21 september 2012

#GrenacheDay Bruno Duchêne VdP de la Côte Vermeille 'La Luna' 2011

#GrenacheDay. Via onder andere de Social Media kon je vandaag meedoen met de internationale grenache-dag, maar ook zonder die 'tools' kon je in de 'privacy of your own home' vandaag een wijn opentrekken van de grenache druif. Dat kan uiteraard op elke dag van het jaar, laat je hierin absoluut niet beperken want daar is wijn van die druif veel te lekker voor. Nog lekkerder wordt die wanneer het ook nog eens een 'vin naturel' betreft. De definitie daarvan ligt niet helemaal vast, maar de omschrijving die ik vandaag van Vinoblesse kreeg te lezen raakt hem wel aardig: "Vin Nature..., Vino Naturale... Vertaald zou het 'natuurwijn' worden... Maar 'naturel' zou beter zijn. De definitie van een 'vin naturel' is: wijn gemaakt van druiven..., geen chemie in wijngaard of kelder. Handmatig werken, natuurlijke vergisting en rijping zonder toevoegingen of correcties. Geen of zeer beperkt gebruik van sulfiet". Deze wijn heb ik gekocht in Banyuls-sur-Mer, Frankrijk. Het was even een speurtocht door de stad die begon bij het woonadres van de wijnmaker, Bruno Duchêne, die op dat moment niet aanwezig was. Het resulteerde uiteindelijk in een wijnbar/café/lunchroom waar alleen maar vins naturels verkocht werden. Zo ook deze 'La Luna', in Nederland volgens mij verkrijgbaar bij Vleck Wijnen, maar op hun site zie ik hem niet. Ik was op deze wijn opmerkzaam gemaakt door @smaakgoeroe, fijnproevers op het gebied van natuurlijke wijnen. Alcohol is 13,5%. In het glas een diep Bordeaux-rode, naar purper neigende kleur. Op de stille spiegel een kruidig aroma en de geur van kersen. Na het walsen komt daar framboos en iets animaals bij. In de mond eerst zacht, daarna komt er een tinteltje rond de tong, een pepertje. Hij is droog en sappig, zwoel, redelijk tannineus, 4 op een schaal van 5, maar mooie ronde en rijpe tannines. Hij smaakt naar rijpe kersen, zondoorstoofde pruimen, drop en hij heeft iets melkachtigs, yoghurt. Hij is absoluut niet log, de zuren beginnen mild maar lijken met elke slok toe te nemen tot op een niveau dat je denkt: "hij kan best nog wel even blijven liggen in de kelder". Complexiteit zal daarmee mogelijk kunnen toenemen maar waarom wachten? Bij de eerste slok had ik al het WAUW!-gevoel waar ik eigenlijk al bang voor was. Zo'n pure en natuurlijke smaak! Mijn, voor zover ik weet, tweede vin naturel zou misschien wel het bij-effect kunnen teweegbrengen dat ik niet meer terug wil naar 'traditionele' wijnen. En daar heb ik er nog genoeg van in mijn kelder liggen! Nou ja, even door die zure appel heen bijten maar. Ongetwijfeld kan ik daar ook nog wel van genieten, maar ik schat zo in dat er meer vins naturels in huize Oomen op de kaart komen te staan.