemaakt van druiven. Het onlangs verschenen boekwerk Wine Grapes kijk ik dagelijks in. De 'Druifbijbel' noem ik hem aanbiddend. Als-ie al niet bestond had ik hem zelf willen schrijven. Ik ben een avonturier in Wijnland. Steeds andere wijnen wil ik proeven en van steeds andere druiven moeten ze gemaakt zijn. Af en toe neem ik mezelf voor een koopstop in te gelasten en uit m'n bestaande wijnvoorraad te putten maar het lukt me telkens niet. Met de Druifbijbel op schoot Google ik me suf naar winkels die wijnen verkopen van de acolon druif, de mayolet, de prieto picudo of de erbaluce. Blij als een kind ben ik wanneer ik die vind. Geen Nederlandse importeur? Geen nood, gewoon de wijnboer even mailen en ze zijn blij het naar je toe te mogen sturen vanuit alle hoeken van Europa.
Om te kunnen slagen voor het proefexamen hoef je zo ver helemaal niet te gaan. Je kunt je beperken tot de bekendste druiven per land en de blends hiervan. Regelmatig proeven is wel een vereiste. Niet alleen middels het tweewekelijks bijeenkomen van je proefgroep. Er worden in den lande tal van proeverijen georganiseerd waar je wijn-iconen kunt proeven die een behoorlijk gat in je budget veroorzaken wanneer je die allemaal zelf zou aanschaffen. Proeven in je proefgroep kan heel gezellig zijn maar je moet er wel iets van opsteken. Bij ons werd er blind geproefd, er werden proefnotities gemaakt en vaak ook in examenstijl getoetst. Dankzij deze voorbereiding en mijn ervaring met alle wijnen die ik heb geproefd en beschreven op Wijn-Blog, heb ik nu dan toch het proef-examen gehaald en daar ben ik 'vet' blij mee! Op naar de titel!
