24 november 2019
#CarménèreDay Bodega Volcanes de Chile DO Rapel Valley Carménère 2017
En weer is er een dag waarop een druif wereldwijd bejubeld mag worden. Iedere 24 november is voortaan de beurt aan carménère op #CarmenereDay. De schrijfwijze van deze druif varieert van land tot land, van regio tot regio, van etiket tot etiket. Wel een accent aigu, geen accent aigu, wel een accent grave, geen accent grave. Wanneer ik de "Druifbijbel" Wine Grapes aanhoud is het "carmenère". Om vervolgens tot m'n zonde van deze blogpost aan te komen: ik heb geen 100% carmenère in m'n glas. Het is 85% en de rest is aangevuld met cabernet sauvignon. In de "Nieuwe Wereld" mag je de naam van een druif solo en pontificaal op het etiket zetten wanneer er minimaal 85% van in de wijn zit. Ik had echter geen echte monocépage meer op voorraad. Fel paars gekleurd in het glas, intensiteit 3 uit 5. Veel fruit in de neus, rijp, zwoel, zwart fruit, kersen vooral, wat framboos, klein hintje perendrups. Voor een Chileense wijn nog behoorlijk droog, voldoende zuren, tannines 2 uit 5, tikje drogend, lekker klein bittertje, gemiddelde afdronk. Hoge smaakintensiteit, rijpe zwarte kersen, cederhout, licht rokerig, zwarte peper, heel licht aards toontje in de finale. Ik vind het een goed geslaagde wijn en niet zo overdreven commercieel, mooie balans. Alcohol is 13,5%, acht tot negen maanden rijping in een mix van Frans en Amerikaans eikenhout, verkrijgbaar bij onder meer De Proeftafel te Zeist.
Labels:
blend,
land: chili,
rood
22 november 2019
Château Thivin AOC Côte de Brouilly 'Clos Bertrand' 2015
De derde Cru du Beaujolais op rij, tevens de afsluiter van een serie. Het lekkerst voor het laatst bewaren is mijn devies, ik hoop dat dat is gelukt. De wijnen van Château Thivin hebben me nochtans nog nooit teleurgesteld. Alcohol is dertien procent, houtopvoeding van zes maanden in grote foeders. Helder, fel paars gekleurd, intensiteit 3 uit 5. Meteen het kersenfruit in m'n neus, zwoel, rijp, fruitig. Zacht mondgevoel, droog, speekselopwekkende hoge zuren, licht alcoholisch, klein bittertje in de finale, iets langer dan gemiddelde afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, vooral kersen, rode grapefruit, licht droppig, aards hintje. Perfecte balans, subtiliteit, elegantie. Zo'n exemplaar dat op één dag leeg gaat en je kunt je vinger er niet op leggen waarom precies. Dat zegt mij echter genoeg. Prachtig! Deze fles kwam rechtstreeks af wijnboer.
Labels:
cru beaujolais,
druif: gamay,
land: frankrijk,
rood
21 november 2019
Domaine des Nugues AOC Fleurie 2015
En ik ben weer eens bezig met een serie van drie, ditmaal Cru Beaujolais. Heel toepasselijk zo op en rond de release-dag van de Beaujolais Primeur of Nouveau. Traditioneel vrijgegeven voor de verkoop op de derde donderdag in november. Alhoewel mijn lokale grootgrutter in overtreding was door hem al een paar dagen eerder op de schappen te zetten. Mag-ie lekker doen, ik loop er met een boog omheen en pak "gewoon" een Beaujolais van kwaliteit uit m'n voorraad. Dit keer een Fleurie. Alcohol is 13,5%, zeven maanden in groot hout, achttien maanden op fles voordat hij de markt op ging. Donkerrood tot paars in het glas, kleurintensiteit 3 uit 5. Op de stille spiegel een lekker "boers" toontje, licht aards ook. Na het walsen met het glas komt er een zwoel aroma van rijp zwart fruit naar boven, kersen, bessen, pruimen gevolgd door een hint walnoot, zwarte peper. Prachtig! In de mond een piepklein zoetje gevolgd door speekselopwekkende hoge zuren, iets drogende tannines (1 uit 5) op m'n tandvlees, tikje alcoholisch, lange warme afdronk. Behoorlijk hoge smaakintensiteit, zwarte bessen, rode bessen, zure kersen, pruimen, zwarte peper, het hout zeer fijntjes in de wijn verweven, nauwelijks te proeven, licht aards in de finale. Een Bourgondische Beaujolais. Robuust, boers, gul... Beaujolais met ballen! Verkrijgbaar bij onder meer Wijnhandel Van Ouwerkerk te Arkel.
Labels:
cru beaujolais,
druif: gamay,
land: frankrijk,
rood
20 november 2019
Georges Dubœuf AOC Morgon Côte du PY Jean-Ernest Descombes 2015
Morgen is het de derde donderdag in november. De release-dag van de jongste Beaujolais. Nee, Beaujolais Nouveau of Primeur zal ik niet zo snel meer bespreken op Wijn-Blog. Een Cru Beaujolais des te liever. Vandaag heb ik een Morgon in m'n glas uit het gulle oogstjaar 2015. Donkerpaars, kleurintensiteit 3 uit 5. De eerste snuif ruikt al heerlijk, rijpe zoete zwarte kersen, kirsch, heel klein hintje perendrups, framboos, zuurstokken. In de mond een zoetje gevolgd door hoge zuren, speekselopwekkend, klein bittertje, gemiddelde afdronk. Redelijk intense smaak van voornamelijk kersenfruit, kirsch, klein likje vanillemerg. De gedeeltelijke opvoeding in groot, gebruikt hout proef je nauwelijks terug nog. Wellicht na wat extra jaren flesrijping maar wat mij betreft trek je deze fruitgedreven, gulle wijn nu open om er van te genieten. Ongecompliceerd, fruitig, jong... zo af en toe heb je daar ook behoefte aan. Alcohol is 13,5%, dit exemplaar kwam bij Wine In Black vandaan.
Labels:
cru beaujolais,
druif: gamay,
land: frankrijk,
rood
18 november 2019
Viña Gravonia DOCa Rioja Blanco Crianza 2000
Toen mijn vrouw mij de fles wijn uit de koeling aanreikte dacht ze dat het rosé was. Zo intens gekleurd is deze witte wijn inmiddels. Een wijn van nu negentien jaar oud waarvan vier jaar in Amerikaans eiken en nog eens vier jaar flesrijping voordat hij op de markt verscheen. Alcohol is slechts twaalf procent en de druif is honderd procent macabeo. In Rioja beter bekend als viura. Een intens oranje kleur in het glas. Alsof ik Licor 43 heb ingeschonken. Het aroma van gedroogde bloemenhoning, abrikoos, lychee, licht aards, kruidig, laos, citroengras. Vooral niet te koud schenken. Speekselopwekkende hoge zuren, beendroog, lichtjes drogend op de tanden, klein kruidig bittertje, gemiddelde lengte van de afdronk. Ingetogen smaak, gedroogde honing, lychee, citroen, limoen zest. Een delicate wijn die vraagt om een hartig tussengerecht. Ik denk aan iets vegetarisch. Bij Restaurant De Jong in Rotterdam heb ik eens een subliem gerecht mogen proeven van gele biet met truffel, zoiets. Hun website is ruk maar de gerechten (en de wijnen) des te lekkerder. Zo ook de wijn van vandaag, althans voor wat betreft het laatste: lekker. Absoluut geen allemansvriend, daar is hij te out of the ordinary voor. Voor echte wijnliefhebbers, smaak-nerds, alleseters. Verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.
Labels:
druif: macabeo,
land: spanje,
rioja,
wit
15 november 2019
Vincent Dauvissat AOC Chablis Grand Cru 'Les Clos' 2008
Nou. Ik neem m'n woorden terug voor wat betreft Chablis en houtgebruik. Van de drie Chablis' die ik achter elkaar heb geproefd hadden er maar liefst twee "hout gehad". Ik was altijd in de veronderstelling dat om de strakheid van de wijn te bewaren standaard INOX werd gebruikt. Niet dus. Ook het exemplaar van vandaag heeft houtrust genoten. Deels maar wel in nieuw hout. Na elf jaar flesrijping is dat toch het eerst wat opvalt. Alcohol is 13%. Redelijk intens citroengeel gekleurd in m'n glas. Tonen van gedroogde honing, lychee, citroen, vanille. In de mond beendroog, strakke en hoge zuren. Gemiddeld intense smaken. Citroen, honing, ananas, vanille, ziltig. Het lijkt wel of de wijnen subtieler en eleganter worden naarmate de klassering stijgt. Ik had voor de gelegenheid een dozijn Zeeuwse oesters erbij geprepareerd. Het zilte zeewater overstemde deze Chablis en ik vermoed dat ze bij de Louis Jadot beter matchen. Ik moet eerlijk zeggen dat die van de drie dan ook mijn voorkeur geniet, ook al is het een "gewone" Chablis. Zo zie je maar weer: prijs, klassering, naam en faam... alles staat of valt met de smaak van de proever. Hoewel deze Grand Cru van vandaag totaal geen fouten bevat, absoluut correct is, kwalitatief hoogwaardig, buitengewoon vief voor een witte wijn van alweer elf jaartjes "oud" en ook gewoon "lekker". Toch zal ik me een volgende keer nog eventjes achter de oren krabben voordat ik 90 euro voor een fles wijn zal neertellen. Op zich nog een "koopje" aangezien ik online prijzen van 140 euro zag langskomen. Ach ja, weer een ervaring rijker.
Labels:
bourgogne,
druif: chardonnay,
land: frankrijk,
wit
13 november 2019
William Fevre AOC Chablis Premier Cru Montmains 2015
M'n tweede Chablis op rij. Schreef ik bij de vorige nog dat houtopvoeding not done is, moet ik mezelf gelijk alweer corrigeren. De Chablis van vandaag heeft wel degelijk houtopvoeding genoten zij het beperkt. Slechts de helft van de wijn ging maximaal een half jaar in eikenhouten vaten van gemiddeld zes jaar oud. Ik betwijfel of ik dat überhaupt ga kunnen terugproeven in de wijn. Het is een Premier Cru, dat is een stapje hoger dan een "gewone" Chablis. Hierboven zit nog de Grand Cru, die ga ik als laatste proeven in de hoop dat dat ook de beste en lekkerste zal zijn. Maar titels, medailles en klasseringen zijn geen aspecten van een wijn waar ik me blind op zal staren. De inhoud van de fles is alles dat er toe doet. In het glas helder, licht strogeel tot wit-goud. Een ingetogen neus, maïs, ziltig, zoute popcorn, zonnebloemolie, grassig, anijs, schitterend bouquet. In de mond strak, laat trekkende hoge zuren, speekselopwekkend, iets drogend op de tanden. Hele elegante stijl, minder bombastisch, voor zover je daarvan kunt spreken, dan de Louis Jadot in m'n vorige blogpost. Smaakvol maar subtiel, ziltig, citroen, anijs, maïs, hooi, zonnebloemolie, zoute popcorn, mineralig, grassig. Op z'n tijd kan ik enorm genieten van een vette, geëikte Chardonnay maar dan wordt de druif ondergeschikt gemaakt aan de stijl van de wijn. Nu proef ik de essentie van de druif en z'n terroir. Als een spons zuigt de chardonnay-druif de kenmerken op van het gebied waar hij wordt geteeld. Dit is zo strak dat het "vet" wordt en dan heb ik het over het "straattaal-vet". Een pleidooi naar alle wijndocenten op welk niveau dan ook: laat Chablis altijd een onderdeel van je opleiding zijn, het is nodig. Net als Pouilly-Fumé overigens maar dat is weer een ander verhaal. Chablis. Een iconische wijn. Wie dit niet kan waarderen heeft het niet begrepen. Alcohol is 13%, mijn exemplaar kwam bij de Franse Intermarché vandaan.
Labels:
bourgogne,
druif: chardonnay,
land: frankrijk,
wit
11 november 2019
Louis Jadot AOC Chablis Cellier de la Sablière 2017
Oesterwater. Zo regelmatig eet ik geen oesters maar wanneer ik dat doe worden ze uiteraard begeleid door een wijn. Oesterwater heet dat dan. Wat is nou eigenlijk oesterwater? Het antwoord daarop is niet eensluidend. Meerdere wijnen hebben die "titel" geclaimed. Chablis, Picpoul de Pinet, Muscadet. Alledrie logische keuzes maar een definitieve "nummer 1" is er niet. Een formule wel: de wijn is wit, strak, mineralig en ziltig. Wat mij betreft zouden er best nog veel meer kandidaten toegevoegd kunnen worden aan die top drie. Wijnen van de druif sauvignon blanc bijvoorbeeld. Hoe dan ook, vandaag heb ik een Chablis in m'n glas. Geen twijfel over mogelijk: altijd 100 procent chardonnay. Houtrijping? Not done. Dat wil zeggen: geen hout om het hout. Voor de betere Chablis moet je wel even in de buidel tasten en je eerste indruk zal zijn: "Is dit chardonnay?". Ja dus. Strak als sauvignon blanc maar minder stuivend. Geen vettig botertje, geen Werther's Original, geen boterbabbelaar. Chardonnay waait met alle winden mee. De kameleon onder de druiven. Zuigt elk terroir op als een spons. In dit geval kalk, klei en fossiele schelpdieren. In het glas helder, fonkelend goud-geel. In de neus zoute popcorn, anijs, citroen, maïs, zonnebloemolie. In de mond strak, hoge zuren, speekselopwekkend, ziltig, behoorlijk ziltig, mondvullend, lange afdronk. Redelijk intense smaak, mineralig, ziltig, citroen, anijs, kruidig, hooi. Wat is dit heerlijk! Bijna Duitse precisie zou ik willen zeggen. Riesling maar dan Chardonnay. En ik hou zo van die zuurtjes! Vroeger, voordat ik aan wijncursussen begon en voordat mijn smaak zich begon te ontwikkelen in positieve zin, zou ik dit "zure meuk" gevonden hebben. Net zoals ik niet van bitters hield. Vandaag de dag omarm ik deze extremen. Vooral wanneer het allemaal in balans is. Ik ben zo blij dat ik een avontuurlijke wijndrinker ben in plaats van teruggrijpen naar het oude vertrouwde. Verras me, maak me blij! Deze wijn doet dat. Al ben ik me er zeer van bewust dat niet iedereen mijn mening zal delen. Maar dat is het mooie aan wijn, mensen en smaak. Diversiteit. De Louis Jadot van vandaag heeft 12,5% alcohol, geen hout, verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.
Labels:
bourgogne,
druif: chardonnay,
land: frankrijk,
wit
10 november 2019
#Sherryweek Bodegas Barbadillo DO Sherry-Jerez-Xérès Obispo Gascón Palo Cortado
M'n vierde beschrijving van een Palo Cortado alweer op Wijn-Blog. Vandaag sluit ik de #Sherryweek 2019 af met deze mysterieuze maar machtig mooie meditatiewijn. In het glas heel licht nevelig, amber, barnsteen gekleurd. Een complex aroma, "roest", rumrozijnen, notig, maggi, zest, bruine appel, mokka, een kakofonie van vreemde geuren. Geuren die doorgaans niet in rode of witte wijnen voorkomen, tenzij er een fout in de wijn zit. Bij deze Sherry is het allemaal zo bedoeld. Twintig jaar in een solera-systeem van houten vaten, alcohol is 21,5%. In de mond droog, hoge zuren, zacht, rond en filmend, een beetje dik zelfs, tergend lange afdronk. Intense maar ingetogen smaken, mokka, maggi, bruine appel, rinse appelstroop, notig, zest, gedroogd steenfruit. Wat is Sherry toch een prachtig product! Volledig onterecht nog vaak in het verdomhoekje bij Libelle-huisvrouwen uit de jaren zeventig en tachtig geplaatst. Toegegeven: in die periode nipte ik ook stiekem m'n eerste slokje uit moeders glas maar vandaag de dag kan ik er ook nog en steeds meer van genieten. Goed dat er een speciale week aan Sherry is gewijd alhoewel wat mij betreft deze godendrank het hele jaar door wel een plekje in het spotlicht mag hebben. Verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.
Labels:
druif: palomino fino,
land: spanje,
sherry,
wit
04 november 2019
#Sherryweek Bodegas Barón DO Sherry-Jerez-Xérès Xixarito Oloroso
Het is #Sherryweek. Ik trap af met een oloroso, pas m'n tweede op Wijn-Blog. De vorige was dulce, zoet, het exemplaar van vandaag is droog. De druif palomino fino is wit maar door het ouderen van de Sherry van minimaal vijftien jaar in een solera-systeem is die kleur donkerbruin, een 'Cola-kleur'. Hij is wel mooi helder. Enorm complex in de neus, hoestsiroop, rinse appelstroop, overrijpe bruine banaan, maggi, rumrozijnen, notig. In de mond bijna beendroog, hoge zuren, speekselopwekkend, zacht, geen tannines, licht alcoholisch, warm. Qua smaak niet ingetogen maar wel elegant en subtiel. Rinse appelstroop zonder zoet, hartig, rumrozijnen, mokka, notig, maggi, belegen. Ook al zo complex, heel moeilijk te beschrijven maar ik hou d'r van. En wat is dit een prachtig "slank" exemplaar als je begrijpt wat ik bedoel. Kost wat maar dan hebbie ook wat. Alcohol is 19,2%, schitterend etiket, verkrijgbaar bij Barrels To Bottles te Rotterdam.
Labels:
druif: palomino fino,
land: spanje,
sherry,
wit
Abonneren op:
Posts (Atom)