Viña Tridado Fortaleza del Rey Rosé Wine Tempranillo 2018

Misschien wel het laatste glas rosé voor mij in het jaar 2019 alhoewel ik nog een "Ottje" op voorraad heb die me verleidelijk aan ligt te kijken. Over Provence-rosé gesproken: de Spaanse rosado van vandaag heeft een ongebruikelijke tint. Daar waar de kleur van rosé in Spanje doorgaans wat intenser rood is, heeft deze toch wel heel erg veel weg van de rosé uit de Franse streek van lavendel: licht zalmroze. In de neus licht kruidig, rode appel, citroen. In de mond droog, hoge zuren, speekselopwekkend, sappig, gek genoeg zelfs wat filmend, mondvullend. Smaken van peer, citroen, ook qua smaak enorm Provençaals. Subtiel en elegant. Een compleet raadsel voor mij waarom een Spaanse producent een kopie zou willen maken van een Frans product in plaats van er een eigen draai en identiteit aan te geven maar het zal wel een commerciële inslag hebben, ik kan niets anders verzinnen. Maakt mij absoluut niet uit hoor, ik heb sowieso een voorkeur voor Provence rosé met de "Whispering Angel" als benchmark. Niet dat dit exemplaar daaraan kan tippen maar hij doet heel erg hard zijn best. En voor het geld hoef je hem niet te laten staan. Alcohol is slechts elf procent, geen hout, verkrijgbaar bij de Albert Heijn.

Azienda Agricola Monti Cecubi IGT Lazio Abbuoto Filari San Raffaele 2017

Ik heb het hier wel eens vaker over de "Druifbijbel", Wine Grapes. Een enorm dik boekwerk, dunne blaadjes, kleine letters, 1242 bladzijden. Maar liefst 1368 verschillende druiven waar wijn van wordt gemaakt zijn er in beschreven. "Uit" heb ik het boek nog lang niet alhoewel het mij fascineert van "A tot Z". Die "Z" is van de zweigelt, de laatste druif in het boek. De "A", de eerste druif in het boek heb ik vandaag in m'n glas: de abbuoto. Het is zo'n "vergeten" druif. Het was even een zoektocht maar ik heb de producent gevonden die er als enige ter wereld een monocépage van maakt. Hij heeft (nog) geen importeur in Nederland dus kocht ik een paar flessen van zijn wijnen en liet die verschepen. Niet met de bedoeling om ze te verkopen maar om ze te proeven. En wie weet wordt ik wel importeur, ga ik m'n eigen wijnwinkel beginnen. De naam weet ik dan al: "van Abbuoto tot Zweigelt". En dan ga ik alleen maar monocépages verkopen, het liefst van alleen maar vergeten druivenrassen. Een hele niche markt, dat dan weer wel. Terug naar de realiteit. Een ingetogen aroma, nog wat gesloten, tijm, eucalyptus. In de mond zijdezacht, medium tot hoge zuren, speekselopwekkend, heel sappig, iets drogende tannines (3 uit 5). Rood fruit, rode bessen, rode kersen, elegante stijl, licht aards in de afdronk. Alcohol is 13%, zes maanden rijping in groot hout. Toegankelijk maar geen allemansvriend, apart maar geen buitencategorie. De tien euro per fles die ik ervoor betaalde is-ie waard.

Azienda Agricola Monti Cecubi IGT Lazio Terrae d'Itrj rosso 2017

In de serie "opmerkelijke blends" misstaat de wijn van vandaag zeker niet. Een mix van de druivenrassen abbuoto, serpe en cabernet sauvignon, zes maanden gerijpt in groot hout, alcohol is 13%. Een vrij complex aroma. Een beetje groen, doperwten, speculaas, vanille, rabarber, tijm, eucalyptus. Intrigerend. Een zacht mondgevoel, medium zuren, speekselopwekkend, enorm sappig, tannines 2 uit 5, iets drogend. Gemiddelde smaakintensiteit, rode bessen, vanillemerg, licht aards. Een jaar of twee extra flesrijping zal hem mijns inziens goed doen. Mijn exemplaar kocht ik rechtstreeks bij de wijnboer, ze zoeken nog een Nederlandse importeur.

Azienda Agricola Monti Cecubi IGT Lazio Thymos bianco 2018

Een unieke en iets mystieke blend van de druivenrassen falanghina flegrea, ook wel boccabianca genoemd, aangevuld met san giuseppe, uva pane en de ciciniello. Producent Monti Cecubi gebruikt wel vaker "vergeten" druiven en dat is een goede zaak. Iets pétillant in het glas, helder, een prachtige gouden kleur. Dat laatste verbaast me niet zo, de druif san giuseppe is een blauwe druif dus dat er wat meer kleur in zit is goed mogelijk. Gemiddeld aromatisch, fris, gele appel, anijs, perzik, mango. In de mond droog, voldoende zuren, meer filmend dan strak, vooral niet te koud schenken, iets drogend op de tanden, klein bittertje, lange afdronk. Ingetogen smaken, iets ziltig, mineralig, gele appel, citroen, ananas, munt, anijs. Lichte complexiteit, diepgang, geen wijn om achteloos achterover te klokken. Alcohol is 13%, geen hout. Rechtstreeks af wijnhuis, ze zoeken nog naar een importeur voor Nederland.

Domaine des Cognettes IGP Val de Loire 'Les Barbet' 2015

Zo, d'r heeft even wat tijd gezeten tussen deze en de vorige blogpost. Niet dat er in de tussentijd geen flessen zijn opengetrokken, dat wel, maar meer om te drinken dan om analyserend te proeven. Vandaag heb ik weer eens zin om te analyseren. Een Loire-wijn, er zit cabernet franc in alsmede cabernet sauvignon, ik vermoed meer van eerstgenoemde aangezien 'cab-sauv' niet echt wil rijpen zo noordelijk gelegen. Elf maanden houtopvoeding in barriques, alcohol is slechts 12 procent. In het glas helder, licht rood. Licht aromatisch, een beetje rokerig, potloodslijpsel, rode bessen, Roosvicee rozenbotteljam, heel licht aards. In de mond droog, hoge zuren, beetje schraal, nauwelijks tannines, sappig, lage smaakintensiteit, rode bessen, potloodslijpsel. Het ontbreekt deze wijn niet aan typiciteit, zowel voor de druiven als voor het terroir. Geen complexe wijn maar ook niet echt makkelijk voor een "beginner". Dat laatste vind ik sowieso van wijnen uit het Loire-gebied maar dat is persoonlijk. Verkrijgbaar bij De Proeftafel te Zeist.