Forge Cellars AVA Finger Lakes Pinot Noir Classique 2015

De derde Pinot op rij, vandaag de Pinot Noir. Een exemplaar uit de kelderrestanten van Wijnhandel van Ouwerkerk te Arkel. Wijnen van de druif pinot noir hebben bij mij sowieso een streepje voor maar uit de 'Nieuwe Wereld' willen ze nog wel eens afwijken van het gebruikelijke 'smaakprofiel' waar ik op gevallen ben. Ingetogen, subtiel, aards, complex... zo zou ik de rode wijnen van deze druif uit de Bourgogne heel in het kort kunnen samenvatten. Komen ze uit Australië, Chili of de Verenigde Staten echter dan is het vaak moeilijk om te kunnen deduceren dat je met dezelfde druif te maken hebt. In deze gebieden, heel generaliserend gesproken, worden de wijnen wat bombastischer gemaakt, meer aansluitend bij het grote publiek. Vaak ook met meer kleurextractie. Bij het inschenken van de wijn van vandaag ben ik alvast blij verrast. De kleurintensiteit is zoals hij hoort te zijn: laag, hooguit 2 op een schaal van 5, heel licht nevelig, niet geheel helder. Wanneer ik m'n gok in het glas steek komt een heel vertrouwd aroma omhoog: aards, aardbeitjes, rode bessen, viooltjes. Ik weet wat ik heb ingeschonken maar wanneer ik dit 'blind' zou ruiken dan zou m'n eerste indruk 'Bourgogne' geweest zijn. Vervolgens een slok. Droog, verfijnde hoge zuren, speekselopwekkend, sappig, tannines 2 uit 5, klein bittertje, lange afdronk. Iets lager dan gemiddelde smaakintensiteit, aardbeien, rode bessen, rozenbottel, licht aards. Ook weer totaal geen indicatie dat dit uit de 'Nieuwe Wereld' komt. Enorm knap vervaardigd, met respect voor de druif. Ondanks dat deze wijn elf maanden in Frans eikenhout heeft mogen vertoeven, een mix van nieuw en tweedejaars, komt dit in zowel het aroma als de smaak niet tot uitdrukking. Zeer ingetogen en fraai verweven in de wijn. Alcohol is 13%, tijdens de fermentatie zijn alleen 'wilde' gisten gebruikt, geen toegevoegde gisten, de wijn is ongeklaard en ongefilterd. Voor Bourgogne-liefhebbers het proberen waard.

Weingut Salwey Bergkeller Grauburgunder Réserve 2015

Ik proef een aantal Pinot-wijnen op rij. Na de Pinot Blanc nu een Pinot Gris. Pinot Grigio op z'n Italiaans en aangezien ik nu een Duitse wijn in het glas heb spreken we van Grauburgunder. Is allemaal hetzelfde. In het glas een redelijk intense kleur strogeel. Ondanks dat het houtgebruik minimaal is, komt het als eerste m'n neus in, heel subtiel toch. Licht aromatisch, verre van 'stuivend', licht kruidig, vanille, iets anijs, weinig fruit, kleine hint honing. In de mond droog, hoge zuren, meer strak dan filmend, licht drogend op m'n tanden, speekselopwekkend, sappig, de smaak blijft lang in de mond hangen. Geen hoge smaakintensiteit, het hout is goed te proeven maar subtiel, een welkome aanvulling in plaats van een storende factor, blijft ook achter in de keel hangen. Citroen, gedroogde honing, likje vanille, niet veel meer dan dit. Hij lijkt wat simpel over te komen maar is toch nog wel gelaagd. De balans is erg mooi, de doordrinkfactor gemiddeld, de filosofie-factor iets hoger dan gemiddeld. Hûh? Wat is dat nou weer, de filosofie-factor? Tja, ik ga een nieuwe term introduceren op Wijn-Blog. Wat ik ermee bedoel is dat de meningen over deze wijn in een groot gezelschap heel erg divers zouden kunnen zijn. De een houdt ervan, de ander schuift 'm opzij. De een ontdekt er van alles in, de ander vindt 'm enkelvoudig. Kortom, voer voor discussie en daarmee in mijn optiek een hoge filosofie-factor. Een wijn waarover valt te lullen ten opzichte van een wijn waarover niemand iets heeft of hoeft toe te voegen. En wat vind ik er van? Dat wordt eigenlijk al geïmpliceerd wanneer ik zeg dat de wijn een hoge filosofie-factor heeft: ik hou ervan. Wegmijmeren met een wijn die je aan het denken zet. Alcohol is 12,5%, fermentatie en rijping in houten vaten met een inhoud van 1200 tot 1700 liter, verkrijgbaar bij Wine In Black.

Weingut Bastgen Mosel Weisser Burgunder sur Lie trocken 2015

Ik ga even een rijtje Pinot's achter elkaar opentrekken, te beginnen met een Pinot Blanc. De wijn komt uit Duitsland dus de benaming voor de druif pinot blanc aldaar is Weißburgunder, Weissburgunder of Weisser Burgunder, kies maar. Voorheen door mij nog wel eens bestempeld als een wat "suffe" druif maar gelukkig heb ik de laatste tijd veel wijnen geproefd die mij tot inkeer hebben gebracht. Ik kan alvast verklappen dat dat met het exemplaar van vandaag wederom het geval is. Vooral niet te koud proeven, op zo'n veertien graden celsius komen de geuren en smaken beter los. Daar wil ik nog aan toevoegen dat zeker het formaat glas ertoe doet. Afwisselend in een wat smaller glas en een ruim glas komen de verschillen duidelijk naar voren. Het ruime glas geeft veel meer prijs. Licht pétillant bij het inschenken, minuscule bubbeltjes plakken aan de glaswand. In de neus vrij expressief, enorm fris, anijs, licht kruidig, zonnebloemolie, gedroogde honing, mango, perzik. In de mond een mooi gedoseerd fruitig zoetje, droog, fijne zuren, mooie balans tussen strak en filmend, speekselopwekkend, klein kruidig bittertje, medium lengte van de afdronk. Ingetogen smaken van voornamelijk tropisch fruit, mango, perzik, lychee, wat gedroogde honing, citroen, anijs. Erg fraai exemplaar, niet simpel, voldoende diepgang. Alcohol is 12%, 20 tot 30 procent van de wijn ging in grote houten foeders met een inhoud van 1000 liter, de rest in RVS, verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Jolie-Pitt & Perrin AOP Côtes de Provence Miraval 2017

Nou, deze rosé is wel genoeg gehyped en bejubeld zou ik zo zeggen. D'r hangt ook een redelijk stevig prijskaartje aan. Ik ga eens checken of dat terecht is. Mijn exemplaar kocht ik bij de Franse Intermarché voor €16,45. Overigens niet in elk filiaal aanwezig, voornamelijk in Zuid-Frankrijk. De wijnmaker komt bij de familie Perrin vandaan, je denkt toch niet echt dat Brad Pitt en Angelina Jolie dit zelf hebben gemaakt? Ik weet trouwens niet of en hoe de voortgang van deze rosé is geregeld aangezien dit Hollywood-duo uit elkaar is. Alcohol is 13%, een heel klein gedeelte (5%) ging in Frans eikenhout, de rest in INOX. Een blend van de druivenrassen cinsault, grenache noir, syrah en rolle (vermentino), mixverhouding niet vermeld. Mooie, typische lichte Provence zalm-kleur. Enorm expressief in de neus, rode watermeloen, citroen, grapefruit, peer, gele appel, licht kruidig, heel fraai bouquet. Zacht mondgevoel, kurkdroog, fraaie zuren, goede balans tussen strak en filmend, mondvullend, langer dan gemiddelde afdronk. Redelijk intense smaken, kruidig, zwarte peper, citroen, rode grapefruit, watermeloen, peer, gele appel. Waar voor je geld? Ik vind van niet. Voor de helft van de prijs heb je een degelijke rosé die niet voor deze onderdoet. Voor nét iets meer daarentegen heb je een rosé die je vervoert, bezielt. Een die je nooit meer vergeet waartegen elke andere rosé moet opboksen. Ik heb het over de "Whispering Angel", op dit moment mijn benchmark voor rosé. Maar goed, ik moest de Miraval een keer geprobeerd hebben. Bij deze dan.

Markus Molitor Haus Klosterberg Mosel Riesling 2012

Gelukkig heb ik de lekkerste Riesling voor het laatst bewaard. Dat was niet zozeer een gok; Weingut Markus Molitor staat hoog aangeschreven. De derde Riesling op rij uit oogstjaar 2012. De algemene conclusie voor alle drie is toch wel dat ze gerust nog een jaar of acht tot tien gekelderd kunnen blijven. Kun je dat geduld niet opbrengen, geen man overboord. Nu zijn ze ook al lekker. Vooral deze laatste. Subtieler en eleganter dan z'n twee voorgangers maar wel een hogere smaakintensiteit en een veel langere afdronk. In de ingetogen neus citrusfruit, gedroogde bloemenhoning, ananas, vleugje tropisch fruit. In de aanzet een fruitig friszuur zoetje, klinkt gek, niet? Prachtige, delicate hoge zuren, lekker laat trekkend achterin de mond. Magnifieke balans, loepzuiver. De smaakintensiteit is hoger dan gemiddeld, citroen, ananas, gedroogde bloemenhoning, mineralig. Wat een genot, #rieslingrocks! Dit is Riesling zoals die hoort te zijn. Alcohol is 11,5%, geen hout, in Nederland verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak aangesloten bij de Wijnkring.

Frey-Sohler AOC Alsace Scherwiller Riesling 2012

De tweede Riesling op rij, ditmaal uit Frankrijk, de Elzas. Eigenlijk een grensgevalletje; meerdere keren is dit gebied van "eigenaar" gewisseld dankzij enkele oorlogen. Duitsland heeft zich ook met regelmaat heerser in dit gebied mogen noemen. Vandaag is het weer in Franse handen ondanks dat de naam van deze wijn erg Duits aandoet. Ten opzichte van de Riesling uit m'n vorige blogpost heeft dit exemplaar van alles hetzelfde, alleen minder. Minder aromatisch, minder zuren, lagere smaakintensiteit, kortere afdronk, iets lager in de alcohol. Het percentage van laatstgenoemde staat op 12%. In de neus gedroogde bloemenhoning, citroen, floraal, zonnebloemolie, mango. In de aanzet een klein fruitig zoetje gevolgd door fraaie zuren, lager dan ik gewend ben van Riesling, iets ronder, wel speekselopwekkend. Smaken van citroen, gedroogde bloemenhoning, ingetogen. Beetje suffig exemplaar, niet typisch Riesling, in een blindproeverij zouden de meningen alle kanten op kunnen gaan. Wel krijg ik opeens trek in zuurkool en dat is ook een verdienste, dat doet deze wijn. Sterker nog: ik ga zuurkool maken. De wijn is verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Maso Poli DOC Trentino Riesling 2012

De eerste van drie Riesling-wijnen op rij uit het oogstjaar 2012. Het aantal wijnen van deze druif in m'n voorraad is vrij hoog. Ik hou van z'n laat trekkende zuren, z'n bewaarpotentieel en daarmee z'n rijpe tonen, het immer aanwezige zoetje, hoe klein ook. Vanaf het moment dat sommelier Ronnie Brouwer bij restaurant De Kromme Dissel een Auslese Riesling uit 2001 bij meerdere verfijnde gerechten serveerde, ben ik een #rieslinglover. Ik begin met eentje uit Italië. In de neus gedroogde bloemenhoning, vers regenwater uit een zomers buitje, floraal, zonnebloemolie, ananas, perzik. In de aanzet een klein fruitig zoetje gevolgd door trekkende zuren, lekker hoog, droog, speekselopwekkend, gemiddelde lengte van de afdronk. Smaken van citroen, ananas, Granny Smith, gedroogde bloemenhoning. Nog veel te fris en jeugdig naar mijn smaak. Soms moet je het geduld op weten te brengen om van deze flessen af te blijven en ze lekker in je kelder te laten liggen. Maar ja, dat weet je meestal pas nadat de fles open is. Alcohol is 12,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Marchesi Antinori IGT Toscana Tignanello 2010

Ik open ook een keer een zogenaamde "Super Tuscan". Altijd prijzig maar ik had nog een tegoed van twintig euro. Daarmee kwam de verkoopprijs nog steeds op een kleine vijftig euro maar in mijn beleving hoort een wijn als deze toch wel op je wenslijst te staan. Geen uitbundig aroma, zwart fruit, rode bessen, hout, iets aards, klein beetje vanille. Mooi zacht mondgevoel (de fles is nu een etmaal open), klein vanille-zoetje, droog, mooie zuren, ronde tannines (3 uit 5), klein bittertje. Ingetogen smaakintensiteit, vanille, rijpe zwarte kersen, rode bessen, koffie, chocolade, praline. Op dag twee is-ie echt een stuk guller en vriendelijker dan vlak na het openen. Even goed door een aerator halen wanneer je die tijd niet hebt dus. Google het maar even, je hebt ze in alle soorten en maten en in diverse prijsklassen. Onmisbaar wanneer je een nog gesloten wijn snel drink-klaar wilt maken. Toch voelde het alsof hij zich nog steeds aan het verschuilen was. Niet helemaal à point. Wellicht vijf jaar te vroeg geopend, misschien zelfs tien. Het voelt nog niet als een geheel. Alle ingrediënten lijken nog beter met elkaar te moeten 'versmelten'. Hij is nu nog een beetje onsamenhangend. Alcohol is 14%, een blend van de druivenrassen sangiovese 80%, cabernet sauvignon 15% en cabernet franc 5%, deze gingen ieder apart drie maanden in groot Hongaars eikenhout, de uiteindelijke assemblage mocht nog twaalf maanden in Franse barriques vertoeven. Gekocht bij Wine In Black.

La Spinetta IGT Toscana 'il Gentile di Casanova' 2008

Meestal wimpel ik de vragende verkoopadviseur weg wanneer ik in een wijnspeciaalzaak het assortiment aan het aanschouwen ben. Ik wil in alle rust eerst zelf alles observeren voordat ik tot een koopbeslissing overga, heel zelden vraag ik om advies. In die uitzonderlijke gevallen is dan mijn vraag: "Heb je nog monocépages van onbekende druivenrassen?" In 100 procent van die incidenten komen ze aan met wijnen van druivenrassen die ik allang "gehad" heb. Ik snap dat het voor een fysieke wijnwinkel moeilijk is om wijnen van onbekende druivenrassen in je assortiment te hebben. Het "grote publiek" gaat voor bekend. De online wijnwinkels hebben daar minder last van. Bij een niet nader te noemen wijnspeciaalzaak werkt kennelijk iemand die mij óf een oor aan probeerde te naaien óf die zijn parate kennis niet in orde had (net als ikzelf op dat moment overigens). Hij raadde mij deze wijn aan van de druif prugnolo gentile. Die kende ik inderdaad nog niet. Huiswaarts met mijn aanschaf ontdekte ik dankzij de "druifbijbel" Wine Grapes dat dit een synoniem is voor de druif sangiovese. Dat is inmiddels geen onbekende meer voor me. Het zou een kloon zijn maar in mijn wereld valt-ie dan nog gewoon onder de sangiovese. Een beetje teleurgesteld maar hopelijk maakt de inhoud alles goed. Licht aromatisch, zwart fruit, koffie, leer, aards. In de mond droog, fraaie hoge zuren, iets rauwe tannines (3 uit 5), aanwezig bitter, korte afdronk. Lage smaakintensiteit, zwart fruit, koffie, leer, aards, licht droppig in de finale. Absoluut geen slechte wijn, keurig in balans maar de WOW-factor ontbreekt. Wellicht iets te lang gekelderd. Alcohol is 14%, de malolactische gisting vond plaats in hout, daarna vierentwintig maanden rijping in medium getoaste Franse eikenhouten vaten van 600 liter, gevolgd door nog eens tien maanden in RVS, tenslotte zes maanden flesrijping. Deze bewerkelijkheid vind je terug in het prijskaartje van net geen twintig euro en dat is nog alleszins schappelijk naar mijn bescheiden mening.

Tenuta di Bibbiano DOCG Chianti Classico Gran Selezione 'Vigna del Capannino' 2011

De classificatie van de Italiaanse icoonwijn Chianti is opgebouwd als een piramide. Onderin de enorme grote en brede laag gewone Chianti, blijf daarvan weg. Een treetje hoger staat de Chianti Classico, veel beter dan Chianti maar grote verschillen per wijnhuis. Nog een stapje omhoog en we belanden bij de Chianti Classico Riserva, strengere kwaliteits-eisen, selectievere organoleptische toetsing. Het puntje van de piramide bestaat sinds 2014 uit de Chianti Classico Gran Selezione. Druiven van een single vineyard en/of van uitzonderlijke kwaliteit. De wijn heeft langer moeten rijpen en ondergaat een nog strenger proef-proces. De wijnboer heeft de vrijheid om zijn Chianti Classico "op te waarderen" mits het aan deze hoogste eisen voldoet. Eigenlijk het omgekeerde van de Grand Cru Classé's uit Bordeaux. Wanneer het Château de wijn niet goed genoeg vindt voor hun "eerste" wijn, declasseren ze deze. Oogstjaar 2010 is de eerste jaargang die is vrijgegeven in 2014 voor de Gran Selezione. Een minimum van 80% sangiovese is vereist maar Bibbiano maakt er een monocépage van. En meteen zie ik het andere gezicht van de sangiovese. De harde, strenge en ruwe druif heeft toch ook nog een zachte kant. Je hebt alleen een topwijn nodig om deze te kunnen ontwaren. In de neus veel rijp rood en zwart fruit, vooral kersen, vanille, salmiak, stophoest. In de aanzet een fruitig mini-zoetje, droog, hoge zuren, afgeronde en rijpe tannines (3 uit 5), fraai bittertje, lange afdronk. Intense smaak, rijp rood en zwart fruit, kersen, bramen, bessen, heel sappig, koffie, aards, uitstekende balans. Totaal gerechtvaardigd dat deze wijn in de hoogste kwaliteits-categorie van Chianti Classico mag vallen. Alcohol is 14,5%, 24 maanden rijping in Frans eikenhouten tonneaux en groot Slavonisch eikenhout, zes maanden flesrijping, verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Fèlsina Berardenga DOCG Chianti Classico Riserva 'Rancia' 2013

Ik heb de smaak van Chianti Classico te pakken en ga gewoon even door hiermee. Dit keer een Chianti Classico Riserva. Geen blend maar honderd procent sangiovese. Een druif waar ik acht jaar geleden niet bepaald een hoge pet van op had. Ik vond hem tannineus, hard, rauw. Nu weet ik dat dat erbij hoort en kan ik "er omheen proeven" of beter nog: "het een plekje geven". Ik accepteer het vooraf en deze mindset zorgt ervoor dat het adaptatieproces wordt versneld. Nog even en ik moet ervoor waken geen fan te worden van deze druif. Het moet niet gekker worden. Een ingetogen aroma, hout, zwart fruit, fris, salmiak. In de mond droog, prachtige zuren, rauwe en drogende tannines (4 uit 5), iets langer dan gemiddelde afdronk. Smaakintensiteit 3 uit 5, sappig, zwart fruit, aards, behoorlijk aards (en dat is positief in mijn woordenboek maar de vaste lezer van Wijn-Blog weet dat), walnoot, kastanje, licht droppige finale. "Sodeknetters, wat lekker!" Dit is zo voornaam, distinguished, zo gesofistikeerd, sophisticated... eigenlijk vind ik de Engelse woorden veel mooier klinken. "Sometimes just one word says it all." Nou ja, twee dan in dit geval. Misschien dat het komt omdat ik lekker in m'n vel zit, wellicht is het de wijn die spreekt maar op dit moment valt deze wijn op z'n plek. De juiste plek. Ik vind 'm geweldig, ik vind 'm groots, ik vind 'm machtig. Alcohol is 14,5%, achttien maanden rust in nieuw Frans eikenhout, twaalf maanden flesrijping, verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Castellare di Castellina DOCG Chianti Classico 2015

Direct na het ontkurken, wat een ontzettend armetierig minikurkje komt er overigens uit, veel groene tonen, onrijpheid zo lijkt het, ook hout. Het duurt ongeveer een uur voordat meer van het aroma zich prijsgeeft. Dan begint het met wat aardse tonen, walnoot vooral, maar ook frisheid, menthol, eucalyptus, gevolgd door chocolade, licht animaal, het hout is nu in de wijn "getrokken", enorm intrigerende neus. In de mond droog, bij aanvang behoorlijk stroef en rauw, ferme tannines (4 uit 5), drogend op de tanden en tandvlees, mooie zuren, fijn bittertje. Geen al te hoge smaakintensiteit, de afdronk is ook niet lang maar de balans is zwaar oké. Rijp zwart fruit, aardsheid, ingetogen en elegant. Absoluut geen allemansvriend, deze kat moet even uit de boom worden gekeken maar wanneer je zijn vertrouwen wint dan ben je om. Met elke slok wordt hij spannender. Een heel plezierig aards toontje nestelt zich in je slokpijp. Deze wijn vraagt om een maaltijd. Alcohol is 13,5%, zeven maanden houtopvoeding in barriques van diverse leeftijden, geen nieuw hout, zeven maanden flesrijping, gebruikte druivenrassen sangiovese 95% en canaiolo 5%, verkrijgbaar bij Wine In Black.