Wijn uit de DOC Douro alsmede Port wordt aan een strenge controle onderworpen bij het onafhankelijke Instituto dos Vinhos do Douro e Porto, in de volksmond nog steeds het Portinstituut geheten, tot aan 2003 controleerde men hier alleen Port. Alcoholvolume, suikervolume, zuurgraad, chemische analyse, gaschromatografie, vloeibare chromatografie, minerale analyse, microbiologische analyse, isotopische analyse. Ogenschijnlijk zeer tijdrovende en kostbare onderzoeken die echter pas worden uitgevoerd na een eerste organoleptische test, proeven dus. Beetje onzin om een Port door de complete molen van het laboratorium te laten gaan terwijl de eerste de beste wijnproever al zou kunnen constateren dat deze kurk heeft bijvoorbeeld.
Een team van zeven personen is fulltime bezig met het proeven van Port, echter 'slechts' twintig per dag omdat anders de zintuigen oververmoeid raken. Ja, deze mensen worden hiervoor betaald en nee, er waren geen open vacatures. Deze gelukkigen worden aangenomen op slechts één enkel criterium: proefkunde. Je kunt nog zoveel papiertjes, certificaten en diploma's hebben waaruit blijkt dat je er verstand van hebt: het enige dat telt is of je goed kunt proeven. Hiertoe ga je door een enorm voortraject van tests waarbij je vooral naast goed proeven ook heel constant moet zijn. Ook de zeven personen die hier al werken zijn dagelijks met herhalingstests bezig. Ports die zij al hebben geproefd en gecontroleerd komen regelmatig nog eens voorbij om te kijken in hoeverre hun bevindingen afwijken van de vorige keer. Elk jaar worden er meer dan 5000 wijnen geproefd. Ze worden gecontroleerd op helderheid, kleur, geur, smaak, fouten en leeftijd voordat ze uiteindelijk het laboratorium ingaan. Wanneer dan alles klopt, krijgt de port het bekende zegel.
Frankrijk heeft zijn klassement voor wat betreft Grand Cru Classé's en ook in de Douro regio is er een classificatie. Voor tafelwijnen gelden de aanduidingen 'G' en 'H', voor Port gelden de aanduidingen 'A' tot en met 'F'. Tot de categorie A horen de betere wijngaarden, althans op papier. Op dit moment is het een leidraad, geen wet van Meden en Perzen dat wijngaarden met de A-status ook nog steeds de beste zijn. Net als het systeem in Frankrijk is het nogal star. Heb je als wijngaard eenmaal de A-status, dan kom je daar moeilijk weer vanaf. Iets dat je ook niet zou willen want met die A-status komen een aantal voordelen. Een voordeel van de A-status is dat je meer Port mag produceren, dus meer geld in het laatje. Wijngaarden met de F-status mogen het minst produceren. Iemand die vindt dat zijn F-wijngaard een hogere status verdient en hiertoe een verzoek indient zal dit voorlopig niet snel voor elkaar krijgen. Het verkrijgen van zo'n status is van een groot aantal factoren afhankelijk. Onder andere locatie, ligging ten opzichte van de zon, hoogte, bodemgesteldheid, plantdichtheid, opbrengst per hectare, druivenrassen, onderstammen, ouderdom van de stokken en de gehanteerde snoeimethode spelen een rol hierin. Hoe hoger de score op deze punten, hoe hoger de status. Elk jaar in juli bepaalt het Casa do Douro hoeveel liter per hectare er geproduceerd mag worden per status. Dit hangt onder meer samen met de kwaliteit van het oogstjaar en de voorraden die er nog liggen.
Voor meer informatie over het IVDP verwijs ik je graag naar de SITE. Check dan vooral ook eens de Fraud Gallery. Hierop staan foto's van flessen die op Port lijken maar het niet zijn. Sommige daarvan kun je gewoon nog in de supermarkt treffen. In m'n volgende blog over port komt het Porthuis Quevedo aan bod.
