Pierre Chanau IGP Ardèche Viognier 2012

Effe heen en terug 500 kilometer naar de Auchan in Lille om er achter te komen dat ze een allerbelabberdst wijnassortiment hebben. Zegge en schrijve slechts één fles wijn mee teruggenomen. En waarom nou juist die? Het is een Viognier uit de Ardèche. M'n eerste Viognier en dus m'n 'benchmark' kwam uit de Ardèche en nog steeds heb ik geen gelijkwaardig exemplaar kunnen vinden. Wellicht dat de vakantiestemming en het weer hebben meegeholpen aan die beleving. Hoe dan ook, mijn verwachting en hoop was hooggespannen omdat ik er weer eentje uit dezelfde streek tegenkwam. Alcohol is 13,5%, geen hout, kunststof 'kurk'. In het glas is hij zoals hij moet zijn: licht goudgeel. In de neus is hij zoals hij moet zijn: tropisch fruit, perzik, mango met ook nog een beetje peer en meloen. Tot zover niets aan de hand totdat ik een slok neem. De smaak valt bitter tegen... letterlijk! Bitters manifesteren zich doorgaans pas in de afdronk maar nu begint het ermee en niet een klein beetje ook. Eerste slok, tweede slok, tweede glas, tweede dag na het openen... het maakt allemaal niets uit, hij blijft bitter. Behalve een lichte tongtinteling, voldoende zuren, een lichte kruidigheid en een kleine hint tropisch fruit, proef ik alleen maar de bitters. Het volgende bezoek aan een Auchan zal wel even op zich laten wachten.

Weingut Anselmann Roschbacher Rosenkränzel Ortega Spätlese 2012

M'n complete wijnvoorraad staat in een Excel-sheet. In het kolommetje "soort" stond de wijn van vandaag geboekt als zoet/wit. Een zoete wijn dus van 'witte' druiven. Spätlese staat op het etiket, laat geoogst, alcohol slechts 10,9% dus de aanname 'zoet' was al snel door mij gemaakt. Achteraf heb ik het sheet aangepast en veranderd naar wit/zoet. In de ogen van een ander misschien een nuanceverschil maar voor mij duidelijk en begrijpelijk. Als wijnmaker kun je ervoor kiezen een zoete wijn te gaan maken van louter witte druiven, je kunt echter ook een witte wijn gaan maken met een restzoetje. En da's meestal meer dan een nuanceverschil. De druif van vandaag is de vroegrijpende ortega, genaamd naar de Spaanse filosoof José Ortega y Gasset. Een Duitse kruising tussen de müller-thurgau en de siegerrebe, beide kwamen al eens langs als monocépage op Wijn-Blog. In het glas minuscule belletjes, vrij intens strogeel van kleur. In de neus een lichte Velpon-toets, ananas, perzik, abrikoos. In de mond subtiel zoet, hele hoge en aangename zuren, klein citrusschil-bittertje. Niet dik, niet stroperig, verre van. Smaken van ananas, citrusschil, abrikoos, perzik. Enorm mooie balans en daardoor een hoge doordrinkfactor, het verveelt nergens. Gewoon om zo te drinken, wel gekoeld, of bij een fris zoet-zuur dessert met vruchtjes.

Château La Gordonne AOC Côtes de Provence 'Vérité du Terroir' Rosé 2013

Een rosé uit het opgefriste en vernieuwde assortiment van de AH. Alcohol is 13,5%, druivenrassen cinsault en grenache, geen hout. In het glas helder, heel licht zalmroze van kleur. In de neus rood fruit en licht kruidig. In de mond een lichte tongtinteling, droog, hoge zuren. Smaken van rood fruit, aardbeien, licht kruidig. Niks mis mee maar ook niks bijzonders.

Landhaus Herrenberg Pfalz Müller-Thurgau 2012 trocken

Zo, ik ben een beetje door m'n voorraad oud wit heen geloof ik. Wat er nu nog ligt te ouderen kan het hebben en moet het hebben; riesling, chenin, savagnin. De müller-thurgau van vandaag hoort daar niet bij. Kakelvers drinken AUB. Geen hout, alcohol is 10,5%. Met zo'n laag percentage vermoed ik dan gelijk een hoop restzoet maar deze wijn is droog. Heel licht strogeel in het glas, licht parelend. Een frisse neus, grassig, citrusfruit. In de mond een lichte tongtinteling, mooie zuren, licht vegetaal, grassig, citroen, groene appel, banaan. Verfrissend, makkelijk doordrinkbaar.

Paasproeverij Amsterdam 2014

Miezerige motregen maakte zich meester van wat een mooie maandag had mogen worden. Voor wie op deze tweede Paasdag voor een buitenactiviteit had gekozen had zich maar beter met een paraplu kunnen wapenen. Ideaal weer dus om een overdekte wijnproeverij te gaan bezoeken. Bij het Tobacco Theater in Amsterdam was de rode loper al voor me uitgerold. Zo druk het in de stad zelf was, zo rustig was het bij aanvang van de proeverij. Het pand is dan ook niet bepaald gelegen in een drukke winkelstraat, dat was best een gemis. Van de spontane binnenlopers moesten ze het dus niet hebben. Gelukkig werd het later op de dag veel drukker en wisselden regelmatig flessen wijn van eigenaar. Dat was een bijkomend voordeel vandaag, geen bestelformulieren, de te proeven wijnen konden ter plekke worden afgerekend en meegenomen. Vier wijnimporteurs en een Nederlands wijndomein waren aanwezig met hun mooiste voorjaarswijnen. Hoewel totaal uiteenlopend voor wat betreft de herkomst van deze wijnen hadden ze naar mijn mening toch wel een gemene deler: het waren geen zware logge winterwijnen. Je kon inderdaad het voorjaar er wel in proeven. Veel frisse fruitigheid, zelfs in de wijnen met enkele jaren houtopvoeding.

De volgende deelnemers waren aanwezig:

Domaine Alsace – Wijnen uit Elzas (Haut-Rhin)
ESAR Wijnen – Wijnen uit Bosnië, Servië en Kosovo
Malta Wines – Wijnen uit Malta
Wijnimport Thoma - Wijnen uit Hongarije
Betuws Wijndomein – Wijnen uit de Betuwe

Op m'n Facebook-pagina staan ook nog enkele foto's.

Quinta da Trovisca Fine Rosé Port

Wanneer je dit blind te proeven zou krijgen zou de twijfel wel degelijk kunnen toeslaan. Is het witte Port, is het tawny, is het ruby? Rosé Port mag in geen geval worden verkregen door simpel witte en rode Port met elkaar te mengen, dat is verboden. In feite worden dezelfde druiven gebruikt als in rode Port alleen is het 'skincontact', de schil-inweking slechts een paar uur. De kleurextractie is daarom veel minder dan bij rode Port. Rosé Port bestaat pas sinds 2009 officieel. De reden waarom men hiermee opeens op de markt komt zal ongetwijfeld van commerciële aard zijn. Traditionele Port is natuurlijk een 'oude mannen drankje', absoluut niet hip. Rosé Port drink je gekoeld, al of niet 'in the mix' en zal een jonger publiek aanspreken. Alcohol is 19,5%. Helder, lichtrood in het glas. In de neus naast rood fruit als aardbei en framboos ook nog vijgen, licht noterig, tikje alcoholisch. In de mond uiteraard zoet maar voldoende zuren om van een goede balans te kunnen spreken. Licht branderig van de alcohol, wat snoeperig rood fruit, framboos, aardbeienjam maar ook bloedsinaasappel en een aangenaam grapefruit-bittertje in de finale. Voor bij een dessert van aardbeien- of frambozenbavarois bijvoorbeeld maar ook gewoon zonder iets als aperitief of digestief. Verkrijgbaar bij de Jumbo.

La Tulipe de la Garde AOC Bordeaux Rosé 2012

Ik zou best iets onaardigs kunnen zeggen over Ilja Gort maar waarom zou ik dat doen? Iemand die ik uitermate respecteer heeft op z'n zachtst gezegd een hekel aan hem. Diens uitspraken hebben bij mij bijgedragen tot een minder positief beeld van de besnorde Nederlandse wijnboer in Frankrijk. Alles wat hij doet zou zijn bedoeld om publiciteit te genereren. Van het vanonder een helikopter laten vallen van een vleugelpiano in de achtertuin van zijn Château tot het aanklagen van de Hema vanwege een etiket. Ik ken de beste man zelf in kwestie niet persoonlijk en in de meeste gevallen ben ik dan geneigd om andermans kritiek weg te wuiven. Ik vind dat hij leuk kan schrijven en zijn tv-programma's zijn helder voor de gemiddelde consument. Voorlopig kan ik hem alleen maar beoordelen op de wijn die in zijn naam wordt gemaakt. Vandaag zijn rosé. Het etiket lijkt inderdaad sprekend op dat van de aangeklaagde. Alcohol is 13%, het druivenras is merlot... niet mijn favoriet, als dat maar goed komt. In het glas helder, donker-oranje tot lichtrood. Een snoeperig neusje, winegums, ook een tikje kruidig. In de mond droog, een lichte tongtinteling, mooie zuren, kruidig, rood fruit, een heel klein en aangenaam bittertje in de finale. Ik vind hem erg lekker en zou zelfs zo ver durven gaan als hem gastronomisch te noemen, ook al verlies ik dan wellicht het respect van de persoon die ik hoog heb zitten. Puur afgaand op deze wijn kan ik niet anders dan positief zijn over Ilja Gort, althans, zijn wijn dan. Bij mijn aanraders. Verkrijgbaar bij AH.

Espíritu Criollo DO Mendoza Malbec 2012

Malbec making noise! #MalbecWorldDay. Nog net op tijd kwam ik er achter dat dat vandaag is. Twee minuten voor sluitingstijd mocht ik nog snel even de Jumbo binnenlopen. Ik had namelijk helemaal geen Malbec op voorraad. Een haastige blik op het assortiment en ik zag deze Criollo staan. Laat ik die dan maar doen. Schroefdop, alcohol 13,5%, geen hout. Een diep-purperen kleur in het glas, intensiteit 4 uit 5. Wat een mooie neus! Het begint met een lichte stalgeur, in mijn wereld is dat positief. Een leertoon, zwart fruit, beetje kruidig. Een zacht mondgevoel, nauwelijks tannines, gedoseerde mooie zuren. De smaak is al eveneens voortreffelijk! Zwart fruit, leer, kruidig, smaakintensiteit 3 uit 5, uitstekende balans. Komt voor zo'n jonge rode wijn erg volwassen over. Hele prettige verrassing, aanrader!

Kleintuin WO Weskaap White Wine 2012

Het etiket van deze wijn zorgde onlangs nog voor controverse, het zou namelijk te zeer lijken op dat van de Tulipe wijn van Ilja Gort. Deze toog daarop naar de rechtbank en kreeg het gelijk aan zijn zijde. De flessen moesten van de schappen van de Hema verdwijnen. Ik was dan ook verbaasd dat ik twee maanden na de uitspraak deze fles nog tegenkwam. Het betreft een Zuid-Afrikaanse wijn, alcohol is 13%, druivenrassen chenin blanc en colombard, geen hout. In het glas een hele lichte strogele kleur. Aroma van citrusfruit, citroen, limoen, grapefruit, ook nog een beetje grassig. Een zacht mondgevoel, filmend, droog, hoge zuren, speekselopwekkend, verfrissend. Ook hier weer citroen, wat grassig, zelfs een beetje buxus. Goede balans, best aangenaam.

Contarini DOC Prosecco Treviso

Ik heb deze al eerder besproken op Wijn-Blog en was eigenlijk niet van plan het nog eens te gaan doen. Tot ik hem als presentje ontving en zag dat het etiket en de kleurstelling zijn veranderd, misschien dan ook de inhoud wel. Alcohol is 10,5%, de bubbels ontstaan door koolzuurgasinspuiting. Een snelle mousse bij het inschenken, verdwenen voordat ik de fotocamera kan pakken om ze te vangen. Helder, bijna kleurloos in het glas. Water met een drupje citroensap, zoiets, qua kleur dan. In de neus ook nauwelijks iets, klein beetje groene appel. De smaak... tja, eveneens zo weinig intens. Beetje citroen, beetje appel en dan houdt het wel op.

Bij de vorige beschrijving had ik hem gemixed met wat Licor 43 en als reactie kreeg ik de suggestie om het eens met Maggi te proberen, het zou er nooit slechter op kunnen worden. Die raad heb ik maar niet opgevolgd, wel heb ik het geprobeerd met een scheutje Rosé Port. Daar knapt de Prosecco in ieder geval van op. Volgens mij is dat dan ook het beste dat je kunt doen met zo'n inferieure bubbel: mixen. Prosecco met schroefdop? Alleen wanneer je het per ongeluk kado krijgt, maar liever niet.

Quinta da Trovisca Fine White Port

Hûh? Witte Port? Jazeker, onbekend misschien maar berelekker! Een blend van witte druivenrassen, heb ze niet precies allemaal kunnen vinden maar ongetwijfeld zit er arinto, rabigato en loureiro in, alcohol is 19,5%. Quinta da Trovisca maakt onderdeel uit van Quevedo Port Wines, verkrijgbaar bij de Jumbo. In het glas oker, amber, barnsteen gekleurd, vrij intens. Dit in tegenstelling tot de neus, die is erg ingetogen. Een hele lichte oxidatieve toon, wat caramel, abrikoos, perzik, ananas, mandarijn... erg subtiel allemaal. Datzelfde geldt dan ook weer voor de smaak. Zoet of beter, zoetig. Niet stroperig dik, mooie hoge zuren, beetje alcoholisch, warm in de slokpijp. Beetje noterige smaak naast de subtiele hints van caramel, perzik, mandarijn. Gekoeld drinken en zeker niet overstemmen met een heel zoet dessert, daar is hij veel te elegant voor.

Witte Port met Tonic mix

Met de heerlijke lente die we nu al kennen gaan je gedachten automatisch naar de zomer en het zalige nietsdoen in een luie stoel in je achtertuin. Daar hoort natuurlijk een verfrissend drankje bij. Ik zou mezelf niet zijn als daar niet tenminste een klein beetje alcohol in zou zitten. De ingrediënten: witte Port, Tonic, ijsblokjes, limoen, muntblaadjes. Het recept: pas afhankelijk van de grootte van je glas het aantal ijsblokjes aan. Zelf 'crush' ik ze omdat ze anders zo groot zijn en in de weg zitten in het glas, ik sla ze hiervoor in een schone theedoek met een 'mallet', een ordinaire hamer kan natuurlijk ook (pas op voor je keukenblad, gebruik een snijplank als ondergrond). Schenk één derde deel witte Port en twee derde deel Tonic in. Halveer een limoen, snij een plakje af om op het glas te zetten, knijp de rest van de helft uit in het glas. Voeg een aantal blaadjes munt toe en klaar is Kees. De gebruikte witte Port wordt hier apart beschreven. Naam van de mix: Portonic. Geniet!

Château Saint Estève d'Uchaux Grande Réserve 2007

Ik ben een beetje aan het opruimen in de voorraad. Niet het oudste oogstjaar maar de wijn met de oudste aanschafdatum gaat er aan. Een fles die ik kocht in 2010. Een topjaar voor de Rhône, 2007. Op het moment van proeven destijds vond ik hem fantastisch, eens kijken of ik hem vier jaar lang goed heb weten te conserveren. Alcohol is 14,5%, geen hout, grenache 60% en syrah 40%. In het glas helder, felrood met een oranje rand. In de neus rijp rood en zondoorstoofd zwart fruit, kers, milky, jammy. Een zacht mondgevoel, hoge zuren, afgebouwde tannines, goede balans. Rijp rood fruit, kers, zondoorstoofd zwart fruit, pruim, chocola, tabak en dat alles met een hoge smaakintensiteit (4 uit 5). Vanaf het moment dat ik m'n neus in het glas stak had ik spijt. Spijt dat ik zo egoïstisch ben geweest om deze wijn niet te delen maar in m'n eentje op te drinken. Meer voor mij, dat wel, maar ik had er graag iemand van willen laten meegenieten.

Vinorious

Ook op de hoogte blijven van alle proeverijen in Nederland? Check de site www.vinorious.com voor een compleet overzicht. Organiseer je zelf een proeverij, geef dit dan door en hij wordt vermeld op deze site. Handige zoekfuncties op week, maand en stad. Allemaal kosteloos. Gewoon omdat iemand de moeite neemt om het prachtige 'product' wijn onder de aandacht te willen brengen. Hulde! Ook te volgen via Facebook en Twitter.

Antonin Rodet Château de Mercey AOC Bourgogne Hautes-Côtes de Beaune Chardonnay 2010

Ik had al een lange tijd geen witte Bourgogne meer gedronken. Ik herkende ze daarom ook niet als zodanig in een serie blind te proeven witte wijnen tijdens de cursus wijnproefkunde van Gerhard Horstink. Tijd dus voor een hernieuwde kennismaking. Albert Heijn veranderde onlangs het aanzicht van zijn wijnschappen met een nieuwe indeling en dito assortiment. Met een prijs van €11,99 niet echt goedkoop voor een supermarktwijn, eens kijken of hij het waard is. Alcohol is 12%, acht tot twaalf maanden rijping in Frans eiken waarvan 25% nieuwe vaten. In het glas een heldere, mooie goudgele kleur. Fris in de neus, 'Werthers Echte' van het hout, klein beetje 'Velpon'. Hoge zuren, tikje drogend. De balans neigt door te slaan naar smaken afkomstig van het houtgebruik met voorop caramel, toch komen daar nog subtiel appel en citroen doorheen zetten. Hij is wat ingetogen, elegant, in mijn beleving zeer typerend voor zijn herkomst en zijn geld waard.

Bodegas Barbadillo Pedro Ximénez Manzanilla DO Sherry-Jerez-Xeres

Ondanks dat dit slechts m'n tweede bespreking is van een PX-Sherry op Wijn-Blog drink ik ze toch met enige regelmaat. Vooral als digestief bij het dessert tijdens restaurantbezoeken. De eerste keer dat ik kennismaakte met dit goddelijke vocht was tijdens m'n SWEN-2 cursus. Jaja, een wijnopleiding kan niet zonder de versterkte wijn Sherry. Vooral in de jaren 70 heel populair bij huisvrouwen is het verstokte imago, niet echt een 'hip' drankje. Wanneer meer mensen echter de zoete Sherry van de Pedro Ximenez-druif, want daar staat de afkorting PX voor, zouden proberen denk ik dat er een schare nieuwe fans bij zouden komen. Ik neem alvast een voorproefje op 'Wereld Sherry Dag' op 26 mei dit jaar. Alcohol is 18,5%, houtrijping uiteraard. In het glas helder, diep oranjerood tot lichtbruin, intensiteit 3 uit 5. Een flinke snuif levert een behoorlijke prikkeling in de neus op, bij zoete wijnen mag meer sulfiet worden toegevoegd dan bij droge wijnen. Verder ruik ik nog boerenjongens, rozijnen, vijgen. In de mond is hij dik, zoet, prikkelend op de tong, lekker hoge zuren, goede balans. Smaken van krenten, boerenjongens, vijgen, de oude vertrouwde Natterman hoestsiroop van vroeger. De fles wel van tevoren in de koelkast zetten. Verkrijgbaar bij Albert Heijn.

Weingut Anselmann Frühburgunder Barrique trocken 2010

Voor mij weer een nieuwe druif in m'n glas, althans een wijn ervan, de frühburgunder. Officieel, of officieus, ik weet het niet precies, heet hij de pinot noir précoce, zo staat hij in ieder geval vermeld in de druifbijbel 'Wine Grapes'. Toch rubriceer ik hem onder z'n Duitse naam omdat die zoveel bekender is. Er komen wel meer eigenaardigheden voor in 'het boek der boeken'. Zo staan bijvoorbeeld de primitivo en de zinfandel, die genetisch dezelfde zijn, onder de naam 'tribidrag' geboekt maar dat heb ik nog nooit op een etiket zien staan. Misschien in Kroatië waar z'n oorsprong ligt. De frühburgunder is een mutatie van de pinot noir en rijpt twee weken vroeger, vandaar de naam. Het is dus geen pinot noir die (te) vroeg wordt geoogst zoals wel wordt verondersteld. De mooiste exemplaren komen uit het Ahrtal, mijn exemplaar komt uit de Pfalz. Alcohol is 13,1% en hij is 'im barrique gereift', houtrijping dus. In het glas fel scharlakenrood met een licht oranje rand, kleurintensiteit slechts 2 uit 5, erg licht van kleur dus en daarmee lijkt hij wel wat op Bourgogne Pinot Noir. Prikkelend in de neus, het hout nauwelijks waarneembaar, floraal, beetje snoeperig, perendrups, aards ook. In de mond een mini-zoetje in de aanzet, toch droog gevinifieerd, ruim voldoende zuren, niet echt hoog, sappig, speekselopwekkend, lage tannines (1 uit 5), het hout is nu duidelijk te proeven. Hij is vol van smaak, licht aards, vooral aardbei en perendrups, klein beetje thee. Blind geproefd zou ik hem best in de Jura kunnen plaatsen, zo apart is-ie wel. En apart is in mijn woordenboek bijna altijd gelijk aan lekker. Klik HIER voor verkoopadressen in Nederland.

Jean Balmont Vin de France Chardonnay 2012

Nog zo'n euroknaller! Klein flesje, klein fotootje, één vol glas wijn voor een euro. Wat krijg je dan voor dat geld? In ieder geval 12,5% alcohol, geen hout. In het glas heel licht goudgeel met een groene zweem. In de neus tropisch fruit, een beetje boterig. In de mond kruidig, hoge zuren, vettig, een bittertje, een beetje groen, maïs en vooral citrusfruit. Niet te moeilijk, achterover, "klok" en hij is alweer op. Meer halen? Bij de C1000 of Jumbo, ook in grotere flessen.

Lergenmüller Sankt Anna 'Pur Mineral' Riesling 2012

Afgelopen maandag was mijn laatste lesdag van de cursus wijnproefkunde OINOS van Gerhard Horstink. Bij een serie van vier Rieslings kregen we de opdracht om ze te rangschikken naar wat in jouw beleving de meest karakteristieke Riesling was. Riesling staat bij mij gelijk aan hoge en 'late' zuren, zoals ik ze noem. Zuren die zich pas bijna in de afdronk manifesteren, zuren die nog even een flinke trap na geven, zuren waarvan je wangen onvrijwillig samentrekken. Dat klinkt misschien helemaal niet prettig en ik denk ook niet dat iedereen een droge Riesling zal kunnen waarderen. Anders wordt het wanneer er nog restzoet in zit. Dan begint het zoet en eindigt het zuur maar het geheel is wel goed in balans. Voor mij is toch ook wel het 'goût de pétrole' een typerende eigenschap. Door velen een fout in de wijn genoemd maar ik hou d'r wel van, zeker wanneer de wijn al wat rijper is. Mineraliteit is nummer drie. Een 'fout' woord bij een wijnbeschrijving, je zou mineraliteit immers niet kunnen proeven. Daar zijn de meningen over verdeeld. De Sankt Anna Riesling van vandaag heeft zijn wijn zelfs 'Pur Mineral' genoemd. Alcohol is 13%, geen restzoet, geen hout. Licht strogeel met een groene gloed, een paar stille bubbeltjes in het glas. Kruidig in de neus, een beetje grassig, citrusfruit, groene appel. In de mond de enorme hoge laattrekkende zuren, je moet er tegen kunnen. Een hele lichte honingtoets maar vooral citroen en limoen. Verkrijgbaar bij de Jumbo.