24 december 2013

Zonnatura Bloedwijn

Kerstavond. Voor velen een gelegenheid om de jaarlijkse gang naar de kerk te maken. In de kerk krijg je een stukje brood en een slokje wijn, symbool voor het lichaam en het bloed van Jezus. Nu heb ik bij wijze van grapje eens een fles bloedwijn gekocht. Wie koopt dat nog? Hoe market je dit product tegenwoordig? Vroeger, ik spreek van voor 1998 toen de reclamecodecommissie er een stokje voor stak, werden er medicinale krachten aan deze drank toebedicht. Je zou er meer energie door krijgen... nou, geef mij dan maar een espresso of een Red Bull. De term 'Pleegzuster' Bloedwijn werd verboden, het werd 'sec' Bloedwijn. Nou ja, sec. Het is altijd al een zoete 'wijn' geweest. De term 'wijn' is overigens incorrect. Wijn wordt van druiven gemaakt zonder toevoegingen. Hier stoppen ze extracten van meidoorn, brandnetel, passiebloem, duizendblad en citroenmelisse bij. Alcohol is 11,5%. In het glas helder, rood, licht getaand, kleurintensiteit 2 uit 5. In de neus kruidig, een voor mij moeilijk definieerbaar aroma. Ik herken de eerder genoemde kruiden allemaal niet, wel ruik ik wat rabarber en winegums. In de mond zoet, hoge zuren, heel kruidig, medicinale smaak, hoestdrank. Hij is wat dunnetjes, niet vol van smaak ondanks dat er wel veel smaken inzitten. Hij is erg makkelijk drinkbaar, lijkt echter in niets op echte wijn. Als mensen dit puur kopen omdat het zoet is dan raad ik ze toch liever Tawny Port aan. Wel iets duurder maar vele malen lekkerder.