10 augustus 2010

Berberana 2005 Reserva Clásico 1877

Albert Heijn, normaal €5,99 maar nu in de bonus; meerdere flessen meegenomen voor slechts €3,99 de fles. Voor deze wijn moest ik toch even googelen, want er ontbrak enige informatie op het etiket. Het druivenras bijvoorbeeld. Ik weet inmiddels dat als je een bepaalde soort wijn hebt, dat er dan ook een bepaald ras druif in hoort, of meerdere rassen soms. Die kennis heb ik nog niet paraat, maar dat komt hopelijk nog wel. Ik kwam er dus achter dat deze wijn van 100% garnacha (in het Frans: grenache) gemaakt is. De term "reserva" houdt in dat hij tenminste 12 maanden op eikenhout heeft gerijpt. In dit geval heeft deze wijn zelfs 24 maanden op hout gerijpt, waarna nog langer op de fles, voordat hij in de handel kwam. Het alcoholpercentage is 13,5%. Op de site waar ik deze info vandaan haalde stond ook een spijs suggestie: stoofpotje. Laat ik deze wijn nou net geschonken hebben tijdens een dineetje met, jawel, gestoofde hamlappen. Maar toen had ik bovenstaande info nog niet. Pakte dat even goed uit. Ik maakte wel een grove beginnersfout met deze fles: ik opende hem en schonk hem gelijk in de glazen. Gelukkig waren het grote glazen, dus kon er voldoende zuurstof bij komen, maar je merkte dat hij beter werd met de tijd. Deze moet je dus écht twee uur van tevoren karafferen. Bij de eerste neus rook ik dan ook geen hout, deze kwam pas na het walsen en bij de tweede neus. Weer wat geleerd: bezint eer ge begint. Voor wat betreft de smaak: deze is niet echt uitgesproken. Zelfs het hout proef ik niet goed, ondanks dat ik deze wel ruik. Nu was de fles op één avond leeg en was er geen tweede dag om hem te proeven. Gelukkig had ik meerdere flessen gekocht, dus ik zal hem nog eens een keer, maar dan beter behandelen.

25.08.2011 Update: Ruim een jaar later trek ik weer een fles open voor een mini-grenache-proeverij. Weer eens blijkt dat het moment van openen er heel veel toe doet. Dat, in combinatie met mijn toegenomen kennis voor wat betreft analyserend proeven, zorgt voor een meer positieve conclusie die ik kan trekken over deze wijn. De kleur was dieprood tot paars, in de geur weer wat hout, vanille, een beetje potgrond en iets rokerigs. Tannines zijn redelijk aanwezig, maar rond en in de finale zit een bittertje. Daartussen zitten ook nog de smaken van vanille, aardbei, rode bessen en een klein beetje cacao. Dat is een hele hoop meer dan toen ik hem een jaar geleden opentrok. Ik denk zelfs dat je dit jaartal nog wel twee jaartjes kunt laten liggen, als je dat geduld kunt opbrengen, maar hij is nu al lekker.