Famille Perrin Château de Beaucastel AOC Châteauneuf-du-Pape 2015

Ben me nog steeds aan het ontdoen van oogstjaar 2015 in m'n keldertje. Ook een veelbelovend exemplaar als de Châteauneuf-du-Pape van Beaucastel moet eraan geloven. De enige producent van deze wijn die alle dertien(!) toegestane druivenrassen gebruikt in hun cuvée. Dat zijn: grenache noir 30%, mourvèdre 30%, syrah 10%, counoise 10%, cinsault 5% en vervolgens 15% in totaal van de vaccarèse, terret noir, muscardin, clairette, picpoul, picardan, bourboulenc en roussanne samen. Het alcoholpercentage bedraagt 14,5%, de mourvèdre en syrah zijn vergist in eikenhout, de rest in INOX. Na de assemblage ging het geheel een jaar in grote foeders. Ik kocht deze wijn in de Franse Super-U voor net geen 60 euro. In Nederland kun je daar gerust 20 euro bij optellen. In het glas helder, robijnrood, intensiteit 2 uit 5. Gematigd aromatisch, kruidig, walnoot, rood fruit, bessen, kersen, vanille. Licht gekoeld ingeschonken, droog in de mond, precieze zuren, op de tanden drogende tannines (3 uit 5), klein bittertje, strak, lange afdronk. Geen intense smaak wel geconcentreerd, vers rood fruit, bessen, kersen, vanille, kruiden, iets animaal, leer. Eigenlijk "kindermoord" dit. Teveel potentie in de fles, te vroeg geopend. Ik ga 'm eerst maar 'ns even in een karaf storten. Dat haalt in ieder geval al iets van z'n stroefheid weg, blijft over vers rood fruit en nog steeds die potentie. Gelukkig proef ik voldoende om te kunnen constateren dat dit weer eens een kwaliteitswijn is met een mooie complexiteit. Ver in de finale komt er nog iets droppigs bij.

Bodegas Godelia DO Bierzo Viernes de Godelia 2020

Het is weer tijd voor Spaans. Af en toe open ik iets waarvan ik denk: "Waarom had ik dit in vredesnaam ook alweer gekocht?". Ik weet het echt niet meer. Waarschijnlijk omdat ik iets Spaans bij m'n bestelling wilde plaatsen. Ik zit nog steeds op een schema waarbij ik wijn uit elk werelddeel wil blijven proeven. Frankrijk, Italië en Spanje vormen daarbij ieder een aparte groep, dan "oude wereld" en "nieuwe wereld". Aangezien ik "teveel" Frankrijk en "oude wereld" in m'n voorraad heb doe ik daarvan elk drie exemplaren in een serie. Op een gegeven moment zal ik de voorraad dusdanig hebben gereduceerd dat ik alleen nog maar hoef te kopen wat me aanspreekt of wat ik lekker vind. Over lekker gesproken: dat is de wijn van vandaag ook. Helder in het glas, fel Ferrari-rood, intensiteit 2 uit 5. Ingetogen aroma, rozenbottel, kruidig, rode bessen, rijpe rode kersen. In de aanzet een aangenaam zoetje, fraaie zuren, strak, zacht mondgevoel, klein bittertje, tikje alcoholisch (14%), warm in de slokpijp, lange afdronk. Fruitig, geen houtgebruik. Intense smaak en geconcentreerd, niet log, hoge doordrinkfactor, rijpe rode kersen, rode bessen, rozenbottel, kruidig. Ideale wijn voor de vrijdagmiddag borrelplank met manchego kaas en iberico ham.

Domaine Jean Féry & Fils AOP Savigny-les-Beaune 'Sous la Cabotte' 2018

Begin dit jaar overleed Gert Crum. Voor diegene die niet weet wie dat was heeft Perswijn, in de persoon van Frank Jacobs, een fraaie In Memoriam geschreven. Frank Jacobs was mijn vaste leraar tijdens de lessen aan de Wijnacademie® en Gert Crum was daar gastdocent. Hij kon zeer bevlogen vertellen en heeft veel indruk op mij gemaakt. Ooit bezocht ik Gert thuis om een aantal boeken die hij dubbel had in ontvangst te mogen nemen. Vandaag zou zijn 76e verjaardag zijn geweest. Ter ere van Gert trek ik vandaag een wijn open van de wijnboer waarmee het voor hem allemaal begon in de wijnwereld: Jean Féry. In het glas helder, fel scharlakenrood, intensiteit 1 uit 5. Op de stille spiegel hout, licht aards, walnoot, na walsen met het glas laat het fruit nog even op zich wachten en wordt de aardse toon zelfs sterker. Deze wijn heeft lucht nodig, dan volgt aardbei, rijpe maar ook zure kersen, rode grapefruit. In de aanzet een micro-zoetje gevolgd door hoge zuren, licht op de tanden drogende tannines (1 uit 5), strak, speekselopwekkend, klein bittertje, warme en lange afdronk. De wijn heeft houtrijping gehad op fûts de chêne, hoelang is mij niet bekend, wel dat het 20% nieuw hout betrof, het alcoholpercentage is 13%. Hoge concentratie in de smaak, ook de intensiteit is hoog, vooral aardse tonen, dan rijpe kersen, aardbei, hout, walnoot, leer, kruiden. Ongetwijfeld wil ik het te graag maar ik vind het ook een prachtige wijn. Onmiskenbaar Bourgogne, onmiskenbaar pinot noir. Cheers Gert!

Wijndomein St. Martinus BGA Limburg Josefien 2021

Dacht ik toch dat ik zo ongeveer alle wijnen van Wijndomein St. Martinus wel had gehad, lag Josefien nog steeds in m'n keldertje geduldig op me te wachten. Josefien is de naam van de dochter van wijnmaker Stan Beurskens. Oogstjaar 2021, niet helemaal vers meer maar volgens de site zou dit een wijn moeten zijn die je iets langer zou moeten kunnen opleggen. Dat gaan we dan maar eens proefsgewijs ondervinden. Recente jaargangen hebben een toevoeging van wat riesling gekregen maar als het goed is heb ik momenteel nog een monocépage van de johanniter in m'n glas. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas helder, heel licht pétillant, intens strogeel gekleurd. In de mond een hele lichte tinteling, hoog zuur, droog, strak, fris, afdronk middellang. De smaak is heel geconcentreerd, citroen vooral, een beetje ananas, licht floraal, mineralig. Een perfecte begeleider van oesters. Het ouderingspotentieel is dankzij de aanwezige zuren hoog.

Bruno Duchêne IGP Côte Vermeille 'La Luna' Rouge 2019

Schijt aan een ieder die biodynamische wijn en vin naturel op voorhand al afschrijft omdat ze "allemaal" naar zweet, poep en allerlei andere bacteriën zouden ruiken en smaken. "Wat de boer niet kent, dat vreet-ie niet"! Kortzichtig en bekrompen vind ik die lui. En al helemaal wanneer je die twee totaal verschillende vinificatiemethoden op één hoop durft te gooien. Ze staan werkelijk totaal los van elkaar. Biodynamie heeft niets met vin naturel te maken. Mijn eerste kennismaking met vin naturel betrof deze La Luna en ik was meteen om en verkocht. Meer vin naturels zouden hun weg naar mijn huis vinden naar aanleiding van dit glas pure wijn. Alcohol is 13,5%, fermentatie in hout en INOX, rijping in barriques. Een uiterst interessante blend van de druivenrassen grenache noir, gris en blanc (80%), 10% carignan en nog eens 10% mourvèdre en syrah samen. In het glas helder, licht magenta gekleurd, intensiteit 1 uit 5 voor rode wijn. Redelijk aromatisch, morellen, rode bessen, rabarber. Een zacht mondgevoel, mooi gedoseerde zuren, sappig, op de tanden drogende tannines (3 uit 5), klein bittertje, lange afdronk. Volle smaak, geconcentreerd, elegante stijl, hoge doordrinkbaarheidsfactor. Rode bessen, vanille, morellen, rode grapefruit, floraal. In mijn optiek maken de grenache gris en grenache blanc niet alleen de kleur van de wijn wat lichter, ook de smaak wordt er door beïnvloed. De wijn is eveneens iets lichter van stijl waardoor hij makkelijk doordrinkt. Ik geef toe dat het anders is dan "klassieke" wijnen met veel toegevoegd sulfiet maar anders is niet beter of slechter. Laat die diversiteit nou eens gewoon samen in harmonie leven. Waarom moeten er op dit vlak nou überhaupt tegenstanders of voorstanders zijn? En waarom willen die elkaar nou zo nodig overtuigen van hun "gelijk"? Dat is er namelijk niet. Je vindt het lekker of niet. En de ene wijn is de andere niet, de ene fles is de andere niet, het ene oogstjaar is het andere niet. Niet alles zomaar over één kam scheren omdat je een keer een ervaring hebt gehad die niet aan je verwachting voldeed. Vandaag vind ik deze La Luna, in de huidige druivensamenstelling, met de gehanteerde vinificatie en van oogstjaar 2019 gewoon weer puur en lekker. Punt.

Rust en Vrede Estate Vineyards WO Stellenbosch Syrah 2020

M'n werkgever krijgt regelmatig relatiegeschenken, daar zit vaak wijn bij. Champagnes, dure wijnen. Hij gunt z'n medewerkers veel dus de flessen worden steevast verdeeld onder degenen die er wel oren naar hebben. Nodeloos te vermelden dat ik dan vooraan in de rij sta. Het exemplaar van vandaag is ook zo'n presentje. Wanneer ik google op verkoopprijzen zie ik bedragen van net geen dertig euro staan. Da's een behoorlijk stevig prijskaartje en dus worden mijn verwachtingen ook hoger. Vooruitlopend op de proefnotitie kan ik alvast verklappen dat de kwaliteit geheel voldoet aan mijn verwachting. Alcohol is 14%, achttien maanden rijping in Frans eikenhouten vaten van 500 liter waarvan 20% nieuw. In het glas helder, fel robijnrood. Ingetogen aroma, kruidig, vanille, specerijen, rozenbottel, morellen, rode bessen. In de mond beendroog, hoge zuren, speekselopwekkend, lange afdronk. Intense smaak maar niet log, hoge concentratie, rode bessen, morellen, vanille, rozenbottel, kruidig, een pepertje, garrigue. Dat laatste woord gebruik ik eigenlijk alleen in combinatie met een rode wijn uit de Languedoc-Roussillon maar het is bij dit exemplaar helemaal van toepassing. Elegante stijl, "Nieuwe Wereld" wijn in een "Oude Wereld" jasje. Mag je niet meer zeggen tegenwoordig omdat in de zogenaamde "Nieuwe Wereld" al heel lang wijn wordt gemaakt. Het is maar om je een idee te geven wat ik precies bedoel. Deze wijn is volledig in balans, super doordrinkbaar, zuiver, delicaat, kwalitatief hoogstaand en ik ga nog een woord gebruiken dat "we" in de wijnwereld niet mogen bezigen: lekker!