Gebotteld in Beaune, Côte d'Or, grand vin de Bourgogne. Bestaand uit 100% pinot noir druiven. In de nieuwe wereld zou er dan "Pinot Noir" op het etiket prijken. In Frankrijk echter, is deze "appellation Rully contrôlée" aan bepaalde regels en privileges gebonden. Zo mag er Rully op het etiket staan, omdat de druiven van wijngaarden komen uit dit gebied. Zo mag rode wijn uit dit gebied, dan ook nooit van een ander druivenras gemaakt zijn. Oftewel, een rode "Rully", zal altijd uit 100% pinot noir bestaan. Weer wat geleerd.Ik heb een klein notitieboekje, waarin ik geuren, smaken en indrukken opschrijf van de wijnen die ik proef. Later werk ik die dan uit op dit blog. Vaak zijn het korte regeltjes waar ik het mee moet doen, dus hoe eerder ik ze uitwerk, hoe beter, want dan zit er ook nog één en ander in mijn geheugen. Bij deze wijn heb ik één pagina vol geschreven. Dat doe ik alleen, wanneer de wijn mij bevalt. En dat deed deze. Ik heb spijt dat ik slechts één fles hiervan heb meegenomen uit Frankrijk, want het is een aanrader. Dat hij ook goed "op te leggen" is, oftewel: langer te bewaren, bleek al een klein beetje uit de kurk. Deze was langer dan gemiddeld, en was origineel. Wat ik daarmee bedoel is, dat het geen "spaanplaat" kurk was. Let maar eens op: sommige kurken zijn gemaakt van oude samengeraapte, verpulverde kurken. Deze kwam van de kurkeik. De lengte van de kurk is ook een indicatie of we hier met een bewaarwijn te maken hebben. Hoe langer, hoe beter. Een andere indicatie zijn de tannines, daar kom ik later op terug. Bij het inschenken was de typische bleke, maar wel heldere, kleur van de pinot noir zichtbaar. Het eerste glas schonk ik rechtstreeks vanuit de fles, de rest ging in de karaf. Wat me dan ook als eerste opviel was de geur van de malolactische gisting. De malolactische of melkzuurgisting is een bacteriologisch proces dat harde appelzuren omzet in zachtere melkzuren. Wanneer je melk of yoghurt ruikt of proeft in een wijn, ervaar je eigenlijk dit gistingsproces. Het is wat ze noemen: een secundair aroma. Dit is het aroma dat je waarneemt van de vinificatiemethode, de wijnbereiding. Primair aroma is afkomstig van de druiven zelf. Dan hebben we nog het tertiair aroma, welke niets meer is dan het samengaan van primair en secundair aroma. Er worden geen bloemen in de wijn gedaan, of frambozen bijvoorbeeld, maar dit wordt wel gebruikt bij het omschrijven van het tertiair aroma.
Het eerste glas was voor mij van minder belang, omdat ik deze bewust rechtstreeks vanuit de fles had ingeschonken. De wijn die ik gekaraffeerd had, deed er pas toe. Hier was ook de geurintensiteit van de malolactische gisting verminderd. Al snel was duidelijk dat het hier een krachtige, intense wijn betrof. Na de eerste slok werd mijn vermoeden bevestigd, dat deze wijn langer bewaard kan worden. Hoog in de tannines. Hoe hoger de tannines, hoe langer de wijn bewaard kan worden. Tannines ontstaan onder andere door contact tussen het sap en de restproducten van het persen. Takjes, bladeren, pitjes en de schillen van de druiven zelf. Aan het stroeve gevoel op je tanden, wanneer je een slok rode wijn hebt genomen, proef je de aanwezigheid van tannines. In witte wijn komt dit vrijwel niet voor. Bij langer bewaren van deze wijn, zal de intensiteit van de tannines ook afnemen. Er waren ook voldoende frisse zuren aanwezig. En na even intensief proeven, kwam daarna overduidelijk de tutti-frutti smaak naar voren. Zwarte pruimen en toch ook weer die ondefinieerbare, pinot-noire smaak. Na het openen van de fles binnen twee dagen consumeren. De derde dag waren de geuren en smaken vrijwel op. Carrefour Pamiers €8,50, alcoholpercentage 12,5%. Mocht je hem tegenkomen: inslaan en zeker 5 jaar bewaren onder goede condities natuurlijk.
