Jeeej! Eindelijk weer eens een nieuwe monocépage. De druif petit manseng bevat zowel veel suikers als zuren. De concentratie aan suikers neemt toe naarmate men langer wacht met oogsten. November en soms zelfs december zijn de maanden waarin de pluk plaatsvindt voor deze wijn van Tariquet. De fles is enorm zwaar, alcohol is 11,5%, geen houtopvoeding. Hij is verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak tegen een prijs die parallel loopt met de bewerkelijkheid van de wijn. Handmatige pluk van de deels ingedroogde druiven, nog net niet 'aangetast' met Botrytis, 'edele rot', omdat de druif daar dankzij z'n dikke schil goed tegen bestand is. De vergisting wordt voortijdig gestopt om restsuikers te behouden. Een zoete wijn dus. Voor de hand liggende gerechten erbij zijn foie gras, tarte tatin, fruitsalade, pittige blauwschimmelkazen, zoete desserts. Ik drink zoete wijnen geregeld bij spicy Aziatische gerechten, afhankelijk van de gebruikte ingrediënten als contrast of als aanvulling. Vandaag trok ik deze fles open bij een kruidige kip-kerrieschotel met sperziebonen, paprika en rijst. Een intens oranje kleur in het glas. Eveneens intens is het aroma. Abrikoos, mandarijn, floraal, ananas, rijpe mango, licht kruidig. In de mond vechten zoet en zuur met elkaar, beter nog: ze zijn in harmonie. Hoge smaakintensiteit, perzik, abrikoos, mandarijn, rijpe mango, ananas, dik, vol, rond maar niet stroperig. Een heerlijke wijn en een mooie aanvulling op het gerecht.
20 januari 2017
Domaine du Tariquet IGP Côtes de Gascogne Dernières Grives 2012
Labels:
druif: petit manseng,
land: frankrijk,
wit,
zoet