Mijn wijnen lagen tot voor kort her en der verspreid in het huis. In onze combo-kast Ivar stonden serviesgoed, boeken, mandjes met losse spullen, decoratieve spullen en wijnflessen door elkaar. Voor de wijnflessen had ik beugels aan de bovenste plank geschroefd waar de flessen in hangen, en dwarslatjes op de legplank getimmerd om de flessen tussen te leggen zodat deze niet wegrollen. Mijn vrouw is een kou-kleum, dus de verwarming brandt er lustig op los, en's ochtends staat de volle zon op deze kast. Niet de meest ideale omstandigheden om wijn in te bewaren dus. Daarnaast nam het volume aan flessen explosief toe, waardoor ik genoodzaakt was deze in doosjes op te moeten slaan in bijvoorbeeld de gangkast en de meterkast. Daar waren qua vochtigheid en temperatuur wel goeie omstandigheden. Maar ook daar moest ik de ruimte delen met onder andere vazen, de stofzuiger, kattegrid, een koffiezetapparaat, kaarsen, paraplu's en meer. Bij IKEA kocht ik een metalen wijnrek, geschikt voor 24 flessen. In eerste instantie werd deze ook in de huiskamer geplaatst. Op vakantie in Frankrijk zag ik wijnflesblokken van piepschuim bij de Mr.Bricolage. Ik besloot daarvan twee stuks mee te nemen naar Nederland. Maar ja, zonder wijn uit Frankrijk vertrekken kan natuurlijk ook niet, dus er moest ook nog een fles of 40 mee in de auto. Terug thuis moesten we dan toch maar even een nieuw ruimte-plan maken.
De gangkast zou leeg gemaakt worden. Het is er donker, de temperatuur is er constant en niet te hoog, en de vochtvreters werden verwijderd zodat het er goed vochtig kan blijven. Eén concessie moest ik doen: de stofzuiger moest er ook nog bij kunnen. In de betonnen vloer zat een groot gat van ongeveer 10 bij 15 centimeter. Dit kwam uit op de kruipruimte. Dit gat had ik dichtgestopt met piepschuim en ik had een houten vloertje aangebracht om de hoogteverschillen in de niet egale vloer op te vangen. Op het vloertje had ik nog wat tapijttegels gelegd voor het oog en misschien dat het ook nog enige vorm van isolatiewerking met zich mee zou brengen. Nadat ik de blokken en het wijnrek er in had geplaatst, begon het opbergen van de flessen.De situatie voordat de flessen in de kast zouden gaan:
De situatie na het opbergen van alle flessen in de kast:
Mmm, toch nog veel losse doosjes, en de plek voor de stofzuiger zie ik nog niet echt. Ik kon nog de hoogte in, maar waarmee? Eigenlijk zou ik nog een aantal van die blokken erbij moeten hebben. Wachten tot de vakantie van volgend jaar gaat te lang duren met als bijkomend risico, dat ze uitverkocht zijn. Gegoogled waar de dichtstbijzijnde Mr.Bricolage zat: Armentières, vlakbij Lille. Tja, je hebt een hobby of niet! Dus ik op een middag daar naartoe getogen, extra blokken gekocht, en weer terug naar huis. Een halve benzinetank, zes uur en 30 euro armer voor een paar blokken piepschuim. Maar ja, ik kon in ieder geval door met m'n wijnkast.
Uiteindelijk zit alles er nu in, ook de stofzuiger. En ach, ook nog een klein hangrekje voor sjaals. Maar nog steeds staan er losse flessen en dozen in. Ik heb mezelf voorgenomen om wat meer te consumeren en een koopstop in te gelasten. Consumeren is het probleem niet, alleen de koopstop wil nog niet echt vlotten. Elke wijnliefhebber zal dat wel kennen. Zie je toch weer een interessante wijn staan, of een aanbieding waar je niet omheen kunt, of je bezoekt weer een proeverij waar tussen veel van hetzelfde, nèt weer dat ene wijntje staat die je mee móet nemen. Mijn eigen probleem is dan ook nog, dat ik van elke fles er twee koop op dit moment. Waarom? Omdat ik van elke fles ook nog eens een foto wil maken voor dit blog. Het liefst een ongeopende fles en in een zomers zonnetje of met een zomerse achtergrond. Beetje lastig in de herfst, winter en wat in Nederland voor lente moet doorgaan. Dus eentje koop ik er om alvast te kunnen consumeren en de andere om op een later tijdstip te fotograferen. Gelukkig heb ik het merendeel al gefotografeerd in de zomer, ik moet alleen nog even doordrinken.
