31 december 2010

Oud en Nieuw: Prosecco DOC Treviso Brut

Dit was één van de prosecco's die mijn vrouw in haar kerstpakket had ontvangen. Waar deze is gekocht is onbekend, prijs is onbekend, druivenras prosecco 100%, ook wel glera genoemd. Ik had ergens een goede tip gelezen: waarom wachten tot middernacht met het opentrekken van de bubbels? Kan ik me helemaal in vinden. Dus om 18:00 uur zat ik met m'n avondeten op schoot en een glas sprankelwijn in m'n hand. Bij het inschenken kwam er een flinke schuimlaag opzetten, die al snel weer neerdaalde. Enkele sliertjes kleine bubbels bleven stijgen. Of deze prosecco een méthode traditionelle heeft ondergaan, vermeldt het etiket niet. In de neus peer en perzik, ook in de smaak. Hij is droog, maar niet té. Hij is fris en niet te zuur. De smaak blijft lang in je mond plakken.

Verder sluit ik me helemaal aan bij het speciaal vervaardigde etiket:

Een sprankelend 2011!

30 december 2010

Cimarosa Valle Central Cabernet Sauvignon 2009

LIDL €2,00 alcoholpercentage 13% druivenras cabernet sauvignon 100%. Volgens mij heb ik deze fles uit 2009 iets te vroeg open geschroefd. Maar potentieel, voor een schokkend lage prijs, is aanwezig. Voor de volledigheid heb ik deze ook gekaraffeerd en dat hielp inderdaad. In de neus was hij complex. Twee dagen achter elkaar proefde ik deze tijdens het koken. Misschien was dat niet helemaal ideaal omdat de kookluchtjes mee konden komen in mijn neus. In eerste instantie had ik opgeschreven dat ik doperwten rook. Op dag twee kwam, dankzij het karafferen, ook een primair aroma door. Maar nog steeds rook ik iets van geurige, kruidige groenten. De smaak was vol en moeilijk te omschrijven. Er waren in ieder geval redelijk wat tannines aanwezig. Even dacht ik dat er misschien een houtsmaak in de vorm van poeder aan toegevoegd is, maar het kan ook een smaak zijn, die ik nog niet kan benoemen. Hij doet me denken aan een Bordeaux die ik eerder heb beschreven en erg goed vond. Misschien is het de cabernet sauvignon die ik proef.

Ik citeer even wat ik over deze druif vind op The Wine Info Site:
"Een kleine doffe donkerblauwe druif met een dikke schil. Het sap is zeer aromatisch. In een typische Cabernet Sauvignon ruikt en proeft u naast zwarte bessen ook groene paprika, pure chocolade en munt. In de geur speciaal viooltjes, cederhout (sigarenkistjes) en potloodslijpsel. De druif heeft één van de hoogste pit-vruchtvlees verhoudingen: 1 op 12. Pitten zijn, naast de schil, de belangrijkste tanninebron van wijn. Door zijn tannine is deze druif zeer geschikt om op eikenhouten vaten te rijpen. Dat maakt de stroeve tannine zacht en soepel. Als deze druif in een te koel klimaat groeit nijgen de wijnen naar onrijpheid en zijn wat dun. Een te warm klimaat maakt de wijn wat vlak en geeft een indruk van gestoofd fruit in de geur en smaak." Einde citaat. Mijn bevindingen had ik genoteerd, voordat ik bovenstaande info had opgezocht. Ik vind dat ik er dan niet ver naast zit, al zeg ik het zelf. Ja, misschien krijg ik er ooit nog wel eens een neus voor. Mijn eindconclusie overigens, voor wat betreft deze wijn: prikkelend en lekker complex!

29 december 2010

Dona Dolça Moscatel Valencia

Ik kreeg onlangs een uitnodiging voor een kerst-proeverij. Het was bij de vinoloog waar ik mijn eerste wijnproef-cursus heb gehad. Omdat ik vlak daarvoor al bij enkele inloop proeverijen was geweest, en ik ervan uitging dat deze ook één van hetzelfde concept zou zijn, nodigde ik gelijk maar een paar vrienden uit. Een stuk of zes. De avond zou beginnen om 20:00 uur. Ik kwam doodleuk om 20:15 uur binnen walsen; bleek het een besloten proeverij te zijn, en om acht uur begon het dus ook gewoon. Niks inloop proeverij. Gelukkig kon geen van de vrienden die ik had uitgenodigd. Degene die wel kon en graag mee had gewild, las mijn mail vier dagen te laat. Daar kwam ik in ieder geval goed mee weg. Het aantal te proeven wijnen was bescheiden en vlak daarvoor had ik nog geblogd, dat ik wat meer zou gaan consumeren, en wat minder zou gaan aanschaffen. De inhoud van mijn wijnkast groeit alleen maar, en het aantal flessen wat bij mij op "nu drinken!" staat, groeit mee. Het risico bestaat dat ik straks alleen maar wijnen proef die "over de top" zijn. Ook deze avond kon ik me niet houden aan dat voornemen en vertrok die avond om 22:30 uur met zeven flessen wijn. Drie daarvan de dessertwijn die ik nu bespreek.

Lekkerkerker Tasty Wines Studio IJsselstein €5,95 alcoholpercentage 15% druivenras: muscat d'Alexandrië 100%, in Spanje heet deze dan weer moscatel. Ik had ook deze bij ons kerstdiner opengetrokken, en wel bij het dessert welke bestond uit sorbet citroen-ijs met verse frambozen en wat blaadjes mint. Deze combinatie was geslaagd. Er was een goede balans tussen de zoetjes, zuurtjes en bittertjes van zowel wijn als spijs. De wijn zelf smaakt een beetje naar citroen, maar zonder het wrange zuurtje. Het smaakt naar sinaasappelschil, maar zonder het bittere. Witte druiven, zachte peer, meloen en een beetje honing zit er ook nog in. Het zoetgehalte is precies goed en de knisperige frisheid is er. Ook zonder dessert is deze wijn een streling voor je smaak-papillen.

28 december 2010

Château Cesseras Minervois La Livinière 2006

Margaret Wines €12,25 alcoholpercentage 14% druivenras syrah 100%. Deze heb ik tijdens ons kerstdiner opengetrokken voor bij het hoofdgerecht. Om precies te zijn, ik had hem enkele uren daarvoor geopend en daarna gekaraffeerd. Dit laatste is wel nodig. Helaas was de wijn/spijs combinatie niet geslaagd. De wijn werd ondergesneeuwd door de gemarineerde, zoute beenham. De dag erna kon ik hem beter proeven zonder spijs. Het is een goede wijn, maar ik vind de prijs ervan behoorlijk stevig. In mijn ogen is de prijs/kwaliteit verhouding niet in balans. De wijn heeft houtrijping gehad, maar in smaak komt dit alleen naar voren door een zachte vanilletoon. Naast deze secundaire smaak, heeft hij gelukkig ook primaire aroma's. Er zit ook een zuurtje in, maar zeer bescheiden. Uiteraard, zou ik bijna willen zeggen, zit er een kruidig pepertje in; iets wat de syrah druif kenmerkt. Al met al is deze wijn zeer goed in balans en is dit jaartal momenteel perfect op dronk. Niet langer bewaren, maar drinken.

22 december 2010

Maison Thomas-Bassot Chablis 2008

C1000 €8,99 alcoholpercentage 12,5% druivenras 100% chardonnay, want het is een Chablis, en Chablis' worden nu eenmaal van de chardonnay druif gemaakt. Zo, dan weet je dat ook weer. In de neus is deze chardonnay geur terug te vinden. Maar niet de typische nieuwe wereld chardonnay, romig en vet, nee, deze is fris. Je mond gaat wateren bij de eerste slok, het is een perfect aperitief voor een zilt voorgerecht. Hij smaakt naar citroen, lekker scherp, fris zuur. Tevens proef ik nat, wit brood en iets krijterigs. Vandaag zag ik hem nog staan in de winkel voor een sterk gereduceerde prijs, dus als je deze voor de kerst nog in wilt slaan, haast je dan.

19 december 2010

Berberana DOCa Rioja Carta de Oro Reserva 2005

AH €8,99 alcoholpercentage 13%, druivenrassen: tempranillo 80%, garnacha 20%. In totaal 24 maanden op eikenhouten vaten gelegen. Een hele lange kurk kwam er uit, maar nog langer bewaren is niet nodig. Misschien dat het aan mijn eigen smaakpapillen ligt, maar ik kom niet voorbij aan het secundair aroma. Vóór het walsen ruik ik hout, ná het walsen ruik ik de malolactische gisting. Geen enkel primair aroma komt erdoor. Dan een slok: vanille, een hoop vanille! Lange afdronk, dat zeker, maar de balans is er in mijn ogen niet. Op de site van de producent beloven ze die wel, op de site van Berberana zelf zijn ze iets realistischer: rijp fruit, vanille en gekruid eiken beloven ze hier. Op het rijpe fruit na, kan ik Berberana hierin helemaal gelijk geven. De wijn heeft in ieder geval wel een eigen karakter en ik kan me goed voorstellen dat hij voor de beginnende wijndrinker, zeer aangenaam en zacht smaakt. Het vrijwel ontbreken van tannines helpt daarbij.

18 december 2010

Prosecco DOC Vino Frizzante

ALDI €3,29 alcoholpercentage 10,5% druivenras glera of prosecco. Mijn eerste bespreking van een sprankelwijn, zoals het officiële Nederlandse woord luidt voor bubbelwijn. In eerste instantie wilde ik helemaal geen mousserende wijnen gaan bespreken op dit blog, omdat ik ze te lekker vind om ze te ontleden en te klassificeren. Maar aangezien ik verder wil in de wijnen (mijn volgende stap is vinoloog worden, en mousserende wijnen zijn nu eenmaal onderdeel van die opleiding), heb ik besloten me hier toch maar aan te wagen. Ik had deze fles destijds gekocht als tegenhanger voor alle droge, witte wijnen die ik in mijn verzameling heb. Ik ben best wel een zoetekauw, maar bij wijnen heb ik mijn reserveringen. Hoe dan ook, ik besloot deze fles eindelijk maar eens open te draaien, hij was bedoeld voor mijn verjaardag in 2009! Of deze nu "over de top" is, durf ik eigenlijk niet te zeggen. Hij was in ieder geval goedkoop en ik had er sowieso geen hoge verwachting van. Dat kwam nu uit. Na het inschenken was het schuimlaagje op het oppervlak vrijwel gelijk verdwenen. De bubbels waren zeker niet talrijk te noemen, maar waren wel redelijk klein. Het zal dan ook niet als een verrassing komen dat deze wijn geen "méthode traditionelle" heeft ondergaan. In de neus het aroma van perzik en zure appel. Deze kwamen gelukkig ook terug in de smaak, maar een niet fris, muf bittertje had de overhand. Dit is een sprankelwijn die je moet drinken wanneer hij jong is. Misschien dat ik hem al te lang had bewaard.

Bourgogne Pinot Noir 2008

ALDI €3,99 alcoholpercentage 12,5%. Uiteraard 100% pinot noir druiven. Bij het inschenken de karakteristieke bleke, doch helder rode kleur. Ook in de neus de zo bekende PN-geur, zoals ik het maar even noem. De smaak van aardbeien komt eindelijk eens door. Tevens proef ik een zuurtje die ik niet anders kan omschrijven dan de smaak van zoet-zure zilveruitjes. Meer woorden voor deze wijn heb ik niet in het vat zitten, en dat is tegelijkertijd ook zo'n beetje de eindconclusie. De algehele indruk is een beetje waterig en dun.

16 december 2010

Penfolds Rawson's Retreat Chardonnay 2008

AH €6,99. Alcoholpercentage 13%. "Subtle use of oak adds" staat er op het achteretiket. Oftewel hout-toevoeging in plaats van het gebruik van eikenhouten vaten. Hetzij het hangen van balken in de roestvrij stalen tanks, dan wel het hangen van zakken met houtsnippers daarin. Ik schat Penfolds iets te hoog in voor houtpoeders. Wel eerlijk van ze dat ze deze informatie open en bloot op het etiket vermelden. Dat kan ik waarderen. Je weet tenminste waar je aan toe bent met deze info. En eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het woordje "subtle" (subtiel) inderdaad van toepassing is. Sterker nog; ik heb geen typische geur of smaak van hout kunnen ontdekken. De o, zo nodige frisse zuren waren aanwezig, in de vorm van groene appel. Tevens was de smaak van een typische nieuwe wereld Chardonnay er ook: boterig. Ook was er een minuscuul zoetje te bespeuren. Helaas zijn er echter van dit soort Chardonnays teveel verschillende soorten in omloop. Het is geen wijn die er uitspringt qua originaliteit.

14 december 2010

Spier Stellenbosch Colours Chenin Blanc 2008

C1000 €3,99. Alcoholpercentage 12,5%, druivenras chenin blanc 100%. Dat er in Zuid-Afrika van de chenin blanc druif ook vonkelwijn wordt gemaakt, verbaast me geenszins. Voeg bubbels toe aan deze fles, et voilà, je hebt sprankelwijn. Wanneer iemand me zou zeggen dat de chardonnay druif en deze chenin blanc, familie van elkaar zijn, zou ik hem gelijk geloven. In de neus viel me meteen al de gelijkenis op. Ook in smaak lijken ze verwant. Deze wijn heeft iets aards/mineraligs, iets romigs, maar ook ontbreekt het niet aan de nodige frisse zuren. Ik mis alleen een eigen, verrassend karakter.

12 december 2010

Ahrweiler Winzerverein Spätburgunder 2008 halbtrocken

Ook maar weer eens een fles Duitse wijn opengetrokken. Komt bij de "HIT" uit Bad Neuenahr-Ahrweiler vandaan voor €6,49. Druivenras 100% spätburgunder, oftewel pinot noir. Alcoholpercentage 12,5%. Degene die ik tot nu toe heb geproefd uit Duitsland, waren allemaal verrassend. Eén kenmerk daarbij was, dat er in de afdronk telkens een bittertje zat. Niet hinderlijk, juist niet; dát was nu juist onderdeel van de verrassing bij deze wijnen. Bij de wijn die ik hier bespreek was dat bewuste bittertje er vanaf het begin bij. Niet in de neus, die was zoet, maar de smaak van citrusvruchtschil, kwam bij de eerste slok gelijk al door. Terwijl de proefnotitie op de site van de vereniging waar deze wijnen vandaan komen, me Brombeeren (bramen) had beloofd. Nou, geen enkele brommende beer te bekennen. En als het er al zat, dan werd deze gemaskeerd door de citrusvruchtschillen. De typische pinot-noire smaak was er helaas ook niet. Misschien een slecht oogstjaar geweest, of waren de druiven niet rijp genoeg.

Wijnexpert in een weekend

LIDL is goed bezig. Recentelijk zijn ze de hoofdsponsor van het enige tv-programma in Nederland over wijn: wereldwijnen. Nu hebben ze ook nog eens de makers van Wine Life gevraagd een boekje te schrijven over wijn. Het heet "wijnexpert in een weekend" en ligt in de LIDL winkels voor een schamele 2 euro! Pak voor datzelfde bedrag nog even een fles Cimarosa mee, en voor 4 euro kom jij het weekend wel door. Als je inmiddels wat meer van wijn weet, dan kun je dit boekje inderdaad in één weekend uitlezen. Zeker wanneer je, zoals ik, nog heel leergierig bent, en alle informatie betreffende wijn, als een spons in je op wilt nemen. Voor mensen die er totaal niets van afweten, zal het lezen ervan iets langzamer gaan. Maar dan nog, het is toegankelijk geschreven, leest als een tijdschrift (hoe zou dat toch komen?), en het zijn geen ellenlange lappen tekst. Rijkelijk geïllustreerd en het meest belangrijk: nuttige informatie. Tuurlijk, met googelen over het onderwerp kom je ook te weten wat je zoekt, maar met dit boekje heb je een handig naslagwerk, wat je toch maar weer mooi in je boekenkast kunt zetten.

11 december 2010

Château Lamartine Cuvée du Tertre Cahors 2006

Weer eens een fles opengetrokken die ik uit Frankrijk heb meegenomen, en wel bij de Intermarché voor €5,95. Alcoholpercentage 13%, gebruikte druivenrassen malbec 90% en merlot 10%. De kleur was nog steeds diep purper, wat een indicatie is, dat het hier een jonge wijn betreft, ondanks dat hij toch al in 2006 is geoogst. Hij heeft een kruidige neus, ik ruik pruim, iets portachtigs en de associatie met een "Nieuwe Wereld shiraz" komt bij me op. De smaak is inderdaad kruidig, het zoetje wat ik had verwacht, is er niet, en de smaak is over het algemeen zacht te noemen. Wel raadzaam is om deze fles over te klotsen in een karaf.

08 december 2010

Barceliño Catalunya 2008

LIDL €3,99. Alcoholpercentage 13%, druivenrassen tempranillo en garnacha, verhoudingen niet vermeld. Deze wijn heeft drie maanden houtrijping gehad op Amerikaans eiken. Het primair aroma is evident, je ruikt de gekneusde druiven. Dit primair aroma is echter niet terug te vinden in de smaak. Deze is zacht, hoewel het tanninegehalte toch redelijk hoog is. Ik proef potloodschaafsel, maar niet hinderlijk. Op dag twee, na de wijn gekaraffeerd te hebben, is er geen verandering waarneembaar.

05 december 2010

Julian Chivite Gran Feudo Reserva 2004

AH €6,99, alcoholpercentage 13%, druivenrassen tempranillo, merlot en cabernet sauvignon, verhoudingen niet vermeld. Op het achteretiket staat dat het ouderen heeft plaatsgevonden op Frans en Amerikaans eiken, gedeeltelijk nieuwe vaten, en dat in totaal voor 18 maanden lang.

Heeft er iemand een pincet om de splinters uit mijn tong te verwijderen? Het begon nog met een primair aroma, maar na het walsen was daar niets meer van te bespeuren. Potloodschaafsel, vanille en sigarettenas was het enige wat overbleef. Ik rook niet, maar ik heb het gevoel dat met iedere slok die ik hiervan neem, m'n longen steeds zwarter worden. Heel voorzichtig probeert er een zoet portsmaakje door te komen, maar deze krijgt gelijk een tik met de honkbalknuppel, eentje van hout, wel te verstaan. Op dag twee is de houtsmaak iets milder geworden, maar andere smaken komen er niet doorheen. Jammer.

04 december 2010

Pfalz Riesling 2009

Wat ben ik blij dat ik mijn eigen advies niet opvolg, of mijn eigen beloftes niet nakom. Anders had ik na één Riesling, deze nooit meer geprobeerd, zie mijn eerdere blog op 21 augustus 2010. En dan zou ik de Riesling die ik nu bespreek mooi gemist hebben. Eigenlijk had ik hem gekocht voor visite, omdat deze van zoete, witte wijn houdt. Ervan uitgaande dat alle Rieslings zoet zijn, er "halbtrocken" op deze fles stond, wat in mijn beleving vaak op zoet neerkomt, had ik deze meegenomen van de LIDL voor €2,49. Alcoholpercentage 11,5%. De visite ging echter niet door, zodat ik mezelf genoodzaakt zag, deze in mijn eentje op te moeten drinken. Erg hè. Ik kan met een gerust hart zeggen dat mijn mening helemaal is bijgesteld, en ik nu niet de riesling-druif de schuld hoef te geven van die ene slechte ervaring.

Wat een heerlijke wijn is dit. Zo lekker, dat ik zelfs niet kan wachten met het beschrijven ervan, tot de zomer, om de foto te schieten van de fles. Die heb ik vandaag genomen, vlak voor de volgende sneeuwbui. Ik had de fles al enkele dagen in de koeling liggen, dus hij kwam er ook goed koud uit. En ondanks dat, kwamen de geuren en smaken vrijwel gelijk door. Ik rook iets van kruid en bloemen. Er was een heel licht tinteltje te bespeuren, ik proefde een nootje, amandel. Na iets opwarmen en flink walsen kwam er een zuurtje door: appel. Daarna werd hij iets milder: peer, meloen, appelmoes. Maar de onmiskenbare hoofdsmaak was abrikoos. Heerlijk zacht en tropisch, en dat terwijl overal de winterbanden niet zijn aan te slepen. Zelfs enkele dagen geopend in de koelkast, bleef deze zeer lang op smaak. Een echte aanrader!

02 december 2010

Bourgogne Chardonnay 2008

Volgens mij zijn er wel meer Chardonnays met deze omschrijving zoals vermeld in de titel. Als toevoeging kan ik alleen nog de naam Yves Deschanet melden, maar al googelend kom ik over hem ook niet veel meer te weten. Slechts drie hits! Wat ik wel weet is dat deze wijn verkrijgbaar is bij de ALDI voor €4,49, alcoholpercentage 12,5%. Mijn proefnotities zijn: abrikoos, perzik, rozenwater, niet vet en geen hout. Al met al voor mijn doen zeer positieve beschrijvingen, al had er iets meer frisse zurigheid in gemogen.

01 december 2010

Château d'Oupia Minervois 2008

Dit is een echte "mis en bouteille", is een veelvuldig gehoord grapje bij "wijn-amateurs". Maar wanneer er op het etiket "mis en bouteille au château" staat, heeft het wel dégelijk betekenis. De wijn, zoals deze is vervaardigd en bedoeld door de wijnmaker, gaat op zijn grondgebied, waar dan ook nog eens een "château" op staat, rechtstreeks de fles in. Aan de andere kant zijn daar de wijncoöperaties. Wijnboeren uit de omstreek leveren hun druiven in, nog wel gescheiden, en de coöperatie bepaalt welke wijn ervan wordt gemaakt en in welke verhoudingen de druiven worden gemengd. Druiven van hetzelfde ras, maar van verschillende wijnboeren, gaan ook gewoon door elkaar. Het heeft bij zo'n wijn dan ook geen zin om te spreken van terroir. Famille André Iché zorgt er echter voor dat deze Oupia gebotteld wordt zoals zij hem hebben opgevoed. Gebruikte druivenrassen voor deze 2008 editie zijn 40% carignan, 40% syrah en 20% grenache. Alcoholpercentage 13%. Deze komt bij Margaret Wines vandaan voor €7,40. Bij de eerste neus komt een duidelijk primair aroma naar voren. De smaak is zacht, overduidelijk pruim en een beetje vanille.

28 november 2010

Viñas del Vero 2007 Garnacha Syrah

Deze blend heeft slechts drie maanden in vaten van Frans eiken gerijpt. Zelfs dat proef ik. En volgens mij is het nieuw eiken geweest, of goed getoast, want het valt me op hoe groot toch nog de invloed ervan is op deze wijn. Gelukkig niet overheersend, maar ik gok dat twee maanden al genoeg zou zijn geweest. Voordat ik de wijn in het glas laat walsen, ruik ik walnoten en zoute popcorn; grappige ervaring. Na het walsen zijn deze geuren echter verdwenen. Nu komt er een diepe, intense geur naar voren. Qua smaak zijn het rijpe kersen die de boventoon voeren. Ook zijn de tannines talrijk. Toch is deze wijn redelijk tot goed in balans. Hij verrast me echter niet. Verkrijgbaar bij Gall & Gall voor €4,49, alcoholpercentage 13,5%, verhoudingen van de gebruikte druivenrassen, grenache en syrah, niet vermeld.

27 november 2010

Lavergne Bordeaux 2008

Over smaak valt niet te twisten. Dat blijft de strekking van wijnproeven. Het is iets persoonlijks. De één bespeurt een bittertje en een kruidje, en de ander proeft gewoon geplette druiven. En zo moet het blijven. Waar valt dan wèl over te twisten? Over géén smaak of het ontbreken van smaak? Technisch gezien is géén smaak, ook smaak. Het ontbreken van smaak. Dat is de essentie van bovengenoemde wijn. Verkrijgbaar bij de AH voor €4,49, alcoholpercentage 12,5%, druivenrassen, na googelen, cabernet sauvignon, merlot en cabernet franc, verhoudingen onbekend. En die verhoudingen zijn juist zo belangrijk. Eerder op dit blog, 2 november 2010, had ik een wijn gevonden met dezelfde gebruikte druivenrassen. Over die was ik zeer te spreken. Deze Lavergne echter, is er weer zo eentje zonder smaak. In de neus leek er even een zoetje en een kruidje te zitten, maar na de eerste slok, kon ik geen primaire, geen secundaire en dus ook geen tertiaire smaken ervaren. Gekaraffeerd, flink walsen, een dag wachten. Het maakte allemaal niets uit. Op dag twee waren de redelijk aanwezige tannines iets milder geworden, maar dat was dan ook alles.

21 november 2010

Château Tapie 2008 Coteaux du Languedoc Quatourze

Voor de verhoudingen van de gebruikte druivenrassen in deze wijn, heb ik weer moeten googelen. Grenache 40%, mourvèdre 30% en nog eens 30% cinsault. Destijds bij de Albert Heijn voor €4,69, alcoholpercentage 13%. De neus bestaat uit drie "ef-erren": fris, fruitig, framboos. Vol, intens en kruidig is mijn volgende indruk. Na de eerste slok had ik even het gevoel met de gamay druif te maken te hebben. De droge mond die ik kreeg van de redelijk aanwezige tannines, en de iets metallic-achtige smaak, die ik zo typerend vind voor de gamay druif. Maar deze druif maakt geen onderdeel uit van deze blend. De frisse fruitigheid doet me ook aan een jonge wijn denken, alhoewel deze oogst al van 2008 is. Ik denk dat deze gerust nog één tot twee jaar kan blijven liggen. Waarschijnlijk zal hij dan iets milder zijn geworden. Dag twee bracht geen verbetering, zoals ik de laatste tijd wel meer ervaar. Soms doet een dagje wachten wonderen, of krijg je meer smaak-indrukken, maar niet in dit geval.

20 november 2010

Restaurant: Zott

Een restaurant review op een wijn-site? Jazeker, wanneer de wijn/spijs combinatie dusdanig goed is, dan spendeer ik hier graag ruimte aan. En de combinatie was érg goed. We kozen voor het 5-gangen verrassingsmenu. Voor mij uiteraard in combinatie met het bijbehorende wijnarrangement. Ik had me eerst al zitten vergapen aan de wijnkaart en bijbehorende prijzen per fles. Er stonden, in mijn ogen, juweeltjes tussen, maar ik vind het altijd zonde om te kiezen voor één fles, wanneer er verschillende gangen zijn. En om drie verschillende flessen te kiezen, gaat mijn budget écht te boven. De wijnen die per glas gingen, spraken niet echt tot me. Bovendien heb ik het volledige vertrouwen in de keuze die men maakt, wanneer men een "bijbehorend wijnarrangement" aanbiedt.

Ik moet bekennen dat de spijzen voor mij eigenlijk bijzaak waren, en ik heb ook niet onthouden wat ik precies allemaal op mijn bordje kreeg. Maar dat het lekker was, staat buiten kijf. De term "culinair orgasme" kwam in me op. Mijn vrouw geneerde zich van tijd tot tijd, omdat ik bij verschillende gerechten de ogen sloot en zachtjes kreunde van genot. Ook bij de wijnen was dit het geval, en zeker in combinatie met het eten. Ik heb geen namen van de wijnen genoteerd, ik was er immers om te genieten. Als aperitief genoot ik van een sekt. Bij de voorgerechten een weißer burgunder en een grüner veltliner. Mijn eerste Oostenrijkse wijn overigens. Bij het tussengerecht een Librandi Aglianico Rosato uit het gebied Calabria. Dit was de enige wijn waarvan ik wèl om de naam heb gevraagd, omdat deze echt fantástisch was. Bij het hoofdgerecht een spätburgunder, welke geheel aan mijn verwachting voldeed. Ik ben wat dat betreft wel een beetje verwend, en reken deze soort tot mijn favoriet van dit moment, met als gevolg dat ik er al niet meer opgewonden van raak. Dat word ik alleen nog wanneer ik iets verassends, iets origineels proef. In de rosé had ik dat dus wel gevonden. Hopelijk kan ik die ergens anders ook nog vinden, want hiervan zou ik graag één of meerdere flessen in mijn wijnkast willen. Niet te lang natuurlijk, rosé's zijn er om gedronken te worden, niet opgelegd. Tenslotte nog een zoete dessertwijn bij het nagerecht en ik kon behoorlijk kacheltje weer naast de BOB, mijn vrouw, plaatsnemen om huiswaarts te keren.

De naam van het restaurant: Zott, te Vreeswijk. Klik HIER voor hun website en ga er gerust eens eten, of meerdere keren natuurlijk.

17 november 2010

Corbières 2008

Hij ruikt krachtiger en kruidiger dan dat hij smaakt. Ik proef paprika, een pepertje, een bittertje en een heel licht zoetje op het puntje van mijn tong. Heel even doet hij me aan een port denken. De eerste dag overheersen stroeve tannines, op dag twee echter, zijn deze wat soepeler geworden. Verkrijgbaar bij de LIDL voor €1,95, alcoholpercentage 12,5%, druivenrassen niet vermeld. De AOC regulering van Corbières is vrij complex, maar duidelijk is, dat het altijd een blend is van tenminste twee druivenrassen. Spijtig dat de informatie over de verhoudingen van de gebruikte druivenrassen niet altijd op het etiket staat. Ik denk dat openheid in deze niet alleen in het belang is van de consument, maar dat ook de wijnproducent zelf hier baat bij heeft. Stel dat ik, als consument, een bepaalde verhouding waardeer, dan kan ik hiernaar bewust op zoek gaan, aan de hand van de informatie op het etiket. Nu moet ik het maar gokken.

14 november 2010

Fault Line Marlborough Pinot Noir 2008

Leuk verhaal op het achter-etiket: "Op 16 oktober 1848 deed een aardbeving met een kracht van 7,5 op de schaal van Richter, de grondvesten schudden in het Marlborough gebied. Land werd maar liefst 8 meter horizontaal verplaatst, waardoor er een breuklijn van tenminste 105 kilometer werd gevormd." Tegenwoordig zijn de Fault Line (breuklijn) wijngaarden daar gesitueerd. En blij toe, want tot nu toe heb ik alleen nog maar goeie dingen geproefd uit Nieuw Zeeland. Ook in dit geval. Verkrijgbaar bij de C1000 voor €6,49. Alcoholpercentage 13%. Bij het inschenken viel uiteraard gelijk weer de karakteristieke bleke, beetje troebele, doch heldere kleur op. Tegen het licht gehouden, kwam "Ferrari-rood" bij me op. De eerste neus deed me aan de spätburgunders denken uit het Ahrtal, die ik al eerder had geproefd. En gelukkig, ook de smaak was identiek. Kleine hint van frambozen, frisse zuren, nauwelijks tot geen tannines, en het bekende bittertje in de afdronk. Niet te zwaar, niet te licht, zeer goed in balans. Bij een professionele proeverij zouden de twee naast elkaar voor genoeg verwarring kunnen zorgen. Iets duurder dan mijn gebruikelijke prijsklasse (tot 5 euro), maar de prijs meer dan waard. Op dag twee was de frisheid echter wel al afgenomen, dus openen en genieten op dezelfde dag is gewenst.

13 november 2010

Help, mijn man heeft een hobby!

Mijn wijnen lagen tot voor kort her en der verspreid in het huis. In onze combo-kast Ivar stonden serviesgoed, boeken, mandjes met losse spullen, decoratieve spullen en wijnflessen door elkaar. Voor de wijnflessen had ik beugels aan de bovenste plank geschroefd waar de flessen in hangen, en dwarslatjes op de legplank getimmerd om de flessen tussen te leggen zodat deze niet wegrollen. Mijn vrouw is een kou-kleum, dus de verwarming brandt er lustig op los, en
's ochtends staat de volle zon op deze kast. Niet de meest ideale omstandigheden om wijn in te bewaren dus. Daarnaast nam het volume aan flessen explosief toe, waardoor ik genoodzaakt was deze in doosjes op te moeten slaan in bijvoorbeeld de gangkast en de meterkast. Daar waren qua vochtigheid en temperatuur wel goeie omstandigheden. Maar ook daar moest ik de ruimte delen met onder andere vazen, de stofzuiger, kattegrid, een koffiezetapparaat, kaarsen, paraplu's en meer. Bij IKEA kocht ik een metalen wijnrek, geschikt voor 24 flessen. In eerste instantie werd deze ook in de huiskamer geplaatst. Op vakantie in Frankrijk zag ik wijnflesblokken van piepschuim bij de Mr.Bricolage. Ik besloot daarvan twee stuks mee te nemen naar Nederland. Maar ja, zonder wijn uit Frankrijk vertrekken kan natuurlijk ook niet, dus er moest ook nog een fles of 40 mee in de auto. Terug thuis moesten we dan toch maar even een nieuw ruimte-plan maken.
De gangkast zou leeg gemaakt worden. Het is er donker, de temperatuur is er constant en niet te hoog, en de vochtvreters werden verwijderd zodat het er goed vochtig kan blijven. Eén concessie moest ik doen: de stofzuiger moest er ook nog bij kunnen. In de betonnen vloer zat een groot gat van ongeveer 10 bij 15 centimeter. Dit kwam uit op de kruipruimte. Dit gat had ik dichtgestopt met piepschuim en ik had een houten vloertje aangebracht om de hoogteverschillen in de niet egale vloer op te vangen. Op het vloertje had ik nog wat tapijttegels gelegd voor het oog en misschien dat het ook nog enige vorm van isolatiewerking met zich mee zou brengen. Nadat ik de blokken en het wijnrek er in had geplaatst, begon het opbergen van de flessen.

De situatie voordat de flessen in de kast zouden gaan:

De situatie na het opbergen van alle flessen in de kast:

Mmm, toch nog veel losse doosjes, en de plek voor de stofzuiger zie ik nog niet echt. Ik kon nog de hoogte in, maar waarmee? Eigenlijk zou ik nog een aantal van die blokken erbij moeten hebben. Wachten tot de vakantie van volgend jaar gaat te lang duren met als bijkomend risico, dat ze uitverkocht zijn. Gegoogled waar de dichtstbijzijnde Mr.Bricolage zat: Armentières, vlakbij Lille. Tja, je hebt een hobby of niet! Dus ik op een middag daar naartoe getogen, extra blokken gekocht, en weer terug naar huis. Een halve benzinetank, zes uur en 30 euro armer voor een paar blokken piepschuim. Maar ja, ik kon in ieder geval door met m'n wijnkast.

Uiteindelijk zit alles er nu in, ook de stofzuiger. En ach, ook nog een klein hangrekje voor sjaals. Maar nog steeds staan er losse flessen en dozen in. Ik heb mezelf voorgenomen om wat meer te consumeren en een koopstop in te gelasten. Consumeren is het probleem niet, alleen de koopstop wil nog niet echt vlotten. Elke wijnliefhebber zal dat wel kennen. Zie je toch weer een interessante wijn staan, of een aanbieding waar je niet omheen kunt, of je bezoekt weer een proeverij waar tussen veel van hetzelfde, nèt weer dat ene wijntje staat die je mee móet nemen. Mijn eigen probleem is dan ook nog, dat ik van elke fles er twee koop op dit moment. Waarom? Omdat ik van elke fles ook nog eens een foto wil maken voor dit blog. Het liefst een ongeopende fles en in een zomers zonnetje of met een zomerse achtergrond. Beetje lastig in de herfst, winter en wat in Nederland voor lente moet doorgaan. Dus eentje koop ik er om alvast te kunnen consumeren en de andere om op een later tijdstip te fotograferen. Gelukkig heb ik het merendeel al gefotografeerd in de zomer, ik moet alleen nog even doordrinken.

09 november 2010

Pacific Ridge California 2008 Dry Red

Ik wil even kwijt, dat ik blij ben onafhankelijk te zijn van wijnleveranciers. Ik heb al eerder een vinoloog zijn bedenkingen horen uiten, jegens de schrijvers van wijngidsen, die al deze wijnen kosteloos aangedragen krijgen. Zouden ze kritische commentaren durven schrijven, met het risico dat het jaar erop, de leverancier niet meer meewerkt? Ondanks dat ikzelf een beperkt budget heb, en me om die reden voornamelijk beperk tot wijnen in het goedkope segment, spendeer ik op jaarbasis toch een behoorlijke som aan wijnen. Maar dat stelt mij wel in staat om ongezouten mijn mening te kunnen geven, net als bij deze "wijn".

AH €2,69, alcoholpercentage 13%, druivenrassen niet vermeld. Wel vermeld staat "partial oak fermentation". Dat kan niets anders zijn dan dat er houtchips of houtpoeder is toegevoegd. Mijn vermoeden wordt compleet bevestigd na de eerste slok. Ik heb "wijn" tussen aanhalingstekens staan. Het voelt en proeft niet als normale wijn. Er is ten eerste al geen primair aroma, wel een hint vanille. Het eerste voorzichtige slokje heeft iets zoets en iets synthetisch. Ik heb het gevoel alsof ik oploswijn of aanmaakwijn zit te drinken. Misschien een ideetje voor Senseo: de wijnpad. Ideaal voor in de winter, instant glühwein op de juiste temperatuur.

Zelfs een bierdrinker die zou willen overstappen naar wijn raad ik deze af. En Albert Heijn raad ik aan deze flessen uit de schappen te halen. Dit is echt een aanfluiting en dit zet je zelfs je beste vijanden nog niet voor. Dit heeft absoluut niets met wijn te maken.
's Ochtends stonk mijn urine naar hout. Kan niet goed zijn, toch? Ook bij de C1000 heb ik een vergelijkbare wijn gezien. Of hij dezelfde smaakeigenschappen heeft weet ik niet, maar er zijn duidelijk overeenkomsten. De naam: Pacific Heights. De kleur van het etiket: paars. Herkomst: Californië. Gebruikte druivenrassen: niet vermeld. Ik heb hem niet gekocht en ga dat niet doen ook.

Bodegas Barbadillo Gibalbin 2006

ALDI €2,79, alcoholpercentage 13%, druivenrassen: tempranillo, cabernet sauvignon, syrah, merlot en tintilla de rota. De verhoudingen van de 5(!) verschillende druiven staan niet vermeld. Zoals ik het bekijk staan er enkele krachtige, kruidige rassen, tegenover enkele mildere rassen. De neus is er één van zuur fruit, onrijpe bessen. Ook bij het proeven overheerst de zuurgraad en komt de kracht van sommige druiven niet door. Vooral de syrah en de tintilla de rota zouden hun kruidigheid moeten tonen. In deze mix echter, komen ze niet uit de verf. Is dit misschien een kwestie van overdaad? Zijn de verhoudingen verkeerd? Op dag twee is de zurigheid iets verminderd en komt er een bittertje door. Over het algemeen heb ik toch de indruk alsof men teveel heeft gekunsteld met het aantal druiven en de verhoudingen. Alsof ze te geforceerd balans proberen aan te brengen, door tegenpolen in druiven te mengen.

Castillo de Moral Gran Reserva 2001

PLUS €5,99, alcoholpercentage 13%, tempranillo 100%. De kurk was iets langer dan normaal. Ondanks dat er nog redelijk wat tannines aanwezig waren, had ik wel het gevoel alsof deze wijn redelijk op dronk was. Misschien ietsje over de top. De smaak was zacht, met een overwegende vanille toon. In de afdronk was een klein bittertje. Wat wel ontbrak echter, was een evident primair aroma, en een zuurtje. Hij was zeer goed drinkbaar, maar miste een bepaalde frisheid.

Fontagnac Madiran 2002

Dreuilhe ALDI €2,25 alcoholpercentage 12,5% druivenrassen: tannat, cabernet franc en cabernet sauvignon. Begin oktober heb ik twee zaterdagen meegeholpen met het druiven oogsten en sorteren bij wijndomein Oude Waalstroom. Klik HIER voor hun website. Ik had me opgegeven hiervoor omdat ik graag het complete proces van druif tot wijn wil bestuderen. Bij het sorteren moesten we de gekneusde, overrijpe en beschimmelde druiven er tussenuit halen. Dat je handen daarbij niet schoon bleven was een gegeven. Benieuwd naar de geur, stak ik af en toe mijn neus in de druiven. Dát is pas wat je noemt primair aroma. Meer primair dan dat, is er gewoonweg niet.

Waarom deze introductie voor een wijn die gekocht is in Frankrijk en ogenschijnlijk niets met deze Nederlandse wijngaard van doen heeft? Omdat ik in geur en smaak eigenlijk geen andere omschrijving kon bedenken dan "gekneusde druiven". In dat licht bekeken moet ik denken aan een optreden van de stand-up comedian Danny Bhoy; klik HIER voor een filmpje over zijn visie op wijnproeven. En datzelfde heb ik met deze wijn. Naast het feit dat er nog redelijk wat tannines aanwezig waren, voor een 2002 (mind you), en hij iets rokerigs had, proefde ik voornamelijk "crushed grapes". En om te weten hoe die precies ruiken, zou je eigenlijk zelf eens een keer met je handen en neus in de druiven moeten zitten.

Jean Dumont Pouilly-Fumé La Grande Pièce 2009

Carrefour Pamiers €9,35, alcoholpercentage 13%, sauvignon blanc 100%. Helaas, weer geen kattenpis, nat gras, buxus of asperges in het aroma. Hij rook wel "zwaar" en krachtig. Bij het proeven echter overheersten wederom de zuren. Rechtstreeks vanuit de koeling viel dat nog wel mee, maar dan kwam er toch ook weer geen andere smaak door. Bedoeld als aperitief was hij redelijk geslaagd, je kreeg er wel trek van, maar als maaltijdwijn ongeschikt.

06 november 2010

La Croix du Pin Cabernet Sauvignon

Intermarché Laroque d'Olmes 5-liter pak €10,20 (omgerekend €2,04 per liter, €1,53 per fles van 750ml), alcoholpercentage 12,5%, geen jaartal vermeld. "When in France, do as the French do", oftewel: pas je aan naar de gebruiken van de streek waarin je bent. Fransen gaan met een lege jerrycan naar de markt om deze met wijn te laten vullen. Ik heb het hier niet over de elite, maar over jan en alleman die financieel gezien de eindjes aan elkaar moeten zien te knopen. Als dat ergens geldt, dan is dat zeker zo in het uiterste zuiden van Frankrijk. Eerlijke, hardwerkende mensen die zoveel als mogelijk, van het leven proberen te genieten. Ook in de supermarkt hebben ze daar oplossingen voor: het pak wijn. Als je pretentieloos elke dag van je wijntje wilt genieten zonder daar een vermogen voor te moeten neertellen, dan koop je hier een pak wijn. Van één ding kun je dan alvast zeker zijn: er zit geen houtsmaak aan! Joepieee!

Het lijkt wel alsof ik meer en meer een "crusader" aan het worden ben, tegen deze manier van wijnrijping of soms: wijnverkrachting. Het ironische is, dat ik mede dankzij houtrijping, zo enthousiast voor wijn ben geworden. Wanneer je van bier overstapt op wijn, maken de houttonen de vaak schrale wijn, wat milder. Je kan het vergelijken met de wat zwaardere, zoetachtige bieren, die qua smaak iets toegankelijker zijn dan het bittere pils. Wanneer je echter dieper op de materie in wilt gaan; ik heb het hier weer over wijnproeven, dan bedoel ik dat ook letterlijk: WIJN proeven! Wijn is gemaakt van druiven. En daarvan heb je al zo ontzettend veel verschillende soorten, dat je voorlopig nog wel even bezig bent om daartussen de verschillende smaak -en karaktereigenschappen te kunnen onderscheiden. Laat staan dat er dan nog secundaire smaaktoevoegingen bijkomen, die het alleen maar moeilijker maken.

Terug naar dit pak: mijn eerste notitie was: fruitig. Daar kan niemand iets mee. Appel, peer of pruim? Ik had iets specifieker moeten zijn, maar dit is alles wat ik had opgeschreven. Het is in ieder geval beter dan vanille, potloodschaafsel, sigarettenas of toast. Want dat zijn notities voor een secundair aroma, en dat is bij dit pak zeker niet terug te vinden, gelukkig! Op de tweede dag had ik genoteerd dat de smaak aan je gehemelte blijft plakken. Op de derde dag schreef ik dat er een caramelsmaak leek door te komen. Al met al een wat gecompliceerde omschrijving voor een wijn waar je gewoon dagelijks van kunt en moet genieten. Eerlijk, helder druivensap! Misschien een ideetje voor een Heineken slogan...

Réserve Fitou 2007 vieilles vignes

Lavelanet LIDL €2,49, druivenrassen carignan, grenache en syrah, alcoholpercentage 13,5%. Ik stel me doorgaans gereserveerd op, wanneer het woord "reserve" op het etiket prijkt. Komt de wijn uit de Nieuwe Wereld, dan heeft het sowieso geen betekenis, komt deze uit de Oude Wereld, wil dat nog niet altijd zeggen dat het hier een houtgelagerde klassewijn betreft. In Spanje betekent het dat de (rode) wijn minstens 12 maanden in eikenhouten vaten heeft geouderd. Maar Spanje is dan ook het enige land waar deze term wettelijk beschermd is. Voor wat betreft de rest: geen woorden, maar daden. Laat de wijn maar tot mij spreken in plaats van het etiket. Deze fles heb ik tijdens onze vakantie in Frankrijk gedronken en de proefnotities in mijn boekje hebben zich beperkt tot twee woorden: hout en plankensap. Ik weet niet meer hoeveel moeite ik bij deze wijn heb gedaan om er meer uit te halen, maar als ik zo summier ben in mijn bevindingen, dan zal ik daar wel een reden voor gehad hebben. Om kort te gaan: lekker laten staan, tenzij je van hout houdt.

02 november 2010

Château La Croix Saint-Paul Bordeaux 2007

Deze wijn "vond" ik bij de C1000 voor €3,99. Alcoholpercentage 12%, druivenrassen merlot, cabernet franc en cabernet sauvignon, verhoudingen niet vermeld. Waar ik hem echter niet in kon vinden was de wijnalmanak van 2009, 2010 en de superwijngids 2010. Misschien dat hij al in eerdere edities is besproken, en zo niet, dan hebben ze deze totaal gemist. Dít is nou één van die wijntjes waar ik het allemaal voor doe. Al die supermarkten leegkopen op zoek naar dat ene juweeltje binnen het goedkope segment. Alleen jammer dat ik hem recentelijk niet meer kon vinden, misschien al uitverkocht. Hij heeft een krachtige, kruidige neus. Pruimen, mijn favoriete smaak van het moment, en een klein bittertje in de afdronk. Er waren nog wel tannines aanwezig, maar rond, en langer bewaren is niet gewenst. In mijn beleving is hij nu écht goed op dronk, en zeer goed in balans. Jammer dat de verhoudingen van de verschillende druivenrassen niet zijn vermeld, want misschien zit het hem daarin. Uiteraard dan altijd nog in combinatie met het klimaat van het oogstjaar en het terroir, maar in mijn ogen is het een geslaagde combo.

30 oktober 2010

Casillero del Diablo Chardonnay Reserva 2008

AH €5,99, alcoholpercentage 13,5%. De fles had ik voor het openen in de koelkast gezet. Bij het openen ontsnapte er een pffft. Ook was er een heel licht tinteltje te proeven. De eerste dag was het een frisse wijn en er was geen vettigheid te bespeuren. Op dag twee kwam er een typisch rokerige smaak door, sigarettenas; weer niet negatief bedoeld. Ik vermoed dat de binnenkant van het vat, goed getoast is geweest. Geen overheersende houttonen echter. Wat wel opviel, is dat deze wijn goed bleef gedurende zes dagen in de koeling. De smaak leek zelfs bij iedere dag nog iets toe te nemen.

24 oktober 2010

Bouchard Aîné & Fils Rully 2007

Gebotteld in Beaune, Côte d'Or, grand vin de Bourgogne. Bestaand uit 100% pinot noir druiven. In de nieuwe wereld zou er dan "Pinot Noir" op het etiket prijken. In Frankrijk echter, is deze "appellation Rully contrôlée" aan bepaalde regels en privileges gebonden. Zo mag er Rully op het etiket staan, omdat de druiven van wijngaarden komen uit dit gebied. Zo mag rode wijn uit dit gebied, dan ook nooit van een ander druivenras gemaakt zijn. Oftewel, een rode "Rully", zal altijd uit 100% pinot noir bestaan. Weer wat geleerd.

Ik heb een klein notitieboekje, waarin ik geuren, smaken en indrukken opschrijf van de wijnen die ik proef. Later werk ik die dan uit op dit blog. Vaak zijn het korte regeltjes waar ik het mee moet doen, dus hoe eerder ik ze uitwerk, hoe beter, want dan zit er ook nog één en ander in mijn geheugen. Bij deze wijn heb ik één pagina vol geschreven. Dat doe ik alleen, wanneer de wijn mij bevalt. En dat deed deze. Ik heb spijt dat ik slechts één fles hiervan heb meegenomen uit Frankrijk, want het is een aanrader. Dat hij ook goed "op te leggen" is, oftewel: langer te bewaren, bleek al een klein beetje uit de kurk. Deze was langer dan gemiddeld, en was origineel. Wat ik daarmee bedoel is, dat het geen "spaanplaat" kurk was. Let maar eens op: sommige kurken zijn gemaakt van oude samengeraapte, verpulverde kurken. Deze kwam van de kurkeik. De lengte van de kurk is ook een indicatie of we hier met een bewaarwijn te maken hebben. Hoe langer, hoe beter. Een andere indicatie zijn de tannines, daar kom ik later op terug. Bij het inschenken was de typische bleke, maar wel heldere, kleur van de pinot noir zichtbaar. Het eerste glas schonk ik rechtstreeks vanuit de fles, de rest ging in de karaf. Wat me dan ook als eerste opviel was de geur van de malolactische gisting. De malolactische of melkzuurgisting is een bacteriologisch proces dat harde appelzuren omzet in zachtere melkzuren. Wanneer je melk of yoghurt ruikt of proeft in een wijn, ervaar je eigenlijk dit gistingsproces. Het is wat ze noemen: een secundair aroma. Dit is het aroma dat je waarneemt van de vinificatiemethode, de wijnbereiding. Primair aroma is afkomstig van de druiven zelf. Dan hebben we nog het tertiair aroma, welke niets meer is dan het samengaan van primair en secundair aroma. Er worden geen bloemen in de wijn gedaan, of frambozen bijvoorbeeld, maar dit wordt wel gebruikt bij het omschrijven van het tertiair aroma.

Het eerste glas was voor mij van minder belang, omdat ik deze bewust rechtstreeks vanuit de fles had ingeschonken. De wijn die ik gekaraffeerd had, deed er pas toe. Hier was ook de geurintensiteit van de malolactische gisting verminderd. Al snel was duidelijk dat het hier een krachtige, intense wijn betrof. Na de eerste slok werd mijn vermoeden bevestigd, dat deze wijn langer bewaard kan worden. Hoog in de tannines. Hoe hoger de tannines, hoe langer de wijn bewaard kan worden. Tannines ontstaan onder andere door contact tussen het sap en de restproducten van het persen. Takjes, bladeren, pitjes en de schillen van de druiven zelf. Aan het stroeve gevoel op je tanden, wanneer je een slok rode wijn hebt genomen, proef je de aanwezigheid van tannines. In witte wijn komt dit vrijwel niet voor. Bij langer bewaren van deze wijn, zal de intensiteit van de tannines ook afnemen. Er waren ook voldoende frisse zuren aanwezig. En na even intensief proeven, kwam daarna overduidelijk de tutti-frutti smaak naar voren. Zwarte pruimen en toch ook weer die ondefinieerbare, pinot-noire smaak. Na het openen van de fles binnen twee dagen consumeren. De derde dag waren de geuren en smaken vrijwel op. Carrefour Pamiers €8,50, alcoholpercentage 12,5%. Mocht je hem tegenkomen: inslaan en zeker 5 jaar bewaren onder goede condities natuurlijk.

Navarra Beamonte Chardonnay 2008

Van deze 2008 versie heb ik twee verschillende uitvoeringen gedronken, dat wil zeggen: het etiket en de sluiting van de fles waren verschillend. Maar dat niet alleen, ook de smaken verschilden. Bij de "oude" versie had ik heel kort "apart, lekker" opgeschreven, zonder verder uit te weiden. Bij de laatste, in een wat moderner jasje, heb ik inmiddels de "bagage" van iets meer wijnkennis. Gedronken op keldertemperatuur, niet te koud en niet te warm dus, kon ik er toch niet meer van maken dan: dun, schraal en een korte afdronk. Deze heeft zeker geen houtbehandeling ondergaan, in welke vorm dan ook. Heb ik dan nu misschien de essentie van de chardonnay druif geproefd? Destijds ben ik ervoor gevallen als een baksteen, maar bij nader inzien, was het de houtsmaak waar ik op viel. Ik ben daar nu gelukkig van aan het terugkomen en hoop op meer natuurlijke smaken in een wijn. Bij deze heb ik echter geen overtuigende smaak kunnen terugvinden. Ik zoek verder! Alcoholpercentage 12,5%, AH €3,99.

23 oktober 2010

Cellier des Samsons Beaujolais Villages 2007

Wederom een wijn gemaakt van 100% gamay druiven. Mitra €6,79, alcoholpercentage 12,5%. Ik laat mij niet kisten door een eerste
"slechte" ervaring met deze druif. Juist dan word ik nog fanatieker in het vinden van die wijn van deze druif, die anders is dan de doorsnee wijn die van 100% gamay is gemaakt. Heb ik dat gevonden in deze wijn? Niet echt, maar de opwaartse lijn is er wel. Naast de typische "metallic" smaak waar je volgens mij niet onderuit komt, heeft deze in ieder geval al een diepere en intensere geur. Gedronken op keldertemperatuur, 14° à 15°, proef ik in deze wijn duidelijk kersen. Hij heeft weinig tannines, normaal voor een jonge wijn die eigenlijk al "op dronk" gebotteld wordt. Hij is milder dan de Touraine, mijn eerste ervaring met gamay. Hij is gelukkig wel wat hij moet zijn: fris en fruitig.

Rustenberg Brampton Sauvignon Blanc 2009

Kattenpis, nat gras, buxus en asperges. Dat zijn woorden die soms worden gebruikt wanneer er een sauvignon blanc wordt beschreven. Ik ben helaas geen van deze geuren/smaken in deze wijn tegengekomen. In mijn quest naar de single cépage proeverij, kon ik de sauvignon blanc natuurlijk niet overslaan. Eigenlijk had ik deze wijn gekocht als aperitief bij een zout vishapje. Zonder ooit een sauvignon blanc te hebben geproefd, voelde ik dat deze daarbij zou passen. Bij het opendraaien van de schroefdop, ontsnapte er een bescheiden pffft. Geen waarneembare bubbels echter, wel een lichte tinteling op de tong. Kleur had deze wijn nauwelijks, bijna zo helder als water. Als aperitief was hij geslaagd: zuren, waarvan je speeksel gaat vloeien en je eetlust wordt opgewekt. De tapas paste er ook goed bij. Met een alcoholpercentage van 13,5% vrij hoog voor een witte wijn. Bij de AH gekocht voor €6,99. Er was geen uitgesproken smaak te bespeuren, jammer genoeg, de zuren overheersten.

12 oktober 2010

Domaine St.Roch Fitou 2006

Deze had ik tijdens de vakantie gedronken. Afkomstig van de "wijnfabriek" van Mont Tauch. "Élevée en fûts de chêne", oftewel letterlijk: opgegroeid in eikenhouten vaten. Dat ruik je overduidelijk, maar gek genoeg kwam de smaak ervan pas bij het derde glas door, en was ook niet hinderlijk aanwezig. Ik had geen decanteerkaraf bij de hand, en karafferen was wel gewenst, merkte ik nadat ik het eerste glas rechtstreeks vanuit de fles had ingeschonken. Dan maar even in een grote pitcher, bedoeld voor water, overgeschonken. Behalve de subtiele smaak van de houtopvoeding, kon ik geen echte overduidelijke andere smaken waarnemen. Over het algemeen vond ik hem schraal en zurig. De gebruikte druivenrassen waren carignan, grenache en syrah, verhoudingen niet vermeld op het etiket. Intermarché in Laroque d'Olmes voor €4,50, alcoholpercentage 13,5%.

De Bortoli Sacred Hill Chardonnay 2008

Wederom een witte waarvan ik bang was dat hij misschien te lang zou hebben gelegen, maar dat viel gelukkig heel erg mee. Een fris zurige geur en smaak van groene appel. In de afdronk de ietwat rokerige smaak van potloodslijpsel. En nee, dat is zeker niet negatief bedoeld. De typische smaak van een Nieuwe Wereld Chardonnay heeft deze (gelukkig) niet. Geen merkbare houtsmaak toevoeging en niet zo boterachtig vet. Een verassend eigen karakter heeft deze. Verkrijgbaar bij de C1000 voor € 4,69, alcoholpercentage 12,5%, enne dat-ie uit 100% chardonnay druiven bestaat, hoef ik er toch niet elke keer meer bij te zetten, hè?

05 oktober 2010

Aujoux Beaujolais Villages 2007

Ook een Beaujolais moet je drinken wanneer hij jong is. Tevens komt hij gekoeld beter tot zijn recht. Én hij is gemaakt van de gamay druif. Tot zover de wijnweetjes. Volgens mij moet ik nog steeds aan die gamay druif wennen. Ook in de Touraine die ik had besproken op 14 juli 2010 zit deze druif, en de karakteristieken zijn ook in deze wijn dezelfde. In eerste instantie een scherpe, metaalachtige smaak. Na opwarming kwamen de smaken toch beter naar voren in mijn beleving; frambozen en kersen. Deze fles kwam van de C1000, €4,99, alcoholpercentage 12,5%. "It takes an acquired taste" zouden de Engelsen zeggen.

Arauco Reserva Chardonnay 2007

Wederom wat achterstallig onderhoud. Een witte wijn uit 2007 had natuurlijk allang geconsumeerd moeten worden. Afkomstig van de MITRA voor €6,99. Alcoholpercentage 13,5%. Een Chileense chardonnay uit de Maule Valley. Al eerder had ik deze geproefd en gelukkig toen al een zeer beknopte proefnotitie genoteerd, want hij wijkt toch enigszins af van mijn huidige proefnotitie. Destijds had ik hem op zo'n 18° gedronken, nu heb ik hem echter gekoeld. Toen had ik "vol en romig" genoteerd; zacht, weeïg en rokerig (sigarettenas) zijn mijn huidige woorden. De typische chardonnay smaak is er, maar er is een zwak zuurtje te bespeuren. Zeker geen houtsmaak aanwezig en lang niet zo vet, boterachtig als een Amerikaans geëikte chardonnay. Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is om wijnen te drinken wanneer ze "op dronk" zijn.

03 oktober 2010

Bonne Nouvelle Merlot sans alcool

Mijn vrouw drinkt geen alcohol. Bij het kleinste slokje trekt ze al een zuur gezicht en geeft ze me snel mijn glas weer terug. Ze kan niet voorbij de smaak van de alcohol komen. Voor mij gunstig, want zo heb ik altijd mijn persoonlijke BOB. Datzelfde heb ik met geurtjes. Je hoeft bij mij niet aan te komen met parfum, want daar ruik ik dus alleen maar de alcohol in. Omdat ze toch eens datgene wilde proeven, waar ik de laatste tijd zo enthousiast over aan het vertellen en bloggen ben, kochten we in Frankrijk een Merlot zonder alcohol. E.LeClerc te Carcassonne voor €2,95. In feite is het produktieproces hiervan hetzelfde als die van een "gewone" wijn, met als extra handeling dat deze achteraf in vier fasen gedéalcoholiseerd wordt. Op deze SITE kun je hierover lezen en een filmpje bekijken. Ter vergelijking kocht ik bij de AH een fles vers geperst druivensap, tevens van merlot druiven gemaakt. Het verschil was enorm. De gedéalcoholiseerde versie was erg droog, je tong en je gehemelte werden er ruw van. Ook waren er nauwelijks suikers te proeven. Het aantal Kcal per 100 ml bedraagt slechts 21. Bij het druivensap was dit wel anders. Gelijk was duidelijk dat deze vele malen zoeter was. Alle hier aanwezige koolhydraten bestaan dan ook uit suikers, 18 gram per 100 ml. Waarmee het aantal Kcal per 100 ml dan ook op 72 komt. Ik had gehoopt met de gedéalcoholiseerde wijn tot de essentie van de merlot druif te kunnen doordringen, maar er is toch echt het gemis van de alcohol en het terroir. Het is alsof deze drank letterlijk hol is. Je proeft wel dat hij natuurlijker is dan het druivensap. Maar de smaak van wijn proef je echt niet terug.