Bodegas Cruz del Sur DO La Mancha Toma Sauvignon Blanc-Verdejo 2014

"Wat ze in Rueda kunnen, gaan wij in La Mancha ook eens proberen", moeten ze gedacht hebben. Geografisch ligt het niet zo heel erg ver van elkaar, klimatologisch is het echter een wereld van verschil. Eens kijken of de hitte van La Mancha ook in de wijn is te proeven. Alcohol is slechts 12%, dat vind ik al knap, geen hout, blendverhouding tussen sauvignon blanc en verdejo niet bekend. Vrij expressief in de neus, mineralig, grassig, licht ziltig, popcorn, maïs, zonnebloemolie. In de mond is het eigenlijk het licht ziltige dat als eerste opvalt, popcorn, maïs. Het frisse en fruitige ontbreekt. Ik hou d'r wel van maar ik vraag me af of de wijnmaker het zo heeft bedoeld. De voor sauvignon blanc karakteristieke buxusgeur en -smaak is minimaal aanwezig, iets licht grassigs heeft het, verder nog een hintje amandel. D'r zit een mini-zoetje in, de zuren blijven iets achter, hij is wat mollig. Toch heeft-ie voor mij wel wat, vooral dat ziltige maakt hem lekker. Goed te combineren met mosselen, ansjovis, sardientjes of oude harde kazen.

Berberana DO Jumilla Dragon Reserva 2008

Op m'n vorige blog van oogstjaar 2007 van deze wijn kreeg ik een aantal reacties. Dankzij een daarvan besloot ik de 2008 zelf ook maar eens te kopen. In de bonus uiteraard, twee voor de prijs van een. Ik liet hem echter wat langer liggen dan degene die de ietwat negatieve reactie plaatste. Tevens opende ik hem op een biodynamisch gunstige dag. Om gelijk maar even een sprongetje te maken naar de slotconclusie: het scheelt een slok op een borrel. Alcohol is 13%, 24 maanden hout. Fris in de neus, de houtopvoeding is niet eens te ruiken, rode bessen, zure kers, intrigerend. In de mond mooie zuren, nauwelijks tannines, lekker bittertje, hier ook weer geen hint van het hout, rode bessen, zure kers, fris, licht aardse afdronk. Wellicht een tikje aangezuurd maar zeker niet uit balans hierdoor. Ok, toegegeven. Geen terroir-gedreven wijn, geen hoogvlieger, meer een standaard dertien-in-een-dozijn-wijn maar heel correct geproduceerd en helemaal niks mis mee.

Franks Smulders Wijneducatie: the best of Spain

De oproep voor het bijwonen van een try-out cursus over Spanje en Spaanse wijn kwam tot me via Facebook. Voor een gereduceerde prijs, gehouden op drie volle zondagen door niemand minder dan Master of Wine Frank Smulders. Dat sprak me aan. Ik heb het proefvermogen van Frank hoog zitten dus wanneer hij beweert tijdens die cursus het beste van Spanje te laten proeven dan hoef ik niet lang na te denken. Voor Vinologen in spé is deze cursus een absolute aanrader. Op de Wijnacademie wordt verspreid over verschillende lesdagen vooral Frankrijk breed uitgemeten maar Spanje moet het doen met een halve dag die dan ook nog eens wordt gedeeld met Portugal. Frank gaat dieper in op de theorie maar veel belangrijker: kosten noch moeite worden gespaard om de beste wijnen uit Spanje te laten proeven. De Vega Sicilia "Unico" om er maar eens een te noemen. Omdat het een try-out betrof zal er wellicht aan de indeling en lengte nog wat geschaafd gaan worden maar op de eerste dag proefden we Cava, Sherry en Spaans wit. Op de tweede dag het rood wat Spanje te bieden heeft met uitzondering van de gebieden Toro, Ribera del Duero en Rioja en op dag drie kwamen juist die gebieden aan bod plus er werd wat dieper ingegaan op de druif tempranillo in het bijzonder. De cursusnaam is in het Engels omdat Frank ook in het buitenland deze cursus wil aanbieden. Hou de diverse social media kanalen in de gaten wanneer je geïnteresseerd bent. Foto's van de etiketten van alle geproefde wijnen staan op mijn Facebook pagina.

Rafael Reverte DO Navarra Old Vines Grenache 'Odipus' 2008

Op de Facebookpagina van Wijngekken zag ik een bordje met de tekst "Life is short; drink the good wine first". Dat zou ik natuurlijk kunnen toepassen op mijn eigen voorraad maar dan blijf ik op een gegeven moment met alleen maar 'slechte' wijn zitten. Als ik dan visite krijg moet ik ze iets voorschotelen dat ik zelf afkeur. Ik draai het gewoon even om. Ik heb inmiddels een hoop goede wijnen verzameld maar minstens zoveel 'middelmatige' wijnen. Ik zeg middelmatig omdat slechte wijnen eigenlijk niet bestaan. Met de huidige technologie kan iedereen een correcte wijn maken maar niet iedereen kan een lekkere wijn maken. Nog steeds ben ik met Spaanse wijnen bezig dus die keuze is makkelijk. Vervolgens check ik m'n Excel-sheet met de gedachte: "welke wijn lijkt je het meest onaangenaam?". En die pak ik dan. Dat resulteert in de keuze van vandaag. Een wijn die van Robert Parker ook nog eens 91 van de 100 punten gekregen zou hebben. Is-ie nou helemaal van de pot gepleurd?! Zo'n wijn zou dan bij de ALDI voor €5,99 op het schap staan? Laat me niet lachen! Als het toch waar is dan vraag ik me af of meneer Parker ze nog alle 100 op een rijtje heeft. "What everrr...". Ik trek 'm open. Alcohol is 14%, acht maanden rust in nieuw Frans eikenhout van Allier. Op de stille spiegel vrij 'vlak' in de neus, nauwelijks aromatisch. Flink walsen met het glas en er komt wat koffie bij, rood tot zwart fruit. In de mond vreemd genoeg hoge zuren, vreemd voor garnacha in ieder geval, zal wel aangezuurd zijn. Smaken van rode bessen, kersen, tikje drogend. Smaakintensiteit 3 uit 5, geen lange afdronk. Heel teleurstellend, uit balans door de enorm aanwezige zuren. Laten we het vooral niet over complexiteit gaan hebben, het enige complex zit 'm in de naam van de wijn. Geen slechte keus voor een slechte keus.

Viña Tridado DO Tarragona Baturrica Gran Reserva 2006

Een blend van de druivenrassen tempranillo en cabernet sauvignon uit de o, zo bekende DO Tarragona. Waar zegt u? Grote kans dat je hem volledig hebt gemist tijdens de opleiding. In Catalunya langs de oostkust, iets onder Barcelona, ingesloten tussen de DO's Penedés in het noordoosten, Terra Alta in het westen, Montsant en Priorat liggen in het centrum van dit wijngebied. Er staan voornamelijk witte druiven aangeplant voor de productie van Cava. Ik heb echter rood in het glas, alcohol is 13%, minimaal 24 maanden houtrust. De eerste dag nog wat groen en gesloten in de neus. Op dag twee is hij een stuk beter, vers rood fruit, zure kers, bessen, rabarber. In de mond een vrij hoge zuurgraad, subtiel hout, licht drogend op dag één, wat sappiger op dag twee, zure kers, rode bessen, korte afdronk, wat aan de dunne kant. Door de zuurgraad niet helemaal in balans.

Viñedos y Bodegas Pardevalles DO Tierra de León 'Carroleon' 2006

Hoewel het een vrij onbekende druif is, heb ik de prieto picudo al eens eerder in m'n glas gehad. Die viel niet tegen, eens zien hoe dit exemplaar zich presenteert op deze biodynamisch gunstige dag. Alcohol is 14,5%, vijftien maanden rust in Frans eikenhout. Redelijk stuivend in de neus, vers rood fruit, zure kers, rabarber. Een zacht mondgevoel, hoge zuren, vers rood fruit, klein beetje hout, stevige bitters, rijpe en afgeronde tannines. Ondanks het redelijk hoge alcoholpercentage niet log, net als die andere even elegant en spannend. Van m'n complete Spaanse voorraad is oogstjaar 2006 het oudst. Even was daar de vrees dat-ie al over de top zou zijn maar dat is-ie gewoon niet.

Bodegas Alodia DO Somontano Parraleta 2009

In mijn 'Quest for the Holy Grape' gelijk maar even een tweede voor mij nieuwe mono-cépage op rij. Vandaag de parraleta. Voornamelijk aangeplant in de DO Somontano, is daar echter in aantallen hectares teruggelopen van 22% naar slechts 0,2% in 2006. Verontrustend maar het schijnt dat gigant Viñas del Vero er heil in ziet om deze variant te willen bewaren voor het nageslacht (bron: Wine Grapes). Alcohol is 14%, veertien maanden rust in een mix van Amerikaans en Frans eikenhout. In de neus fris, rijp fruit, pruim, zure kers. In de mond vooral rood fruit, rijp, hoge zuren, minibittertje, tannines 3 uit 5, hout, sappig, kers, jeugdig maar niet jong, vanille, dropperig. Een mooi oogstjaar 2009, op dag twee en zelfs op dag drie geen aftakeling. Even lekker en fris als op de eerste dag en dat terwijl ik deze fles al in 2013 had gekocht. Uitstekend bewaard gebleven. Ik ben blij om te constateren dat de omstandigheden in mijn keldertje kennelijk goed zijn.

Viñedos y Bodegas Pablo DO Cariñena Menguante Vidadillo 2007

Ach ja, de vidadillo de Almonacid, wie kent hem niet? Nou, kennelijk zelfs de auteurs van de 'Druifbijbel' Wine Grapes. Slechts zes regeltjes staan er in dit boek over vermeld. Hij zou afstammen van de garnacha maar dat zijn er een heleboel die dat doen. Hopelijk zal hij beter beschreven staan in de tweede herziene druk van mijn favoriete naslagwerk. Ik lig als eerste in de rij in m'n slaapzak om een exemplaar te bemachtigen. Wat dat betreft mag je mij gerust een druiven-fetisjist noemen. Tenenkrommend moet ik aanhoren hoe mensen die ervoor gestudeerd hebben 'druivensoort' zeggen wanneer ze 'druivenras' bedoelen. Frank Jacobs heeft dat er toch wel met harde hand uit weten te slaan tijdens de opleiding op de Wijnacademie. Inmiddels weet ik ook dat ik mensen irriteer wanneer ik ze probeer te verbeteren dus daar ben ik maar mee gestopt. Voor wie het voorgaande niet begrijpt of geen flauw benul heeft waar ik het over heb: een druivensoort is bijvoorbeeld de Vitis Vinifera (met hoofdletters geschreven) en een voorbeeld van een druivenras is de chardonnay (met een kleine letter geschreven). Toch nog even belerend optreden dan. Terug naar de wijn van vandaag. Alcohol is 14%, geen hout. Precies twee jaar geleden gekocht en waarschijnlijk zo'n twee jaar te laat geopend. Op dag één merk je daar nog weinig van. Fris in de neus, bleekselderij, stophoest, rood fruit, een tikje belegen, abrikoos (!). Die laatste komt wel eens voor in witte of zoete wijn maar voor mij een primeur dat ik hem in rode wijn tegenkom. Dit lijkt veelbelovend. In de mond hoge zuren, bitters, licht aards, iets groens, rood fruit, stevige, ietwat drogende tannines, licht dropperig. Hij lijkt erg in onbalans, het geheel smelt niet samen, het is allemaal nogal onsamenhangend. Op dag twee komt de schok. Totaal geoxideerd, kapot, over de top. Wellicht dat ik me nog eens aan een wat verser exemplaar ga wagen want bij mijn weten is dit de enige producent die een mono-cépage-wijn maakt van deze druif.

Marqués de Cáceres DOCa Rioja Excellens Crianza Cuvée Especial 2012

Twee Crianza Rioja's op rij, nu weer eentje uit 2012. Een mono-cépage van de tempranillo, veertien maanden rust op medium getoast Frans eiken, daarna nog twaalf maanden op fles, alcohol is 14%. Op de 'stille spiegel' hout, fruit, champignon, potloodslijpsel, na het walsen neemt het fruit de overhand, rood tot zwart gekleurd, het hout gaat wat naar de achtergrond. In de mond hoge zuren, wat rauwe tannines, tikje drogend ook, hout, rokerig, zwart fruit, bitters, licht aards in de afdronk. Na het openen gelijk leegdrinken, de tweede dag wordt hij al wat oxidatief. Degelijk, correct, geen uitgesproken karakter, wat aan de jonge kant, nog minimaal twee jaar bewaren. Verkrijgbaar via groupeduvin.nl.

Marqués de la Concordia DOCa Rioja Federico Paternina Banda Azul Crianza 2013

Zo. De rest van de maand juni staat in het teken van Spanje, nou ja, Spaanse wijn dan. Ik heb er inmiddels twee cursusdagen bij Frank Smulders op zitten, de eerste behandelde Cava, Sherry en Spaans wit. De tweede dag ging over Spaans rood uitgezonderd de gebieden Ribera del Duero en Rioja. De derde dag zal over deze twee gebieden gaan. We krijgen dan zelfs de 'Unico' te proeven uit 2003, een extreem droog en heet jaar maar ik ben reuze benieuwd. Vandaag een Rioja in m'n glas, uit 2013. Eerder al voelde ik oogstjaar 2012 aan de tand, dat resulteerde in een 'aanrader'. Geen wijzigingen in de statistieken: alcohol is 13,5%, druivenrassen tempranillo 75% en garnacha 25%, twaalf maanden op Amerikaans eikenhout, twaalf maanden op fles. Die ging open in het bijzijn van vrienden dus een tweede dag proeven kwam er niet van. In de neus redelijk wat hout, een beetje rokerig, rood en zwart fruit. In de mond rijp zwart fruit, hout, rokerig, een pittig pepertje, een likje vanille, hoge zuren, warm, elegant. Ik mis in deze jaargang het aardse dat ik in die van 2012 wel proefde. Ook een paar uurtjes van tevoren karafferen is nu wel gewenst, hij was nog wat gesloten. Desalniettemin komt ook deze jaargang weer bij m'n aanraders te staan, mede dankzij de enorme prijs-pret-verhouding, zeker wanneer hij ook nog eens 'in de bonus' is.

Boas Quintas Opta Wines DOC Dão Opta Tinto 2013

Een compleet volgekalkte pagina in m'n proefnotitieboekje, m'n handschrift steeds kleiner wordend om maar zoveel mogelijk te kunnen noteren. Kennelijk was het een lekkere wijn. Gelukkig weet ik dat zelf ook nog en hoef ik niet perse op mijn geschrift af te gaan. Ik weet nog dat ik een andere fles wijn open had waarvan ik dacht dat ik die later nog wel zou opdrinken. Daar kwam het niet van. Na een paar slokken van de wijn die ik nu ga bespreken liep ik naar die andere fles om hem subiet door de gootsteen leeg te gooien. Hoe kun je nog plezier hebben in het drinken van een middelmatige wijn terwijl je puur genot in je glas hebt. Alcohol is 13%, geen hout, druivenrassen touriga nacional, alfrocheiro en tinta roriz (tempranillo). Mooi, rijp rood fruit in de neus, framboos, hintje perendrups, kers, beetje 'malo'. Na stevig walsen met het glas komen er wat tertiaire tonen bij. Eigenlijk wil ik m'n neus er niet meer uit halen, ik ben nu al tevreden met wat ik ruik. Toch neem ik een slok. Zacht in de mond, hoge zuren, volle smaak, sappig, mondvullend, kleine tongtinteling, een pepertje, een fruitexplosie, smaakvol, elegant, licht aardse toon in de afdronk, precies daar waar ik hem hebben wil. Wat een heerlijk glas wijn. Deze fles ging ook helemaal leeg maar niet door de gootsteen. De Opta wijnen zijn in Nederland onder meer te koop bij Alentejo Wijnen.

Georges Dubœuf AOC Brouilly 2014

Uiteraard is een Brouilly iets heel anders dan een Côte-de-Brouilly, mijn meest favoriete Cru, maar toch wil ik deze wel eens een keer proberen. Tijdelijk in de bonus dus da's ook mooi meegenomen. Alcohol is 13%, geen hout. In de neus op dag één een redelijk hoog 'Nouveau-gehalte'; perendrups, frambozen, kers. Datzelfde geldt voor de smaak, althans op de eerste dag. Op dag twee is-ie wat minder gesloten. De perendrups zijn wat naar de achtergrond, framboos en kers zitten er nog voldoende maar de smaak wordt wat voller, hoge zuren, een aangenaam bittertje. Licht, fris, fruitig. Koelen tot een graad of vijftien, flink beluchten, lekker als zomerwijn.

Casa Silva DO Valle de Colchagua 5 Cepas Reserva 2013

Geen twijfel over mogelijk. Wanneer je "5 Cepas" op je etiket zet dan is het een blend. Het lijkt op het Franse woord cépage, wat "druif" betekent. De vijf die erin zitten zijn cabernet sauvignon, carménère, syrah, pinot noir en petit verdot, van origine allemaal Franse druiven ook nog eens. De wijn zelf komt echter uit Chili. Alcohol is 14,5% en 60% van de wijn mocht negen maanden in barriques rusten. De eerst snuif in m'n glas levert een enorm hoog 'Wicky'-gehalte op. De geur van de malolactische gisting, yoghurt. Flink walsen en dit verdwijnt gelukkig naar de achtergrond. Dan komt er iets licht rokerigs tevoorschijn en voornamelijk zoete kers. Dat laatste komt ook terug bij de eerste slok, kirsch, gevolgd door lekker hoge zuren, een pepertje. Het relatief hoge alcoholpercentage vertaalt zich niet naar onbalans, de wijn is evenwichtig, de smaakintensiteit hoog, de afdronk lang en daarin komt nog een laat bittertje opzetten. Erg mooie wijn, check de site van Casa Silva voor de verkooppunten.

Cantine Paolini IGP Sicilia Nero d'Avola 'Baglio Amafi' 2011

Geen houtgebruik, alcohol is 13,5%, afgesloten met een kunststof 'kurk'. Tsjonge, wat heb ik een beknopte proefnotitie opgekalkt in m'n boekje. Volledig passieloos, totaal onbezield. Toch was het geen slechte wijn en ook geen vieze. Eigenlijk was hij gewoon 'best' lekker. Hoe meer je proeft echter, hoe meer verrukt je alleen nog kan raken van uitzonderlijke wijn. Dat geldt voor mij althans. Wijn moet voor mij wel heel bijzonder uit de hoek komen om nog lovende woorden te ontvangen. Misschien ben ik een verwend nest aan het worden of een wijnsnob. Op zich niks mis mee maar je kunt niet zomaar nog genieten van 'gewone' wijn en dat is best jammer. In de neus iets 'belegens', malo, intense kers, walnoot. In de mond een zoetje, hoge zuren, een bittertje. Toch lijk ik iets van hout te ontwaren hoewel de site van de wijnmaker dit ontkent. Intense smaak van kersen, jammy, milky, een beetje gerijpt. Zeker niet log maar er ontbreekt wel spanning, het drinkt niet makkelijk door, het verveelt al snel. Gekocht bij Wine In Black.

Maison Castel IGP Pays d'Oc Viognier 2015

De vorm van de nieuwe fles van Maison Castel doet me aan die van de Haut-Brion denken. Voor degene die zo'n fles wel eens heeft mogen aanschouwen en de status van die wijn kent zal dat best een gunstig psychologisch effect teweeg kunnen brengen. Voor ieder ander is en blijft het gewoon een fles. Hij is van glas en er zit wijn in. Uiteraard gaat het ook om de inhoud. Die moet er uit en gaat dan weer in een ander glas, een wijnglas. Daarin oogt de wijn strogeel met een groene zweem. Alcohol is 12,5% en een deel van de wijn heeft groot hout 'gezien'. In de neus is het aroma redelijk intens, steenfruit, kruidig, appel, peer, het hout is niet te ruiken. In de aanzet een fruitig zoetje gevolgd door hoge zuren, in de afdronk een bittertje. Daartussenin smaken van voornamelijk peer en iets licht 'grassigs', iets groens. Van het hout is ook weinig te proeven of het zou van het bittertje moeten komen. Het is een redelijk ronde wijn, zeker niet typisch voor de viognier druif, allemansvriend. Verkrijgbaar bij de AH.

Tangled Tree WO Robertson 'Tropical' Sauvignon Blanc 2015

Eerlijk waar. Ik ken mensen, ik noem geen namen, die zijn naar Zuid-Afrika geweest in 2013, hebben daar een wijn gedronken... "die moest Bart ook maar eens proeven". Achterop de fles stond (in Zuid-Afrika dus) te lezen dat hij wordt geïmporteerd door Gall & Gall. Geen noodzaak derhalve om 'm vanuit het land van herkomst mee te nemen, ze gingen hem hier wel eens voor me kopen. Ze waren alleen de naam van de wijn even vergeten en hadden helaas ook geen foto van het etiket gemaakt. Niets kunnen achterhalen, balen! In 2016 gingen ze weer naar Zuid-Afrika, nu beloofden ze om een fles mee terug te nemen. Alleen de Cabernet Sauvignon konden ze niet meer vinden, wel deze Sauvignon Blanc van hetzelfde label en in dezelfde recyclebare PET-fles. Alcohol is 12%, geen hout. In het weekend kwamen ze op bezoek en namen hem voor me mee, hij ging uiteraard gelijk open. 'Tropical' staat er als toevoeging op het etiket. Dat blijkt redelijk te kloppen. Niet heel stuivend in de neus, tropisch fruit, maïs, grassig, buxus. In de mond een klein zoetje, mooie zuren, niet heel strak, rond, citrusfruit, mango, grassig. Op zich gewoon correct gemaakt, niks mis mee, niet heel bijzonder en zeker voor Sauvignon Blanc heel goed doordrinkbaar. Niet zo'n exemplaar waarbij meteen het glazuur van je tanden springt. 's Avonds Google ik hem nog even... gewoon online bij de AH en Gall te bestellen! Ai.

Maison Castel AOC Côtes de Provence 2015

De Taste of Amsterdam is inmiddels alweer voorbij, Maison Castel was er rijkelijk vertegenwoordigd namens Groupe LFE. Ook in de rest van Nederland gewoon te koop bij de AH. De druivenblend is me niet geheel duidelijk, hoogstwaarschijnlijk mourvèdre aangevuld met grenache, cinsault en/of wellicht ook nog wat syrah om het compleet te maken. Alcohol is 13%, geen hout. Licht zalmroze van kleur, geen verrassing daar. Licht snoeperig in de neus, peer, meloen, kruidig. In de mond een klein zoetje, een lichte tongtinteling, hoge zuren, meloen, peer, wat peperig, vurig in de afdronk, daarom vermoed ik dat er ook een snufje syrah in zit. Dorstlessend, allemansvriend. Kan bijvoorbeeld goed bij kreeft of licht pittig Aziatisch eten.