07 oktober 2011

Lagunilla Night

Het is geen toeval dat ik eerder deze week al twee keer een wijn heb besproken van het merk Lagunilla; het was voorbereiding. Een week geleden werd ik door PR-bureau Melman Communications uitgenodigd om aan te schuiven bij een diner in ster-restaurant Vinkeles te Amsterdam. Dat had alles te maken met de presentatie van de wijnen van Lagunilla, één van de vele merken die verbonden zijn aan United Wineries. De wijnen liggen nu al een aantal maanden bij de C1000 en binnenkort zelfs in een actieaanbieding. Ook aangeschoven waren enkele vertegenwoordigers van United Wineries (uiteraard!), C1000, schrijvende pers en uit de PR-wereld. Vereerd was ik om de enige blogger in het selecte gezelschap van in totaal 18 personen te mogen zijn en nog leuker was het dat zelfs de Spaanse ambassadeur, de heer Francisco Javier Vallaure de Acha, als eregast aanwezig was. Een charismatische man die naast wijnliefhebber, ook over voetbal een uitgesproken mening heeft en deze regelmatig ventileerde naarmate de gezelligheid toenam. De stemming zat er na het aperitief al gelijk goed in. We werden ontvangen met de cava Marqués de Monistrol Premium Cuvée millésimé 2007. Een blend van de druivenrassen macabeo, parellada, chardonnay en xarel-lo, geserveerd met enkele heerlijke tapas gerechtjes die alvast een smakelijke voorbode vormden voor wat de rest van de avond ons in culinair opzicht zou brengen. Na ongeveer een uurtje socializen mochten we plaatsnemen in een aparte ruimte bovenin het restaurant. De line-up bestond uit vijf Lagunilla wijnen, allemaal rood, waarbij de chef passende gerechten voor ons in petto had. Na een korte introductie van vertegenwoordiger Rob Coldenhoff en James Craig-Wood van United Wineries begonnen we aan het voorgerecht van gegrilde groene asperges met gerookte rib-eye, gepocheerd hoeve ei en rucola pesto. Hierbij schonk men de Vino de la Tierra de Castilla Vega del Rey 2009, een wijn die ik al eerder heb besproken, maar het exemplaar wat vanavond werd geschonken was beduidend beter dan mijn exemplaar. De mufheid die ik toen in de fles had, was nu gewoon echt niet aanwezig. Het is zeg maar de lichtste wijn in het assortiment en heeft 6 maanden eik gehad, maar dat laatste proef je nauwelijks terug. Dat gold overigens ook voor alle andere wijnen: het hout was zeer goed geïntegreerd in de wijn, slechts gematigde vanilletonen als bewijs van de houtrijping. Een zachte wijn, laag in de tannines, heel smakelijk. Het tussengerecht bestond uit krokante zwezerik met een marmelade van sjalot en paddestoelen en een siroop van wortel en tijm. Voor mij de eerste keer dat ik zwezerik heb gegeten. Een heerlijk mals stukje orgaanvlees begeleid door de Crianza 2007 Rioja DOC, de wijn die ik gisteren besproken heb. In totaal 18 maanden op eik en ik heb geen toevoegingen voor wat betreft mijn bevindingen. Een heerlijke wijn en voor mij het bewijs dat hout en wijn wel degelijk goed samen kunnen gaan, mits de wijnproducent zijn vak verstaat en dat zit bij Lagunilla wel snor. Overigens heeft de hele wijnwereld de vruchten mogen plukken van de pioniersgeest en het vakmanschap van Felipe Lagunilla, de grondlegger van het merk. Hij was het namelijk die als eerste op het lumineuze idee kwam na de phylloxera-ramp eind negentiende eeuw die de complete Europese wijnbouw verwoestte, om de resistente Amerikaanse onderstokken te gebruiken voor de Europese druivenstokken, door middel van enting. Hij ontving daarvoor van de Spaanse koning Alfonso XIII de hoogste titel van Commandeur in de "Order of Agricultural Merit". Het hoofdgerecht bestond uit kalfslende met gebraiseerde andijvie en Iberico ham met een saus van zwarte olijven. Hierbij werd de Reserva 2006 Rioja DOC geschonken. Een blend van tempranillo 80% en garnacha (grenache) 20% met een lagering van 24 maanden op hout en nog 12 maanden op de fles. Wat United Wineries met veel van hun wijnen doet is deze pas op de markt brengen nadat de minimale rijpingsprocessen al hebben plaatsgevonden. Voordeel voor de consument zoals u en ik is dat de flessen direct na aanschaf al geopend kunnen worden en niet nog een aantal jaar in de kelder moeten blijven liggen voordat ze op dronk zijn. Bij deze reserva nagenoeg dezelfde smaakindrukken als bij de crianza, de blendverhouding was daar ook precies dezelfde, maar bij deze wijn heeft een strengere druifselectie plaatsgevonden. Bij het dessert van verschillende kaassoorten werden twee wijnen geschonken: de Lagunilla Gran Reserva 2004 Rioja DOC en de Lagunilla Optimus Gran Reserva 2008 Rioja DOC. Deze laatste zal overigens niet verkrijgbaar worden bij de C1000. De 2004 gran reserva is ook weer eenzelfde blend als de crianza en reserva, maar de Optimus 2008 bestaat uit de druivenrassen tempranillo 49%, syrah 17%, merlot 17% en cabernet sauvignon 17%. Op de tempranillo na voor Rioja experimentele druivenrassen, maar wel toegestaan door het Rioja DO instituut. De 2004 was erg mooi en redelijk complex: duidelijk afgebouwde tannines, niet te hoog in de zuren, smaakindrukken van chocola, leer, krenten en pruimedanten. In combinatie met de kazen helemaal geslaagd. De Optimus 2008 was mogelijk nog iets complexer en interessanter, maar is gebaat bij toch nog een aantal jaartjes opleg, ondanks dat hij nu al prima drinkbaar is. Na dit uitstekend verzorgde diner en dito wijnen volgde nog een rondje koffie, werden grif visitekaartjes uitgewisseld en de voetbalgesprekken werden fanatieker, waarbij de Spaanse ambassadeur het hoogste woord had. Een uitstekend georganiseerde avond en wederom is het bewijs geleverd dat voor de consument toegankelijke wijnen die gewoon bij de supermarkt verkrijgbaar zijn, zich uitstekend laten combineren met topgerechten.