Jacob's Creek Reserve Chardonnay 2007

Ik had ergens gelezen dat witte en rosé wijnen jong gedronken dienen te worden en niet lang bewaard kunnen blijven. Ik schrok enigszins want ik had nog een behoorlijke voorraad Chardonnay wijnen opgeslagen. Gelijk de oudsten (2007) maar even in de koeling gezet. De rest is van 2008 of jonger dus die komen later aan de beurt. De eerste dag dat ik deze dronk was ik bang dat hij toch te lang had gelegen. Hij proefde schraal, zurig en iets te houtig. Hij werd wel iets milder na opwarming. Pas op de tweede dag liet hij z'n typische (nieuwe wereld) Chardonnay karakter zien. Beetje vanille, hout en een romige afdronk. En gelijk uit de koelkast was hij ook smakelijker dan iets opgewarmd. Albert Heijn normaal €8,99, destijds in de bonus voor €6,74. Alcoholpercentage 13,5%, chardonnay 100%. De prijs iets aan de hoge kant voor de typische smaak die je ook voor minder geld kunt krijgen.

Brogsitter Graf von Are Ahr Spätburgunder 2008 halbtrocken

De "lieblich", die ik heb besproken op 27 juli 2010 was bijna mierzoet, maar wel heel erg verrassend. Tijdens mijn "Rot"-trip door het Ahrtal had ik in een restaurant om een halfdroge rode wijn gevraagd. Deze vond ik nog te zoet, dus mijn tweede glas moest een droge worden. Ook deze vond ik nog zoet. Ik had er dus een hard hoofd in, toen ik deze fles ging openen. Misschien dat Duitsers een andere definitie hebben van "droog". Wederom was het daarom verrassend dat de neus vrij "normaal" overkwam. Een in mijn ogen typische geur van een op hout gerijpte pinot noir. De eerste voorzichtige slok, maar mijn aarzeling was totaal onnodig. Een prachtige, goed uitgebalanceerde en inderdaad typisch "pinot noire smaak". Lichte houtsmaak, maar zeer verfijnd. Ik kan geen andere smaak bedenken, geen fruit of iets anders. Ik kan het niet anders benoemen dan pinot noir, of spätburgunder op z'n Duits. Prachtig in balans in je mond, niet zuur, niet zoet, niet droog. Fluweelachtig zou ik willen zeggen. Als Michaël Schumacher zijn Mercedes zo in balans zou kunnen krijgen, als dat deze wijn is, zou hij zo weer vooraan mee kunnen rijden. Volgens de site van Brogsitter had ik deze makkelijk kunnen bewaren tot 2013, en misschien dat de houtsmaak dan meer zou doorkomen, maar ik vind hem perfect op dronk. Tot nu toe alleen maar lovende woorden voor de rode wijnen die ik heb geproefd uit Duitsland. Voor €6,99 bij de "HIT" in Bad-Neuenahr, alcoholpercentage 13%, spätburgunder 100%.

Rosafino Vino de Mesa Rosé 2009

Normaal gesproken bespreek ik alleen een rosé wanneer deze de laatste overtreft die ik besproken heb, maar voor deze maak ik een uitzondering. Vorig jaar nog twee sterren in de wijnalmanak, en om die reden was ik er al een tijdje naar op zoek. Helaas, geen 2008 editie meer te krijgen. Vol verwachting keek ik toch naar deze 2009 editie uit. Bij het openmaken (schroefdop) ontsnapte er een zachte "pffft". Dit zou duiden op koolzuur. Ook gelijk na het inschenken in het glas waren er kortstondig hele kleine bubbeltjes waarneembaar. De eerste neus: latex! Zo erg, dat ik m'n neus er heel snel weer uittrok. Neus dicht, en de eerste slok. Het tintelt een beetje op mijn tong. Dan de smaak: latex! Alsof je op een condoom zit te kauwen. Synthetisch smaakt hij. Wel knap van ze, dat in ieder geval de smaak voldoet aan de verwachting van de geur. Ik heb het glas leeggedronken, misschien dat hij nog zou verbeteren naarmate hij warmer werd en er meer zuurstof bij kwam, maar nee. Zelfs een fruitvliegje kwam één keer proeven om daarna niet meer terug te komen. Bij de PLUS voor €4,99, druivenrassen cabernet sauvignon, syrah en tempranillo, alcoholpercentage 12,5%. Dit is echt de eerste fles die ik na één glas door de gootsteen heb gespoeld. Gelijk aan de drop gegaan om de smaak weg te werken. Bah! Zelfs die ene ster in de almanak van 2010, vind ik te veel. Sorry Hubrecht en Harold, maar volgende keer ga ik gewoon weer op het etiket af. Waarschijnlijk zou ik deze dan nooit gekozen hebben. Zie de uitleg daarvan op 19 augustus 2010.

Château Ventenac Cabardès Rosé "Le Carla" 2009

Framboos, framboos, framboos! Dat schreeuwt deze rosé naar mij. Ook nog kruidig en een klein grapefruit bittertje in de afdronk. Mijn God, ik lijk wel een wijnkenner! Maar iedere beginnende wijndrinker zou dit nog kunnen proeven. Het ligt er zó dik bovenop. Eindelijk heb ik een rosé gevonden die alle andere overtreft, die ik in de tussentijd heb geproefd. Ik had beloofd, bij de beschrijving van de eerste rosé op dit blog, zie 22 mei 2010, dat ik er pas weer eentje zou plaatsen, wanneer het er geen één was van dertien in een dozijn, qua smaak. Dat is met deze rosé echt goed gelukt. Het lijkt wel alsof deze een brug probeert te slaan tussen rosé en rode wijn. Rechtstreeks uit de koelkast is deze toch weer te koud. Iets laten opwarmen om de geur en smaak beter te kunnen beleven. Bij vlagen lijkt het op limonadesiroop, maar toch volwassen genoeg om in mijn ogen serieus genomen te worden. En écht lekker! Gekocht bij AH voor €4,99. Alcoholpercentage 13%, druivenrassen niet vermeld op het etiket. Na even googelen toch gevonden: cabernet sauvignon, syrah, cabernet franc en grenache, verhoudingen niet vermeld.

Big Wine Adventure in Frankrijk

Geweldige serie! Autoliefhebber en Top Gear presentator James May en Brits wijnkenner Oz Clarke samen, met de tent door de wijngebieden van Frankrijk. Ikzelf, ook autoliefhebber, kan me heel goed inleven in de persoon James, een notoire bierdrinker, die niets van wijn af weet. Zo ben ik ook begonnen twee jaar geleden. Oz neemt de uitdaging aan om hem wijnkennis en passie bij te brengen. Voor wat betreft de kennisoverdracht lukt dat aardig, maar de passie...

Gustav Schmitt Riesling Spätlese 2007 Mosel

Mijn eerste Riesling. Misschien ook gelijk mijn laatste. Ik moest er gewoon eens eentje proeven, maar het is mij écht te zoet. Na het eerste voorzichtige slokje, klokte ik het bijna in één keer achterover. Lekker voor als je dorst hebt op een zonnige dag, net zoals bij rosé. Maar dan hebben sommige rosé's tenminste nog enige diepgang. Overigens ben ik de rosé nog steeds aan het verkennen, maar tot nu toe alleen nog maar vergelijkbare geproefd, aan degene die ik hier al eerder heb besproken op 22 mei 2010. De Riesling haalde ik bij de C1000 voor €3,99. Alcoholpercentage 8,5%.

L'Enclave des Papes Côtes du Rhône Villages 2007

Voor mijn verjaardag had ik een boek over wijn gekregen: "Praten over wijn" uit 1982 van J.Zellenrath. Een enorme stortvloed van namen van wijngebieden, chateaux, appellations en weet ik wat niet meer. Tussendoor ook praktische tips, over bewaren, proeven en tips over welke ondergewaardeerde (lees: goedkopere) wijnen ik echt eens zou moeten drinken. Eén tip was een Côtes du Rhône met de toevoeging "Villages". Dus ik maar weer eens naar de supermarkt getogen, en ik vond daar twee wijnen, waarvan ik er nu één bespreek. De andere was een Côtes du Ventoux, maar die komt later nog aan bod. Het zou kunnen dat, gezien de leeftijd van het boek, de informatie inmiddels ietwat gedateerd is, maar misschien heb ik gewoon weer de verkeerde "Villages" te pakken. Aan het jaartal zal het volgens mij niet liggen. Een wijn uit 2007 zal nu toch wel op dronk zijn, lijkt mij. Helemaal achterin de neus neem ik een hint van anijsgeur waar (jawel, mijn eerste: "een hint van"). Bij het proeven komt dit niet terug in de smaak. Maar er komt wel meer niet voor in de smaak. Het is er weer zo eentje van: hij is niet vies, hij is niet lekker, maar hij smaakt nergens naar. Daar heb ik er de laatste tijd iets teveel van op. In het boek stond dan ook nog de tip: betere wijnen zijn duurder. Misschien moet ik maar eens afstappen van mijn geloof in de wijnbijbel van Harold Hamersma: de beste wijnen onder 5 euro. Het zullen ongetwijfeld de beste wijnen voor die prijs zijn, maar het zijn niet de beste wijnen. Alhoewel ik me nog nooit heb laten leiden door dit boek. Ik heb altijd eerst de wijn gekocht, en pas daarna ging ik hem opzoeken in deze wijnalmanak. Wel laat ik mij in de winkel nog heel erg beïnvloeden door het etiket. Is deze te modern, dan laat ik hem vaak staan. Klassieke lettertypen, een plaatje van een kasteel erop, nooit een spierwitte achtergrond, maar altijd gebroken wit of lichtgeel en een zilver of gouden randje om het etiket doen écht wonderen. Dames en heren van de PR-afdelingen: steek dat in je zak en doe er je voordeel mee. Terug naar deze wijn: bij AH voor €4,69, nu ook nog eens in de bonus voor €3,99, maar volgens mij om er vanaf te komen, niet zozeer als publiekstrekker. Dan zouden er grotere volumes aanwezig moeten zijn. Alcoholpercentage 14%. Een blend van de volgende druivenrassen: grenache, syrah, cinsault en mourvèdre, verhoudingen niet vermeld. Er stonden er nog maar twee in het schap, welke ik heel geniepig helemaal achterin op de onderste plank heb verstopt, zodat ik deze later nog eventueel zou kunnen kopen, mocht het een juweeltje blijken. Maar wat mij betreft mogen ze blijven staan.

A Good Year

Deze film was toevallig vorige week weer eens op televisie, maar ik had hem gemist. Ik had hem al eerder gezien, maar ik wilde hem toch in mijn DVD collectie hebben, dus besloot ik hem aan te schaffen. Net als in de wijnfilm "Sideways" komt de wijn ruimschoots voor als onderwerp van gesprek. Nu ik steeds meer kennis hiervan krijg, begrijp ik nu ook waar ze het over hebben. Ook hier geldt: een vermakelijke film voor filmliefhebbers, maar toegevoegde waarde wanneer je ook van wijn houdt. Voor het plot verwijs ik je naar diverse filmsites, bijvoorbeeld "Moviemeter". Ikzelf vond het een komische feel-good movie, waar vooral de scenes bij het château met een laagstaande zon, je doen verlangen naar zo'n leven als god in Frankrijk.

Valmaduro Cabernet Sauvignon 2009

ALDI, €2,29. Alcoholpercentage 13%, druivenras 100% cabernet sauvignon. Het valt mij op dat de rode wijnen met jaartal 2009, die ik tot nu toe op dit blog heb beschreven, mijn overtuigde goedkeuring (nog) niet hebben gekregen. Ik begin te vermoeden dat deze wijnen nog niet op dronk zijn. Met deze wijn heb ik dat zelfde gevoel. Normaal gesproken zijn de wijnen uit de nieuwe wereld toegankelijk en vrij ongecompliceerd. Ik had het gevoel dat deze nog "op slot" zat en zijn geheimen niet wilde prijsgeven. Bij de eerste neus rook ik paprika en champignon. Bij de eerste slok was hij droog, maar werd soepeler en lekkerder bij elke volgende slok. Er zit een licht bittertje in. Op de tweede dag proefde ik een kruidig pepertje. Bij de afdronk kreeg ik het gevoel dat er een pittig kaasje bij hoort. Ik heb hem zelfs nog een derde dag laten staan en weer was hij zachter geworden, maar er kwam nu toch weer een rubbersmaak opzetten. Die had ik al eens eerder geproefd bij een wijn die ik ook al een aantal dagen open had staan en ook uit 2009 kwam. Het feit dat deze wijn zo complex lijkt, en zoveel verschillende signalen afgeeft, doet mij vermoeden dat hij nog niet op dronk is. Ik denk zelfs, dat ik mijn huidige collectie 2009 rode wijnen, nog zeker twee jaar ga laten liggen.

Douglas Green Chardonnay Viognier 2009

Denk nu niet dat ik op deze dag drie flessen wijn heb gedronken. Ik had ze al eerder gedronken en de proefnotities op een kladblokje geschreven. Ik heb nu even de tijd om ze op het blog te zetten. Deze wijn heb ik al eerder besproken, maar dan de 2008 editie (zie blog 15 juni 2010) Toen had ik hem al uitgeroepen tot mijn eigen witte huiswijn. Met deze 2009 editie wordt dit nog maar eens bevestigd, zoniet versterkt. Het alcoholpercentage is iets omlaag gegaan, een half procent, naar 14%. Druivenrassen: chardonnay 80% en viognier 20%. Ik had hem omschreven als een frisse wijn destijds. Hij is iets romiger geworden. De chardonnay druif is echt duidelijk aanwezig zoals ik hem ken en liefheb. Boterachtig. Uit de koelkast is deze nu toch echt te koud. Maar zolang ik nog geen klimaatkast heb, gaat deze vanuit de koeling in het glas, maar je moet hem toch echt even laten acclimatiseren voor de beste smaak. De prijs is zelfs nog verlaagd: MITRA €4,99 per fles, bij aanschaf van een doosje van zes stuks, de zesde gratis, oftewel €4,16 per fles.

Berberana 2005 Reserva Clásico 1877

Albert Heijn, normaal €5,99 maar nu in de bonus; meerdere flessen meegenomen voor slechts €3,99 de fles. Voor deze wijn moest ik toch even googelen, want er ontbrak enige informatie op het etiket. Het druivenras bijvoorbeeld. Ik weet inmiddels dat als je een bepaalde soort wijn hebt, dat er dan ook een bepaald ras druif in hoort, of meerdere rassen soms. Die kennis heb ik nog niet paraat, maar dat komt hopelijk nog wel. Ik kwam er dus achter dat deze wijn van 100% garnacha (in het Frans: grenache) gemaakt is. De term "reserva" houdt in dat hij tenminste 12 maanden op eikenhout heeft gerijpt. In dit geval heeft deze wijn zelfs 24 maanden op hout gerijpt, waarna nog langer op de fles, voordat hij in de handel kwam. Het alcoholpercentage is 13,5%. Op de site waar ik deze info vandaan haalde stond ook een spijs suggestie: stoofpotje. Laat ik deze wijn nou net geschonken hebben tijdens een dineetje met, jawel, gestoofde hamlappen. Maar toen had ik bovenstaande info nog niet. Pakte dat even goed uit. Ik maakte wel een grove beginnersfout met deze fles: ik opende hem en schonk hem gelijk in de glazen. Gelukkig waren het grote glazen, dus kon er voldoende zuurstof bij komen, maar je merkte dat hij beter werd met de tijd. Deze moet je dus écht twee uur van tevoren karafferen. Bij de eerste neus rook ik dan ook geen hout, deze kwam pas na het walsen en bij de tweede neus. Weer wat geleerd: bezint eer ge begint. Voor wat betreft de smaak: deze is niet echt uitgesproken. Zelfs het hout proef ik niet goed, ondanks dat ik deze wel ruik. Nu was de fles op één avond leeg en was er geen tweede dag om hem te proeven. Gelukkig had ik meerdere flessen gekocht, dus ik zal hem nog eens een keer, maar dan beter behandelen.

25.08.2011 Update: Ruim een jaar later trek ik weer een fles open voor een mini-grenache-proeverij. Weer eens blijkt dat het moment van openen er heel veel toe doet. Dat, in combinatie met mijn toegenomen kennis voor wat betreft analyserend proeven, zorgt voor een meer positieve conclusie die ik kan trekken over deze wijn. De kleur was dieprood tot paars, in de geur weer wat hout, vanille, een beetje potgrond en iets rokerigs. Tannines zijn redelijk aanwezig, maar rond en in de finale zit een bittertje. Daartussen zitten ook nog de smaken van vanille, aardbei, rode bessen en een klein beetje cacao. Dat is een hele hoop meer dan toen ik hem een jaar geleden opentrok. Ik denk zelfs dat je dit jaartal nog wel twee jaartjes kunt laten liggen, als je dat geduld kunt opbrengen, maar hij is nu al lekker.

P'tit Bistro Corbières

Grappig wijntje, niets speciaals, geen jaartal vermeld. Opvallend is dat het hier een literfles betreft. Meestal zijn het 3/4 liter flessen. Bij de ALDI verkrijgbaar voor €2,59. Alcoholpercentage 12,5%. Druivenrassen: carignan, grenache, syrah en cinsault. De geur is een beetje houtig, vlezig. Alsof je met je neus boven een gegrilde biefstuk zit. Misschien dat deze wijn daar heerlijk bij zal smaken, maar ik proef ze nu eenmaal zonder spijs. En dan voldoet de smaak niet met de verwachting van de geur. Het is een erg droge wijn en qua smaak heeft het niet genoeg.